Πάντως, 2.500.000 “χρυσόμυγες” έκριναν νόστιμα τα “σκατά”…
18/06/2023
Αν ο σημερινός τίτλος του κειμένου, σάς φάνηκε υπερβολικός ή αγενής ή και ασεβής, παρακαλώ αναμείνατε! Κατά πρώτον περιγράφει εναργέστατα (όσο “κανένα”, μα κανένα άλλο, λακωνικό σχόλιο), το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών! Κατά δεύτερον, ο τίτλος σχετίζεται με έναν υπέροχο στίχο του Οδυσσέα Ελύτη, στο Άξιον Εστί και συγκεκριμένα στο τελευταίο μέρος, στο “Δοξαστικόν”! Ιδού: «Άξιον Εστί το κάμα που κλωσάει, στο γιοφύρι από κάτω τα ωραία κοτρόνια, τα σκατά των παιδιών με την πράσινη μύγα, ένα πέλαγος βράζοντας και δίχως τέλος».
Όταν σε μία μεγάλη γιορτή, στην οποία συμμετείχαν 6.000.000 άνθρωποι, ευχαριστήθηκαν 4.000.000 και 800.000 που κοίταζαν χαζοχαρούμενοι, δηλαδή το 80% τραγουδούσε, χόρευε, γελούσε, το ‘τσουζε και λιγάκι…, τότε αναμφίβολα η γιορτή θεωρείται πολύ πετυχημένη. Το 20%, το οποίο όχι μόνο δεν ευχαριστήθηκε αλλά έβαλε μαύρες πλερέζες και έτυπτε τα στήθη του, φωνάζοντας “όχου, άου, αλί-αλί, τρισαλί και τετραλί…”, θα πρέπει να καταλάβει ότι φταίει αποκλειστικά η ξεροκεφάλα του, η οποία είναι μακράν “εκτός” της σημερινής πραγματικότητας…
Αυτή, λοιπόν, είναι η εικόνα των τελευταίων εκλογών! Και αυτοί που κλαίνε και οδύρονται είναι οι φαντασιοκόποι ηγέτες του πολλαπλώς-τεμαχισμένου ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και αυτοί που τον ψήφισαν, οι οποίοι, αμβλείοι γαρ-γαρ και εύπιστοι, έχαψαν τα αναφάνταλα παραμύθια και τις απίθανες υπο(σ)χέσεις, που τους ξεφούρνιζε ο ανήμπορος Τσίπρας! Ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, κατάλαβε ότι αυτές οι “ρουκέτες” δεν πραγματοποιούνται… ούτε στην Ουκρανία! Και λες και ήθελε (αυτό το μέρος του κόσμου) να εκδικηθεί αυτούς που τον κορόιδεψαν και του έκαναν το ΟΧΙ ΝΑΙ, πήγε και… πέταξε με πιρουέτα την ψήφο του στον Κυριάκο προσωπικά, του οποίου τα παραμύθια “τηρούν” κάποιους κανόνες “ασφαλείας”, της κουφάλας ΕΕ.
Κόμματα-φαντάσματα
Οι στραβοχυμένες μορφές της Δεξιάς και της Αριστεράς που υπάρχουν στην Ελλάδα, (περισσότερο της Αριστεράς, καθ’ ό ισχύει το “ουαί τοις ηττημένοις”), είναι τα θλιβερά “προϊόντα” (απομεινάρια-τερατογενέσεις), του καταραμένου και καταστρεπτικού Εμφυλίου Πολέμου! Για τον Εμφύλιο, μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η Αριστερά, αφού ο “πατερούλης” Στάλιν την είχε εγκαταλείψει και την είχε ήδη καταδικάσει (στην Μόσχα με τον Τσώρτσιλ στις 9-10-1944) ιδιοκτησία της Αγγλίας-ΗΠΑ στο 90% και της Ρωσίας μόνο στο 10%.
Τι διάολο κουνούσε, μετά απ’ αυτό, τα “οπίσθιά” της (η Αριστερά) και πήρε αθώους ανθρώπους στο λαιμό της; Τί; Αν τύχει κάποιος ουδέτερος και πραγματιστής άνθρωπος να μιλήσει με έναν από τον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ (τον μεγάλο λαϊκό και βαραθρώδη παραμυθατζή…), θα τραβάει τα μαλλιά του με τις ανοησίες και τις στρεβλώσεις που θα ακούσει! Γι’ αυτό και κάποιοι με τα δικά μου τα μυαλά, δε μιλάνε ποτέ γι’ αυτά τα ζητήματα με τέτοια άτομα!
Κι άμα το φέρει η περίσταση, το ρίχνουνε στα (σεξουαλικά) ανέκδοτα για να περάσει η… κακιά η ώρα! Η Δεξιά και η Αριστερά στην Ελλάδα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα αντίστοιχα κόμματα στην Ευρώπη. “Ανήκομεν” μεν στην ΕΕ, αλλά έχομεν ελάχιστη σχέση με αυτήν και όσοι Έλληνες έμειναν για μεγαλύτερα διαστήματα στην Ευρώπη το διαπίστωσαν! Προσέξτε! Σε μία μέτρηση που μελέτησα, βρήκα ότι κατά μέσο όρο η Αριστερά, στην “αδελφή” μας ΕΕ, έχει ποσοστό 6,57% – χωρίς την Ελλάδα. Τα ίδια και στο Ευρωκοινοβούλιο, 6,89% (52/754). Να τα μας!
Ο υπνοβάτης σιόρ-Σύριζας…
Θα φορέσω, τώρα, τα …χοντροκομμένα ελληνικά μου και θα ρωτήσω τον “σιόρ-Σύριζα”, τον αείποτε “υπνοβάτη” και ηεροειδή: Όταν ανήκεις στην Ευρώπη, δηλώνοντας ότι το δέχεσαι ασμένως και ενώ η Ευρώπη έχει μέσο όρο Αριστεράς 6,57%, πώς θέλεις εσύ βρε υπνοβάτη, πού έπιασες μέχρι και 36% (έστω και περιστασιακά), ναι, πώς θέλεις εσύ, να σε γουστάρουν οι Ευρωπαίοι που σε βλέπουν σαν φάντασμα πολέμου και “καθυστερημένο” 25-30 χρόνια, σε σχέση με αυτούς; Και προφανώς σε κρατούν σε απόσταση!
Και πήγαινες μετά εσύ, δυστυχή και απροσανατόλιστε υπνοβάτη, να κάνεις κόλπα στα ευρωπαϊκά ξεφτέρια του σκληρού προτεσταντισμού, του αρρώστου συμφέροντος και της μηρυκαστικής μοναξιάς τους! Όχι υπνοβάτη μου, το λογικό ποσοστό σου είναι γύρω στο 4-5% και είναι πιθανό εκεί να έρθει, σύντομα. Είπα “πιθανό” γιατί ζω στην Ελλάδα, μία χώρα που δεν έχει κανόνες, άρα δεν είναι σε καμία περίπτωση εμπιστεύσιμη! Θα συμπληρώσω ότι και τα λοιπά μικρά κόμματα-απολειφάδια, στην Ελλάδα, έχουν τη στάμπα του Εμφυλίου, είτε από τη μία “μεριά” είτε από την άλλη! Γραφικά κόμματα, μαζί με νικητήριες “κότες” και λοιπά “πουλερικά”, πάντα “οπλισμένα” με εμφυλιοπολεμικές αιμοδιψείς “ψείρες”, τρομάρα τους…
Το πράγμα, έχει γιατρειά στην πράξη, αλλά…
Ζητείται μία ελληνική Δεξιά του τύπου της ευρωπαϊκής Χριστιανοδημοκρατίας, αλλά χωρίς τα φασιστικά βαρίδια της τωρινής ΝΔ, καθώς και τα… παλιά γνωστά ξεθωριασμένα ονόματα, που τώρα κουρκούτιασαν και δεν κάνουν τίποτ’ άλλο, παρά να βλέπουν τηλεόραση, σταυροπόδι στον καναπέ του σαλονιού τους, βάζοντας τα δάχτυλα απ’ τα χέρια ανάμεσα στα δάχτυλα απ’ τα πόδια (οι ξύπνιοι, καταλαβαίνουν…).
Ως αντίβαρο, χρειάζεται μία παράταξη τύπου ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, ίσως ένα κράμα ΠΑΣΟΚ και μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Ο υπόλοιπος “Σύριζας”, ας πάει εκεί στο 4-5% για να τον ψηφίζουμε, με το ΚΚΕ, ως μνημόσυνο… Α! Να σας πληροφορήσω, ότι στην Ευρώπη, τα τωρινά αιτήματα της ελληνικής Αριστεράς (και της “ΑΕ-ΚΚΕ 5%”), τα έχουν ήδη λύσει με…αγάπη, από δεκαετίες, τα Χριστιανοδημοκρατικά και Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα!
Τα υπόλοιπα κόμματα-μαγαζάκια, εδώ, θα τα φτιάξουν “επιχειρήσεις” που θα πουλάνε περιβάλλον, απομόνωση ανθρώπων, ισότητα των δύο φύλων, απαγόρευση του αυνανισμού, αδικαιολόγητο εθνικισμό και δεν αποκλείεται κάποιο βασιλικό κόμμα, για να γελάει το αχείλι μας! Και σας βεβαιώνω ότι η χώρα μας θα ζει με αξιοπρέπεια (όπως στην ΕΕ περίπου), δηλαδή: προστασία, τροφή, περίθαλψη, ενδυμασία, λίγο μεθύσι, επαρκές σεξ, 5-6 εβδομάδες διακοπές το χρόνο και μία αξιοπρεπής και θερμαινόμενη κατοικία. Άντε να τα δώσεις αυτά στον κόσμο, εσύ, υπνοβάτη μου…
Στο δια ταύτα της 25ης Ιουνίου…
Πρέπει να καταλάβει ο λαός (αν μπορεί δηλαδή να καταλάβει όπως τον έχουν καταντήσει οι πολιτικοί του συλλήβδην και τα ΜΜΕ), ναι, να καταλάβει, ότι δεν πρέπει να αφήσει να γίνει αυτοδύναμη κυβέρνηση, αλλά κυβέρνηση συνεργασίας δύο-τριών κομμάτων, όπως ακριβώς κάνουν στην ΕΕ. Δεν θα διστάσω να το πω, γιατί δεν χρωστάω κανενός και ούτε ανήκω πουθενά πολιτικά, θρησκευτικά κ.λ.π.
Πιστεύω, όχι μόνο εγώ, αλλά και ξένοι με τους οποίους συνομιλώ, ότι μία αυτοδύναμη κυβέρνηση στην Ελλάδα, θα είναι στην ουσία σαν μία κυβέρνηση “τύπου Ερντογάν”! Λοιπόν λαέ αποφάσισε την τύχη σου… Αλλιώς, κατά τα έργα σου, άσε που έρχεται και το Αιγαίον, καλπάζοντας και η ΝΔ μόνη της θα …ξεσαλώσει. Δεν λυπάμαι καθόλου τους ηλικιωμένους, αλλά γνοιάζομαι τα νέα άτομα, τα οποία δεν φταίνε σε τίποτε, επειδή οι ανόητοι προπαππούδες τους έκαναν εμφυλίους ή φώναζαν «Ψουμί, ιλιά κι Κώτσιου βασιλιά»!
Θα σας πω μία πραγματική ιστορία από τη ζωή του Άρη Βελουχιώτη, ενός ονειροπαρμένου, πού κάποιοι σύντροφοί του τού φέρθηκαν εγκληματικά, οπότε η ζωή του ήταν για πολλούς ανθρώπους (και για μένα), ένα ακόμα σπρώξιμο για να θρυμματίσουν τις αριστερές ονειροβασίες που σκέφτονταν ως εικοσάρηδες… Μια φορά, λοιπόν, σταμάτησε ο Άρης με τα παλικάρια του έξω από ένα χωριό όπου υπήρχε μεγάλο πλατάνι και βρύση, για να ξεκουραστούν και να δροσιστούν, καθώς και τα ζώα τους. Κάποια στιγμή έφτασε ένας περαστικός, πραγματικό κουρέλι, αφού στα ρούχα που φορούσε, δεν μπορούσες να διακρίνεις το βασικό ύφασμα, ένεκα τα αμέτρητα μπαλώματα που υπήρχαν.
Ο άνθρωπος ήπιε νερό, έκατσε και πριν φύγει το μπουλούκι, τον ρώτησε ο Άρης: «Εσύ πατριώτη ποιον αγαπάς, τον Ζέρβα ή τον Άρη;» Ο άλλος απάντησε «τον Ζέρβα». Ο Άρης τον ρώτησε γιατί και ο άλλος του είπε ότι φοβάται τον Άρη μην τυχόν έρθει και του πάρει την περιουσία… Τότε, ο Άρης πλησίασε τον φουκαρά και μ’ ένα μαχαίρι έκοψε ένα από τα μπαλώματα του παντελονιού του! Το κρατούσε στο χέρι του κι όταν ανέβηκε στο άλογό του, αποκάλυψε στον ανθρωπάκο ποιος ήταν! Τον προέτρεψε δε, να διηγηθεί στους συγχωριανούς του ότι συνάντησε τον Άρη Βελουχιώτη και ότι αυτός του πήρε ένα κομμάτι από την περιουσία του… (Το ‘πιασες εσύ λαουτζίκο, που ψηφίζεις σαν αλαφροκαύκαλος;).
Τι ψήφιζα εγώ στην Σουηδία
Για να μη γίνει και καμία παρεξήγηση, θα πρέπει να δηλώσω ότι ποτέ δεν γούσταρα τους Δεξιούς, κυρίως γιατί κατέχονταν από μία βαρβαρότητα, ήταν χαμηλού πνευματικού επιπέδου και Παιδείας (ανεξάρτητα από τις όποιες “σπουδές” τους, ακόμα και στα Harvards…). Και το χειρότερο είναι, ότι ενώ κυβερνάνε από το 1830, δεν ζήτησαν ποτέ συγγνώμη για τα εγκλήματα που έκαναν. (Όχι δηλαδή ότι η Αριστερά και κυρίως οι του ΚΚΕ ζήτησαν συγνώμη για τα δικά τους εγκλήματα…)
Να κάνω τώρα και μία δημόσια εξομολόγηση για τη συμπεριφορά μου σε εκλογές: Ποτέ στη ζωή μου δεν ψήφισα το ίδιο κόμμα σε δύο συνεχόμενες κανονικές εκλογικές αναμετρήσεις. Πίστευα και πιστεύω ότι αυτοί που ψηφίζουν το ίδιο κόμμα ή είναι κολλημένα μυαλά, ή έχουν συμφέροντα. (Και οι δύο περιπτώσεις, είναι σαφώς κατανοητές και απολύτως σεβαστές!)
Στη Σουηδία, ως Σουηδός υπήκοος από τον έκτο χρόνο που ήμουν εκεί(!), ψήφιζα ως εξής στις εκλογές που γίνονταν κάθε τρία χρόνια και ήταν για Βουλή, Νομαρχία, Κοινότητα, την ίδια μέρα. Το σύστημα ήταν απλή αναλογική. Λοιπόν, για την Βουλή ψήφιζα τους Αριστερούς, ώστε να μπούνε στο κοινοβούλιο (όριο εισόδου 4%) και να στηρίξουν την κυβέρνηση που συγκροτούσε ο αγλαός σοσιαλδημοκράτης Ούλοφ Πάλμε. Για τον Δήμο ψήφιζα τους Σοσιαλδημοκράτες γιατί είχαν καλύτερο πρόγραμμα για τους ξένους της Σουηδίας και άσχετα αν προσωπικά δε με ένοιαζε…
Τέλος για τη Νομαρχία ψήφιζα τον Δεξιό συνασπισμό, στον οποίον ηγείτο ένας φωτισμένος καθηγητής του περιβάλλοντος. Μάλιστα συμμετείχα (και με την κιθάρα μου) σε κάποιες κινητοποιήσεις που έκανε, ώστε η πανέμορφη μικρή λίμνη Lötsjön πού ήτανε 800 μέτρα από το σπίτι μου, να μην κακοποιηθεί, κτίζοντας εκεί ένα μικρό καφέ για τα καλοκαίρια, όπως πρότειναν κάποιοι λαϊκιστές Σοσιαλδημοκράτες… Αντί για κτίριο, ο καθηγητής πρότεινε να υπάρχει μία ξύλινη κατασκευή ενταγμένη στο περιβάλλον. (Τελικά, το …σοσιαλδημοκρατικό κτίσμα δεν έγινε ποτέ μέχρι σήμερα!). Κάποιοι Έλληνες Αριστεροί –αραχνιασμένα μυαλά– με ρωτούσαν αν είχα γίνει Δεξιός…
Το μέλλον της Ελλάδας είναι το παρόν της Ευρώπης…
Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον τα πράγματα θα είναι καλύτερα για την πατρίδα μας, αφού θα έχουν φύγει για το υπερπέραν αυτοί που έχουν διαβρωμένη μνήμη… Χαίρομαι τη σημερινή νεολαία (κάτω των 30) για τις πολιτικές και θρησκευτικές επιλογές που ΔΕΝ κάνει! Πιστεύω, ότι σε 15-20 χρόνια εδώ στην Ελλάδα, ακριβώς όπως σε μία μέση ευρωπαϊκή χώρα, θα υπάρχει ένα Σοσιαλδημοκρατικό και ένα Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, μαζί με άλλα μικρά κόμματα, με διάφορα ειδικά αιτήματα, τα οποία σχεδόν πάντα θα ικανοποιούνται (μερικώς), με τις συνεργασίες που θα γίνονται.
Για να το εννοήσετε καλύτερα, θα σας πω τι συμβαίνει στη Δανία. Ας πούμε ότι κυβερνάει το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα το οποίο… τσοντάρει λίγο παραπάνω την ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία μειώνει μεν την ανεργία με τις επενδύσεις της, αλλά είναι κάπως τσιγκούνικο στα “κάτω στρώματα”. Κι όταν έρχονται οι εκλογές, οι απέναντι Σοσιαλδημοκράτες προβάλουν αυτήν την κατάσταση και υπόσχονται ότι θα βοηθήσουν τους αδύναμους (όχι βέβαια του τύπου “Τσοβόλα… ξεβρακώσου”) κι έτσι παίρνουν την εξουσία!
Και πάμε πάλι στον αρχικό πλήρη τίτλο: Δυόμισι εκατομμύρια χρυσόμυγες, δεν μπορεί να έκαναν λάθος ότι τα σκατά ήταν νόστιμα…
