Νεκροθάφτη της Ευρώπης χαρακτηρίζει τον Κινέζο πρόεδρο η Ηandelsblatt – Τα “σέρνει”και στον Μακρόν

Η Handelsblatt γράφει: «Ο Γάλλος πρόεδρος περιέγραψε πρόσφατα την Ευρώπη ως “θνητή”, παρότι οι ήπειροι σπάνια πεθαίνουν. Αυτό που ήθελε μάλλον να πει ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν το εξής: Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα ιστορικό επίτευγμα, αλλά σε καμία περίπτωση κάτι που πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Απειλείται η ύπαρξη της ΕΕ και είναι θνητή, αυτό εννοούσε. Αν θέλετε να μείνετε στην εικόνα του Μακρόν, τότε ένας από τους νεκροθάφτες της ΕΕ περιοδεύει αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Ο επικεφαλής του κινεζικού κράτους ενσαρκώνει όλα όσα η Ευρώπη δεν αντιπροσωπεύει και δεν θέλει να αντιπροσωπεύει. Ο Σι Τζινπίνγκ είναι αυταρχικός, καταπιεστικός στο εσωτερικό της χώρας του και όλο και πιο επιθετικός στις διεθνείς σχέσεις»,

Ο αρθρογράφος τού γερμανικού οικονομικού εντύπου γράφει: «Ο ισχυρότερος όλων των αυτοκρατόρων είναι συνεργάτης του πολέμαρχου του Κρεμλίνου που θέλει να εκδιώξει την κορυφαία δυτική δύναμη, τις ΗΠΑ, και κατά προτίμηση την ίδια τη δημοκρατία από την Ευρώπη – αν χρειαστεί με τη βία».

Κατά την Handelsblatt «ο Σι έχει την ίδια κοσμοθεωρία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Θέλουν έναν κόσμο με σφαίρες επιρροής, όπου ισχύει το δίκαιο του ισχυρότερου και όχι η ισχύς του δικαίου. Και μόνο το δρομολόγιο του Σι είναι προσβλητικό. Αλλά ποντάρει στο διχασμό, γι΄ αυτό επέλεξε τις τρεις συγκεκριμένες χώρες ο Σι, αφού το Παρίσι ήταν πάντα αντιαμερικανικό και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι ο νούμερο ένα εχθρός στα μάτια του Πεκίνου».

Ο αρθρογράφος μέμφεται τον Σι που παρέκαμψε τη Γερμανία: «Πετώντας γύρω από τη Γερμανία, πηγαίνει στην Ουγγαρία και τη Σερβία, δηλαδή στα ευρωπαϊκά προκεχωρημένα φυλάκια του Κρεμλίνου που δεν δίνουν δεκάρα για το κράτος δικαίου και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (με εξαίρεση τα σχετικά οικονομικά οφέλη) και ενστερνίζονται τον αυταρχισμό. Έχουν επίσης ενταχθεί στην κινεζική πρωτοβουλία του «δρόμου του μεταξιού» για να είναι κατά τη γνώμη τους με την ασφαλή πλευρά».

Ο αρθρογράφος τα βάζει μετά με τον Τραμπ: «Τίποτα από αυτά δεν είναι καλό για τους φιλελεύθερους Ευρωπαίους. Και μπορεί κανείς να προβλέψει πόσα θα ρισκάρει η γηραιά ήπειρος αν ένας δεύτερος ισχυρός “βοηθός ευθανασίας” βρεθεί στην εξουσία Ευρώπη: ο Ντόναλντ Τραμπ. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της πρώτης προεδρίας του, λαχταρούσε τον θάνατο της Ευρώπης. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν η αναφορά του Μακρόν στην θνητότητα της Ευρώπης είναι σίγουρα εύστοχη. Ναι, οι εμπνευσμένες ομιλίες του Μακρόν κάνουν κοντράστ στη στάση του καγκελάριού μας», γράφει ειρωνικά.

Αναφέρεται στην «αστάθεια της εξωτερικής πολιτικής του Mακρόν που δεν συμβάλλει διόλου στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής κυριαρχίας της οποίας θεωρητικά υπεραμύνεται. Το Παρίσι, είναι εκ παραδόσεως αντιαμερικανικό, αλλά όταν μιλάμε για μπίζνες, γίνεται κάπως αντικινεζικό. Οπότε δεν μας εκπλήσσει ότι ειδικά η Γαλλία μάχεται για τους τιμωρητικούς δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές αυτοκινήτων – γνωρίζοντας πολύ καλά ότι τα σίγουρα αντίποινα της Λαϊκής Δημοκρατίας θα πλήξουν ιδιαίτερα τη γερμανική οικονομία, η οποία είναι πολύ πιο συνυφασμένη με την Κίνα και υπερασπίζεται τον εαυτό της ενάντια σε τέτοιους τιμωρητικούς δασμούς».

Μέμφεται επίσης την Γαλλία ότι ακολουθεί την ίδια λογική όταν πρόκειται για το εμπόριο με τον Νότο. «Το Παρίσι δεν δέχεται να γίνεται τίποτα εις βάρος της γαλλικής γεωργίας. Μπλοκάρει το σύμφωνο Μercosur και θέτει σε κίνδυνο την αξιοπιστία της Ευρώπης ως εμπορικού εταίρου. Η δε αναφορά του “εγκεφαλικά νεκρού ΝΑΤΟ”, είναι ένα άλλο τσιτάτο του Μακρόν. Όμως το ΝΑΤΟ είναι πιο ζωτικής σημασίας από ποτέ λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και της ρωσικής απειλής. Μιλώντας για την Ουκρανία, ο Μακρόν έβαλε πρόσφατα στο παιχνίδι την αποστολή στρατού ξηράς από κράτη της ΕΕ. Ο κερδισμένος από αυτές τις δηλώσεις του Μακρόν ήταν για άλλη μια φορά ο Βλαντιμίρ Πούτιν».

Εν συνεχεία το άρθρο αναφέρει τα εξής: «Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, από την άλλη, δείχνει μια επιδεικτική αδιαφορία για τα ευρωπαϊκά οράματα. Γαλλία και Γερμανία διεκδικούν την ευρωπαϊκή ηγεσία, αλλά αποδυναμώνουν την Ευρώπη και συχνά διευκολύνουν τους «στρατηγικούς αντιπάλους» τους να εργαλειοποιούν την ΕΕ για τα δικά τους συμφέροντα. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πετύχει η αποστολή του Σι να διχάσει την Ευρώπη, αλλά και να την αξιοποιήσει για τους αντιαμερικανικούς του σκοπούς. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι, λίγο πριν φτάσει στο Παρίσι ο Σι είπε κατά λέξη στον Μακρόν ότι «η Ευρώπη δεν πρέπει να γίνει υποτελής των ΗΠΑ».

«Ο Μακρόν κάλεσε στη συνάντηση με τον Σι την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία τάσσεται υπέρ μιας σκληρής στάσης στην εμπορική πολιτική έναντι του Πεκίνου, και σε αντίθεση με τον Μακρόν, είναι με πάθος υπέρ των αγαστών σχέσεων με τις ΗΠΑ. Ο καγκελάριός μας προσκλήθηκε, αλλά είχε πιο σημαντικά πράγματα να κάνει», καταλήγει το άρθρο της Ηandelsblatt.