Υπάρχουν και χειρότερα… μάθημα για τζόγο στα Πανεπιστήμια!

Πριν από λίγες ημέρες “σοβαρή” εφημερίδα του συντηρητικού χώρου πληροφορούσε τους αναγνώστες της για τα επόμενα βήματα που θα γίνουν στην επένδυση στον χώρο του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό. Το άρθρο αποτιμούσε με ορατό άγχος τις εκκρεμότητες που απομένουν ώστε να αρχίσει το βασικό τμήμα της επένδυσης, στην μορφή τουλάχιστον που σήμερα παρουσιάζεται αυτή. Πρόκειται για το καζίνο και τα παραλειπόμενα του.

Με βάση αυτό, ευχόταν η εφημερίδα, η επένδυση θα αποτυπωθεί στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη και θα αρχίσει να ρέει άφθονο το χρήμα! Χρήμα του τζόγου φυσικά, προερχόμενο από την ανεξάντλητη πηγή των αγνώστου προέλευσης κεφαλαίων που πάντοτε αναζητούν μια φιλόξενη δεξαμενή για να “ξεπλυθούν”. Γενικώς να συμπεράνουμε ότι όλες οι μαφίες του κόσμου παρακολουθούν εναγωνίως την πρόοδο των έργων στο Ελληνικό!

Σύμφωνα πάντως με τα γραφόμενα στον τύπο, αυτό το καζίνο είναι η πιο μεγάλη επενδυτική ελπίδα της χώρας και πάνω σε αυτή στηρίζονται οι ελπίδες για ανάκαμψη (τύπου V), και συνακόλουθο άλμα της ελληνικής οικονομίας. Υπάρχει φυσικά και μια άλλη μεγάλη επένδυση στα σκαριά, η διεύρυνση της βάσης της Σούδας, αλλά αυτή ενδιαφέρει λιγότερο, καθότι η περιοχή μάλλον έχει πάψει να ανήκει στην ελληνική επικράτεια. Ο οικοδεσπότης που καλεί εκεί τους Έλληνες επισήμους είναι ο Αμερικανός πρέσβης….

Θεός της οικονομίας ο τζόγος!

Όλες λοιπόν οι ελπίδες για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και έξοδο της μεγάλης πλειονότητας των Ελλήνων από την επαπειλούμενη φτωχοποίηση και μιζέρια, έχουν εναποτεθεί στον τζόγο! Οι ελπίδες είναι βάσιμες καθότι υπάρχουν ιστορικά προηγούμενα ότι όντως οι επενδύσεις του τύπου αυτού αποδίδουν στο εθνικό και κοινωνικό σύνολο.

Το πιο επιτυχές παράδειγμα που μου έρχεται στο νου είναι το Μακάο, στις ακτές της Κίνας. Ποτέ δεν ήταν υπόδειγμα γενικής ευημερίας ως πόλη, πλην όμως χρήμα εκεί έρεε άφθονο. Ουδείς μάλιστα ρωτούσε από που ήρθε το χρήμα αυτό και, ειδικότερα σε ποιες τσέπες –συγγνώμη, τραπεζικούς λογαριασμούς– κατευθυνόταν. Στην ευρωπαϊκή πλευρά του πλανήτη, γνωστή Ελληνίδα πολιτευτής θα μπορούσε να μας υποδείξει το Μονακό, πλην όμως στην εδώ περίπτωση τα πράγματα είναι μάλλον πιο σύνθετα.

Ο τζόγος λοιπόν αναδεικνύεται σε Θεό της ελληνικής οικονομίας! Όλα δείχνουν μάλιστα ότι πρόκειται για μονοθεϊστική θρησκεία. Θα ήταν λοιπόν μέγιστο ατόπημα να μην συνδεθεί η ακαδημαϊκή έρευνα, ελεύθερη πλέον χάρη στην προστασία των αστυνομικών λεγεώνων του κυρίου Χρυσοχοίδη, με τη νέα ετούτη θρησκεία.

Πανεπιστημιακή θέση “καζινικού στοιχηματισμού”

Το ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν θα μπορούσε να μείνει αδιάφορο στην πρόκληση αυτή των καιρών, δεδομένου μάλιστα ότι η πολλαπλή διασύνδεσή του με την εγχώρια και την παγκόσμια επιχειρηματικότητα έχει πιστοποιηθεί από τον καιρό της κυρίας Διαμαντοπούλου. Ο ακαδημαϊκός λοιπόν χώρος, το Πανεπιστήμιο ανέλαβε την μελέτη και την καλλιέργεια της “στοιχηματικής ιδέας”. Για τον τζόγο πρόκειται, αλλά ας μιλήσουμε με ακαδημαϊκή διάλεκτο! Ανέθεσε λοιπόν σε ένα νέο πλην όμως σεβαστό Πανεπιστήμιο την αποστολή αυτή. Το ακαδημαϊκό πλαίσιο διαμορφώθηκε με βάση την προϋπάρχουσα πείρα.

Αυτή δεν είναι τόσο ισχυρή στον τομέα των καζίνο, πλην όμως έχει μακρά και δόκιμη εμπειρία από τον “αθλητικό στοιχηματισμό”(;).  Έτσι λοιπόν προκηρύχθηκε θέση Πρωτοβάθμιου Καθηγητή με γνωστικό αντικείμενο: “Οργάνωση ποδοσφαίρου-αθλητικός στοιχηματισμός” (ΦΕΚ 2273/2020 Γ). Για μια αρχή πρόκειται και σίγουρα δεν μπορεί να περιλάβει τα πάντα.

Υποθέτουμε όμως βάσιμα ότι μόλις κτισθεί το πολυαναμενόμενο καζίνο στο Ελληνικό θα δημιουργηθεί πανεπιστημιακή θέση “καζινικού στοιχηματισμού” (ή κάπως έτσι). Αυτά στο ιστορικό έτος 2021, διακόσια χρόνια ακριβώς από την Ελληνική Επανάσταση, που έχτισε τη σημερινή Ελλάδα. Λέγεται ότι το βασικό σύνθημα εκείνου του ήδη αρχαίου ξεσηκωμού ήταν «τζόγος ή θάνατος»! Λέτε να μην ήταν έτσι;