Δεν υστερούμε σε ιδέες αλλά σε ενεργούς πολίτες
24/03/2024
Η Επιχειρηματικότητα ως μια «διαδικασία δημιουργίας ή εντοπισμού μιας ευκαιρίας και επιδίωξης εκμετάλλευσής της ανεξάρτητα από τον έλεγχο ή την κατοχή των μέσων πραγματοποίησής της» διαδραματίζει σημαντικότατο ρόλο στην Ανάπτυξη η οποία μόνο ως συνισταμένη πολλών συνιστωσών (οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική, εκπαιδευτική, τεχνολογική, θεσμική…) την ενισχύει ακόμη περισσότερο προκαλώντας τον ενάρετο κύκλο Ευημερίας μιας χώρας.
Θέτοντάς το διαφορετικά, η πρώτη συνδράμει τα μέγιστα στη δεύτερη, στο πλαίσιο της οποίας διαμορφώνεται το γόνιμο περιβάλλον ενθάρρυνσης ανάληψης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών από ανθρώπους υψηλής εκπαίδευσης, δημιουργικότητας και επιχειρηματικής ευφυίας, με θεσμούς οι οποίοι υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο και διασφαλίζουν το δίκαιο των συναλλαγών και τον ανταγωνισμό. Ένα περιβάλλον συνεχούς ροής ιδεών και ευκαιριών, η αξιοποίηση των οποίων από τους πολίτες αναδεικνύει επιχειρήσεις υψηλών προσδοκιών που δημιουργούν θέσεις απασχόλησης υψηλά αμειβόμενες και καινοτομίες αυξημένης προστιθέμενης αξίας.
Η «ευημερία των αριθμών» στην οποία καταφεύγουν οι κυβερνώντες, πέρα από την «αλήθεια» τους, αποδίδει το νόημα της οικονομικής μεγέθυνσης η οποία απέχει πολύ από εκείνη των ανθρώπων, αδυνατώντας να διασφαλίσει την ικανότητα των οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών συστημάτων να παρέχουν συνθήκες ευημερίας σε μια βιώσιμη και μακροπρόθεσμη βάση. Και τούτο, καθώς η ανάπτυξη στο πλήρες της… ανάπτυγμα αφορά στην αλλαγή προς το καλύτερο, η εδραίωση της οποίας προϋποθέτει τη συμμετοχή των πολιτών με βάσιμη την προσδοκία βελτίωσης της ποιότητας της ζωής και όχι της απλής επιβίωσής τους, όπως συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας.
Όταν από την εξίσωση λείπει η κεντρική διοίκηση που αντικαθίσταται από μια ολιγαρχία συναισθηματικά και αντικειμενικά ξένη, αλλά και με απόντες πολίτες οι οποίοι -πιστεύοντας πως «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη»- και θυμούνται την αλληλεγγύη μόνο όταν η «ατυχία» τους βρίσκει «κατά μόνας», τότε η ευημερία περιορίζεται δραματικά στους αριθμούς και στους λογαριασμούς των προεστών!
Τα δε προγράμματα ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας αποτελούν σενάρια εκταμιεύσεων των ευρωπαϊκών κονδυλίων εκ των οποίων μικρό μέγεθος διοχετεύεται προς θνησιγενείς απόπειρες ανάλωσης ακριβά αποκτημένων πόρων, ή και σε «καλάθια ανάσχεσης» της υφέρπουσας δυσαρέσκειας των πληβείων.
Η ανάγκη για δημιουργία μικρών πυρήνων από πολίτες
Με την Αθήνα να κείται μακράν της επαρχίας η οποία όσο φθίνει τόσο την επιβουλεύονται μεγαλόστομοι τρίτοι και τον «κρατικό μηχανισμό» να περιφρουρεί τα συμφέροντα των ολίγων προτάσσοντας ευφάνταστα εμπόδια σε κάθε προσπάθεια επιχειρηματικής δράσης αξιώσεων, η ευθύνη διαφυγής από το τέλμα ανήκει πλέον στις κατά τόπους κοινωνίες. Μια «απόδραση» στη βάση δύο παραδοχών, α) του τοξικού θεσμικού πλαισίου ίδρυσης και λειτουργίας επιχειρήσεων και β) της παντελούς απουσίας Εθνικής Στρατηγικής Ανάπτυξης, που επιβάλλουν τη δημιουργία τοπικών οικοσυστημάτων επιχειρηματικότητας μεσομακροπρόθεσμης προοπτικής ξεκινώντας από έναν μικρό πυρήνα (ή «κούκο») πολιτών με ενσυναίσθηση και στόχο την πρόκληση ενός κύματος ενδιαφέροντος για τον τόπο τους και το μέλλον τους.
Μολονότι από τις σελίδες του SLpress έχω εκθέσει απόψεις και προτάσεις σχετικές με το θέμα, η σπουδαιότητα του ρόλου τους στην επιβράδυνση, αφενός, της ραγδαίας πτώσης του βιοτικού επιπέδου και, αφετέρου, στην επίτευξη καλύτερων συνθηκών διαβίωσης των τεχνηέντως καθηλωμένων Ελλήνων στη μετριότητα από την «ανωτερότητα κοινωνιοπαθών “ηγετών”» που έχουν ανάγει τον ναρκισσισμό και την απληστία σε δικαίωμά τους, επιβάλλει την επανάληψη με την ελπίδα ότι θα δημιουργηθεί έστω και ένας πυρήνας ανθρώπων που θα επιχειρήσουν να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους για να δημιουργήσουν μια πατρίδα με ελπίδα.
Ο προβληματισμός σχετικά με την εγκατάλειψη της ελληνικής περιφέρειας είναι διάχυτος όπως δείχνει η αρθρογραφία η οποία βρίθει αξιόλογων ιδεών και προτάσεων για την ανάκαμψή της, αν και λείπει ο από μηχανής θεός εφαρμογής τους. Και η διεθνής βιβλιογραφία βρίθει επιτυχημένων περιπτώσεων (προς μίμηση) περιοχών και πόλεων που κινητοποίησαν τις κοινωνικές τους δυνάμεις για να προκαλέσουν το απαραίτητο τσουνάμι ενεργειών βελτίωσης της ποιότητας της ζωής μέσα από μικρές αλλαγές, πολλές εκ των οποίων «μετρούν» χωρίς πάντα να είναι μετρήσιμες.
Δεν υστερούμε σε ιδέες αλλά σε ενεργούς πολίτες
Δεν υστερούμε λοιπόν σε ιδέες και προτάσεις αλλά σε ενεργούς πολίτες που θα διέθεταν μέρος του προσωπικού χρόνου και της τεχνογνωσίας τους. Μάλλον, λόγω του ελλείμματος εμπιστοσύνης και του πλεονάσματος καχυποψίας για το ειλικρινές των προθέσεων ή και του φόβου του πολιτικού/κομματικού καπελώματος της όποιας προσπάθειας.
Αν άνθρωποι εγνωσμένου κύρους αναλάμβαναν την πρωτοβουλία εκκίνησης, θα ήταν δυνατή η πρόσκληση -κατ’ αρχάς- των επιχειρηματιών της περιοχής στην παρουσίαση μιας πρότασης διαμόρφωσης στρατηγικής αναβάθμισής της, χωρίς τις χαρακτηριστικές μεγαλοστομίες των ανόητων. Τι πιο ισχυρό η συζήτηση να ξεκινήσει από τα τρέχοντα προβλήματα και τις αδυναμίες των επιχειρήσεών τους και την εκδήλωση ενδιαφέροντος επίλυσης όσων επιτρέπουν οι τρέχουσες συνθήκες, ξεκινώντας από μικρούς στόχους βελτίωσης διαδικασιών και λειτουργιών μέσω της εκπαίδευσης/κατάρτισης;
Η έστω και μικρή βελτίωση των αποτελεσμάτων τους θα ενισχύσει περαιτέρω το ενδιαφέρον συμπερίληψης περισσοτέρων (εθελοντών συμβούλων/μεντόρων, επιχειρηματιών κλπ.)στην όλη προσπάθεια η οποία, επιπλέον, μπορεί να προσελκύσει ταλαντούχα στελέχη, επενδυτές και πελάτες.
Ο θετικός αντίκτυπος της κινητοποίησης
Πολύ πιθανό, η κινητοποίηση αυτή να προκαλέσει και το ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής όσο θα διαπιστώνει ότι η επικοινωνία της προσπάθειας ανάπτυξης βοηθά να γίνουν οι περιοχές τους ελκυστικότερες για τις επιχειρήσεις, τους επενδυτές και τους εργαζόμενους υψηλών προσόντων οι οποίοι δεν αξιολογούν μόνο τους υποψήφιους εργοδότες τόσο προσεκτικά όσο τους αξιολογούν και αυτοί, αλλά και τον τόπο διαμονής τους.
Το ίδιο μπορεί να ισχύσει και για τα ΑΕΙ κάθε περιοχής τα οποία οφείλουν να επιδιώξουν πραγματική επαφή των διδασκόντων με την αγορά αντί να παραμένουν κλειστά φέουδα λόγω ιδεοληψιών ή και του αδικαιολόγητου «φόβου» τους να εκτεθούν στις δυνάμεις της, γεφυρώνοντας θεωρία και πράξη η ζεύξη των οποίων τις βελτιώνει.
Το οικοσύστημα επιχειρηματικότητας σχηματίζεται από μια ποικιλία ενδιαφερομένων όπως μεγάλες και μικρές εταιρίες, πανεπιστήμια, τράπεζες, μέσα ενημέρωσης, κυβέρνηση και τοπική αυτοδιοίκηση, επιδιώκοντας την ανάδειξη νέων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και την ώθηση περισσότερων τοπικών επιχειρήσεων για την επίτευξη ταχύτερων ρυθμών ανάπτυξης. Με την κυβέρνηση απούσα, τις τράπεζες και τα μέσα ενημέρωσης να εξαντλούν το ενδιαφέρον τους σε επικοινωνιακό επίπεδο, ο κλήρος πέφτει στους λοιπούς παράγοντες έστω και ως μέρος της κοινωνικής τους ευθύνης. Τολμήστε για να εκπλαγείτε!
Κατά τον Paul Kagame, πρόεδρο της Ρουάντα «η επιχειρηματικότητα είναι ο πιο σίγουρος τρόπος ανάπτυξης». Η Ρουάντα κατείχε την 38η θέση έναντι της 79ης της Ελλάδας μεταξύ των 190 χωρών του πίνακα Doing-Business-2020_rankings, τη Γεωργία στην 7η και την Βόρεια Μακεδονία στην 17η!
