Κανονίστε τώρα να ηρωποιήσετε και τον Φουρθιώτη

Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες, λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Κι επειδή ακριβώς με την ίδια αλαζονεία, που αντιμετώπιζε ακόμα και κρατικούς αξιωματούχους ο Φουρθιώτης  – που προφανώς του έδωσαν το δικαίωμα-, αντιμετώπισε και τους περιοριστικούς του όρους, ο Κορυδαλλός γι’ αυτόν αποδείχθηκε μονόδρομος.

Μ’ εκείνα και με τ’ άλλα πάντως, ο Μένιος, είτε πίσω από της φυλακής τα σίδερα, είτε μπροστά απ’ αυτά, βρίσκει πάντα τον τρόπο να γίνεται είδηση, παραμένοντας στην επικαιρότητα. Το θέμα όμως δεν είναι ο Μένιος, αλλά η Πολιτεία. Και μπροστά στην περίπτωση του Μένιου, η Πολιτεία συνελήφθη η ίδια απροετοίμαστη, με αποτέλεσμα δυστυχώς να συρθεί στο δικό του επίπεδο αμετροέπειας και υπερβολής, όπως για παράδειγμα συνέβη με την επιβολή του περιοριστικού όρου της απαγόρευσης να εμφανίζεται σε τηλεοπτικά δίκτυα.

Και μπορεί ο συγκεκριμένος περιοριστικός όρος να μη συζητήθηκε στον δημόσιο διάλογο και μάλιστα με ευθύνη πολιτική και της αντιπολίτευσης, εύλογα όμως δημιουργεί ερωτήματα στην κοινή γνώμη, η οποία μεταξύ άλλων απόρησε: “Τί μπορεί να διαπράξει ο Μένιος Φουρθιώτης εμφανιζόμενος στα τηλεοπτικά δίκτυα;” και “Γιατί ο συγκεκριμένος όρος επιβλήθηκε στον Μένιο και όχι και στον τάδε ή στον δείνα;” και τόσα άλλα τί και γιατί, που δηλητηριάζουν μια κοινωνία, η οποία κάθε μέρα που περνά θα έπρεπε να ανακτά και όχι να χάνει ακόμα περισσότερο την εμπιστοσύνη της στους θεσμούς.

Παίζει με τις εντυπώσεις ο Φουρθιώτης

Γιατί πολύ απλά, όταν γίνει η αρχή, δυστυχώς μετά το πράγμα δεν μαζεύεται εύκολα. Και άντε μετά να αντιμετωπίσεις στο χάος των social media τον Μένιο, ο οποίος άρχισε να ξεφουρνίζει ότι θεωρούσε πως μπορεί να κερδίσει τις εντυπώσεις. Διότι τότε αρχίζει να ενσπείρεται στην κοινή γνώμη που παρακολουθεί η αμφιβολία και η καχυποψία. Και στα μάτια του καχύποπτου όλοι γνωρίζουμε ποιός τελικά κερδίζει.

Πεδίο δόξης λαμπρό λοιπόν, για τα κομματικά επιτελεία, γιατί η περίπτωση του Μένιου, όχι ως προς τις κατηγορίες που τον βαραίνουν, αλλά ως προς τον τρόπο σκέψης και την κουλτούρα που τον διέπει, είναι μία από τις πολλές στη νέα δημοσιογραφική τάξη πραγμάτων, που δυστυχώς το ίδιο το πολιτικό προσωπικό μετέτρεψε σε καθεστώς εδώ και πολλά χρόνια με την παρουσία του στις όποιες εκπομπές.

Ας ανακτηθεί λοιπόν, έστω και καθυστερημένα, η χαμένη σοβαρότητα, γιατί στο τέλος και θυμηθείτε το, κάποιοι και μάλιστα χωρίς να το καταλάβουν, θα ηρωποιήσουν τον Μένιο, εάν δεν το έχουν ήδη καταφέρει στα μάτια έστω και ενός μικρού ποσοστού της κοινής γνώμης. Εκτός και…, εκτός και κάτι άλλο, σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας!