Τα πάντα για το ΝΑΤΟ ελάχιστα για τους Έλληνες

Η Ελλάδα είναι ένα από τα φτωχότερα μέλη της ΕΕ, έχοντας συντριβεί από το ΔΝΤ, τις Βρυξέλλες και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και υποβαθμιστεί σε οικονομικό παρία: Εκατοντάδες χιλιάδες νέων ανθρώπων έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, το ποσοστό ανεργίας είναι στα ύψη και οι κοινωνικές υπηρεσίες έχουν διαβρωθεί επικίνδυνα. Εν τούτοις, η Ελλάδα αποτελεί τώρα και πολιτικό-στρατιωτικό υποτακτικό της Δύσης. Η εξωτερική της πολιτική σε μεγάλο βαθμό υπαγορεύεται από το ΝΑΤΟ.

Η Ελλάδα έχει αποστείλει όπλα στην Ουκρανία και συνεχίζει να το κάνει. Όταν ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας επισκέφτηκε την Αθήνα τον Απρίλιο, έλαβε υποσχέσεις για περισσότερα πυρομαχικά και ελαφρύ οπλισμό, πρόσβαση στα ελληνικά νοσοκομεία για τραυματισμένο στρατιωτικό προσωπικό και επιπλέον τεθωρακισμένα οχήματα μάχης BMP, της σοβιετικής εποχής.

Ο Έλληνας υπουργός Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, δήλωσε: «Θα παράσχουμε κάθε μορφή υποστήριξης στην Ουκρανία εν μέσω αυτής της πολύ σημαντικής, ζωτικής φάσης του πολέμου και θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τη χώρα για όσο χρειαστεί – αυτή είναι η ξεκάθαρη θέση μας, την οποία λάβαμε από την αρχή». Με το “εμείς”, σίγουρα δεν εννοεί το λαό της Ελλάδας.

Η κατάσταση στην Ουκρανία 

Ενώ η υπό αμερικανική καθοδήγηση ηγεσία του Κιέβου συνεχίζει να υφίσταται μαζικές απώλειες σε στρατιώτες και οπλισμό, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί ποιο είναι το νόημα η Ελλάδα να ταυτίζεται με την Ουκρανία. Καταδίκασε την ρωσική εισβολή, αλλά τα δικά της εθνικά θέματα δεν γίνονται σεβαστά από το ΝΑΤΟ.

Υπενθυμίζουμε ότι αρκετοί Ουκρανοί αξιωματούχοι αποπέμφθηκαν στις αρχές του τρέχοντος έτους, στον απόηχο ενός σκανδάλου που αφορούσε παράνομες πληρωμές σε υφυπουργούς και υπερφουσκωμένα στρατιωτικά συμβόλαια: Πέντε τοπικοί κυβερνήτες, τέσσερις υφυπουργοί και δύο διευθυντές κυβερνητικών υπηρεσιών εγκατέλειψαν τις θέσεις τους, μαζί με τον αναπληρωτή επικεφαλής της Προεδρίας και τον αναπληρωτή γενικό εισαγγελέα. Αυτές οι αποπομπές μοιάζουν μάλλον με φύλλο συκής για τη Δύση.

Ο Ζελένσκι απέλυσε τον αρχηγό της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU) και τον γενικό εισαγγελέα. Υπάρχει πράγματι μια ατμόσφαιρα αμοιβαίας καχυποψίας στο ίδιο το Κίεβο για υπόγεια υποστήριξη προς τη Μόσχα, κυρίως για Ουκρανούς αξιωματούχους στις ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας.

Στην απελπισία του Κιέβου να λάβει ακόμα περισσότερα χρήματα και όπλα, ο Ζελένσκι επιχειρεί να αποδείξει ότι η Ουκρανία αξίζει κι άλλα δισεκατομμύρια σε δολάρια και όπλα, αφού οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις  “κερδίζουν”. Κάθε μέρα που περνάει, όμως, οι Ουκρανοί έχουν μεγάλες απώλειες σε άντρες, τεθωρακισμένα και πυρομαχικά στην μεγάλη επίθεσή του, ενώ τα εδαφικά κέρδη είναι ασήμαντα.

Φυσικά, οι ουκρανικές επιθέσεις πυροβολικού εναντίον της πόλης Μπέλγκοροντ συνεχίζονται. Στο μεταξύ, η Ευρώπη γίνεται πιο αδύναμη, με τους Ευρωπαίους πολίτες να υφίστανται βαρύ τίμημα λόγω των κυρώσεων: Ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα στη Ρωσία είναι ότι πολλοί επιλέγουν να περάσουν τις διακοπές τους σε μέρη όπως η χερσόνησος Curonian Spit, κοντά στο Ζελεναγκράτ, που μετατρέπεται σε “Κυανή Ακτή” του Βορρά.

Οι ελληνικές ανάγκες

Εν τούτοις η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί όχι μόνο να ρίχνει όπλα σε μια “μαύρη τρύπα”, αλλά και να πρωτοστατεί σε αντιρωσική ρητορική. Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ την αλληλεγγύη του ΝΑΤΟ απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και ως εκ τούτου δεν έχει την ηθική υποχρέωση να ακολουθεί τυφλά τις επιλογές του. Έχει, εξάλλου, τις δικές της πιεστικές ανάγκες και σε εξοπλισμούς και σε κοινωνικές δαπάνες. Πρόσφατα, μια νεαρή έγκυος πέθανε μαζί με το μωρό της ενώ περίμενε πέντε ώρες για ένα ασθενοφόρο.

Όσον αφορά στην Κύπρο, οι πολίτες εκεί είναι γενικά θετικά διακείμενοι προς τους Ρώσους που διαμένουν εκεί όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά και για τη στάση της Μόσχας διαχρονικά στο Κυπριακό. Πολλοί, λοιπόν, αναρωτιούνται γιατί μια μικροσκοπική χώρα και η οποία το 2011 υπεβλήθη σε “κούρεμα” καταθέσεων, που αποσταθεροποίησε την οικονομία της για χρόνια, διώχνει Ρώσους και δέχεται Ουκρανούς πρόσφυγες. Είναι, βέβαια, καλό για τις δημόσιες σχέσεις του ΝΑΤΟ…

Το μεγάλο ερώτημα είναι πόσο θα διαρκέσει αυτή η κατάσταση, ενώ οι Ευρωπαίοι φτωχαίνουν. Στη Δύση, ο κόσμος μοιάζει να έχει ξεχάσει ότι η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη παγκοσμίως και ότι τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθούν και τακτικά πυρηνικά όπλα, αν η πολεμική σύγκρουση κλιμακωθεί.