Χωρίς λύσεις οι πολιτικοί αρχηγοί απέναντι στην ακρίβεια

Η συζήτηση στη Βουλή για την ακρίβεια ανέδειξε την αμηχανία του πολιτικού συστήματος και την έλλειψη προτάσεων, μπροστά σε ένα πρόβλημα που πλήττει την συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούν στην διάγνωση ότι είναι διεθνές πρόβλημα, που οφείλεται στην αύξηση του ενεργειακού κόστους και διαφωνούν στο ύψος και στην κατεύθυνση των κρατικών ενισχύσεων προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Διαφορετική διάγνωση έχει ο Δημήτρης Κουτσούμπας που αποδίδει το πρόβλημα και την αδυναμία λύσης στην προβληματική λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας. Παρομοίως και ο Γιάνης Βαρουφάκης, που ανέδειξε τις ευρωπαϊκές παραμέτρους, τόσο στη δημιουργία, όσο και στην αδυναμία αντιμετώπισης του προβλήματος από την Ελλάδα. Ενδεικτικό είναι το περιορισμένο ενδιαφέρον ακόμη και από την πλευρά των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που ζήτησε την διεξαγωγή της προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης.

Όπως παρατήρησε δηκτικά ο πρωθυπουργός προς τον Αλέξη Τσίπρα στην δευτερολογία του, μετά την ομιλία του δικού τους αρχηγού, μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας ήταν από δύο έως τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που άκουγαν τους άλλους αρχηγούς κομμάτων. Το ίδιο στοιχείο ανέδειξε με ένταση και καταγγέλλοντας κοροϊδία παρόμοιων συζητήσεων που εξελίσσονται σε κοκορομαχίες των δύο και ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ.

Η συζήτηση ήταν σχεδόν υποτονική μέχρι που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχασε την ψυχραιμία του, γύρισε στο 2015 και κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα ότι «έβαλε την χώρα στα μνημόνια», ενώ θύμισε και την «κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος». Επανέλαβε την παλαιά κατηγορία ότι «είναι ψεύτης, ψεύτης, ψεύτης» με αφορμή την αντιπαράθεση για την ΔΕΗ και κορύφωσε: «Είστε ένας τέως αποτυχημένος πρωθυπουργός. Κυβερνήσατε τέσσερα χρόνια και χάσατε τρεις σερί εκλογές με εννέα μονάδες».

Είχε προηγηθεί πάντως η προειδοποίηση του Αλέξη Τσίπρα ότι «ως αυριανός πρωθυπουργός έχει ευθύνη να υπερασπιστεί και να ελέγξει το δημόσιο χρήμα, την εκποίηση της ΔΕΗ και την σκανδαλώδη υπερκοστολόγηση εξοπλιστικών προγραμμάτων». Ο κ. Μητσοτάκης κατά την πρωτολογία του είχε δώσει έμφαση στην “απειλή” του κ. Τσίπρα ότι θα ελέγξει την συμφωνία με τους Ισραηλινούς για το Κέντρο Εκπαίδευσης Αεροπορίας στην Καλαμάτα. Ο κ. Τσίπρας είχε αναφερθεί εκτεταμένα στο θέμα την περασμένη Παρασκευή, απόντος του πρωθυπουργού, ζητώντας από τον αρμόδιο υπουργό Αμύνης Νίκο Παναγιωτόπουλο να φέρει την σύμβαση στην Βουλή.

Σε διαφορετική πραγματικότητα οι αρχηγοί

Σε σχέση με την ακρίβεια οι Μητσοτάκης, Τσίπρας και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί ήταν σαν να αναφέρονταν σε διαφορετική πραγματικότητα. Ο πρωθυπουργός επέμεινε στην γραμμή άμυνας που έχει χαράξει από τον περασμένο Σεπτέμβριο ότι «είναι διεθνές πρόβλημα, εξωγενές για την Ελλάδα και επιπλέον είναι προσωρινό και θα αρχίσει η αποκλιμάκωσή του στο πρώτο τρίμηνο του 2022».

Σημείωσε ότι οφείλεται κυρίως στην διεθνή αύξηση του κόστους της ενέργειας, αλλά διαβεβαίωσε με κατηγορηματικότητα ότι η πολιτική απολιγνιτοποίησης και ενίσχυσης της παραγωγής από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας δεν πρόκειται να αλλάξει. Για να κερδίσει τις εντυπώσεις ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε μισό μισθό στους υγειονομικούς (“πηδώντας” ουσιαστικά στο πεδίο της πανδημίας) και από 250 ευρώ στους συνταξιούχους και στα άτομα με αναπηρία. Ανέφερε ότι η δαπάνη για την στήριξη των πιο ευάλωτων ανέρχεται σε 680 εκατομμύρια ευρώ.

Ο κ. Μητσοτάκης αντιπαρήλθε τις αναφορές τόσο του κ. Τσίπρα, όσο και των άλλων πολιτικών αρχηγών, ότι η ακρίβεια είναι εμφανής σε όλα τα καταναλωτικά προϊόντα (και φυσικά οι τιμές των προϊόντων δεν θα πέσουν, ακόμη και αν ισορροπήσει η διεθνής αγορά ενέργειας). Επέμεινε στην παράθεση γενικών στοιχείων που σύμφωνα με την ανάγνωσή του δείχνουν ότι η κυβέρνησή του αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το πρόβλημα σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ και ότι γενικότερα η ελληνική οικονομία είναι σε θετική πορεία. Η ανάγνωσή του προκάλεσε το σχόλιο των άλλων πολιτικών αρχηγών ότι ζει σε άλλη χώρα.

Ο κ. Τσίπρας από την πλευρά του έμεινε στο εμπειρικό πεδίο, αναδεικνύοντας την αύξηση του κόστους ζωής και τις υπέρογκες αυξήσεις στο ρεύμα που οδηγούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στο όριο της επιβίωσης. Αλλά και ο κ. Τσίπρας παρότι είναι στην αντιπολίτευση, πέρα από μία πιο γενναία πολιτική επιδοτήσεων του ενεργειακού κόστους και κοινωνικών παροχών για τους πλέον αδύναμους, δεν είχε να προτείνει κάτι περισσότερο.

Ο κ. Μητσοτάκης καλύφθηκε πίσω από τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, ο δε Τσίπρας τον κατηγόρησε ότι η πολιτική του είναι «ταξική» και «μεροληπτική» και ευνοεί συγκεκριμένες κοινωνικές κατηγορίες και ομάδες συμφερόντων με τις οποίες ο «η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει deals».