Ο πόλεμος των ζυμαρικών (1985) – ΗΠΑ κατά ΕΕ

Η κίνηση αποσκοπεί στην προστασία του αξίας $1,3 δισεκατομμυρίων κλάδου των ζυμαρικών στην χώρα, από τις ταχύτατα αυξανόμενες εισαγωγές, κυρίως από την Ιταλία και δικαιολογείται με την έννοια αντιμέτρων από την στιγμή που ΕΕ προστατεύει με διάφορα μέτρα τους Ευρωπαίους παραγωγούς εσπεριδοειδών της Μεσογείου, δημιουργώντας έμμεσα αναχώματα εναντίον των παραγωγών της δυτικής ακτής των ΗΠΑ.

Η αμερικανική κυβέρνηση επιβάλλει το 1985 επιπλέον δασμούς της τάξης του 40% στα εισαγόμενα ζυμαρικά που δεν περιέχουν αυγά και 25% στα αντίστοιχα με αυγά στην σύνθεσή τους. Έως τότε η δασμολογική επιβάρυνση φθάνει τα ¢12 ανά λίβρα (δηλαδή 0,12 δολάρια ανά 453,6 γραμμάρια) για την πρώτη κατηγορία (χωρίς αυγά) και ¢1 ανά λίβρα για την δεύτερη.

Η κίνηση αντιμετωπίζεται άμεσα από τους Ευρωπαίους με εξοντωτικούς δασμούς στα αμερικανικά εσπεριδοειδή και τα παραπροϊόντα τους, προκαλώντας οξύτατες διαμαρτυρίες κυρίως στην Καλιφόρνια.

Αυτή την φορά ο Λευκός Οίκος αντιλαμβάνεται πως ΕΕ δεν είναι πλέον η Ευρωπαϊκή Κοινή Αγορά και τα μεγέθη της αγοράς της έχουν μεταβληθεί δραστικά, με συνέπεια να αναδιπλωθεί και να προχωρήσει μετά από ένα δωδεκάμηνο σε διαπραγματεύσεις που καταλήγουν τον Αύγουστο του 1986 σε μία πρώτη συμφωνία που αποσύρει τα αντίμετρα κατά των εσπεριδοειδών και τον Οκτώβριο του 1987 σε μία δεύτερη που αναστέλλει τους δασμούς κατά των ζυμαρικών.