Για τα μνημονιακά εγκλήματα ποιος θα μιλήσει;

του Γιώργου Τζεδάκι  – 

Ευτυχώς, που έχουμε λύσει όλα μας τα προβλήματα κι έτσι έχουμε την πολυτέλεια να ασχολούμαστε με ιστορικά ζητήματα. Προφανώς, για να τα λύσουμε κι αυτά!

Συζητάμε, λοιπόν, με πάθος για τα εγκλήματα του χθες από τους ναζί και το σταλινικό καθεστώς, αλλά στεκόμαστε απαθείς στα μνημονιακά εγκλήματα του σήμερα από τα ξένα αφεντικά και τους ντόπιους υπηρέτες τους. Αν μη τι άλλο, εξαιρετικά βολικό, τόσο για τους νυν όσο και τους πρώην κυβερνώντες, για να συμβαίνει τυχαία…

Είναι… μνημονιακού ηλίου φαεινότερον ότι προτιμούν να εξοργιζόμαστε με τις πολιτικές του Χίτλερ ή του Στάλιν και όχι με τις δικές τους. Το αστείο, βέβαια, είναι ότι θέλουμε να αναλύσουμε διεθνή ιστορικά ζητήματα, όταν οι περισσότεροι από μας αγνοούμε ακόμα και τη δική μας ιστορία!

Οφείλουμε, πάντως, να παραδεχτούμε ότι στήθηκε με επιτυχία αυτό το ιστορικό γαϊτανάκι αποπροσανατολισμού, που έγινε κι αυτό καύσιμο στον γνωστό και βαρετό κομματικό καυγά.

Το χειρότερο, όμως, είναι πως οι πολλοί εξακολουθούν να μη θέλουν να το δουν κι έτσι πέφτουν, κάθε φορά, θύματα της εθελοτυφλίας τους.

Παιχνίδι εξουσίας

Σε αυτούς στηρίζονται οι πολιτικοί μας για να πετύχουν το στόχο τους. Ένας στόχος που είναι ίδιος για όλους. Η εξουσία. Είτε να τη διατηρήσουν, είτε να την κερδίσουν. Μια εξουσία που τη θέλουν προς ίδιον όφελος, όπως, δυστυχώς, έχουν αποδείξει τα έργα και οι ημέρες νυν και πρώην κυβερνώντων…

Κάπως έτσι, Τσίπρας και Μητσοτάκης διασταυρώνουν τα ξίφη τους για την ακροδεξιά, το ναζισμό και τον κομμουνισμό, ενώ και οι δύο, με τις πολιτικές τους, σταυρώνουν έναν ολόκληρο λαό!

Ένα λαό, όμως, που η πάλαι ποτέ επίπλαστη ευμάρεια, καθώς και η διαχρονική ημιμάθειά του τον ευνούχισαν. Και πλέον, αποχαυνωμένος δεν είναι σε θέση να αγωνιστεί ούτε για την ίδια του τη ζωή…

Όσο, τώρα, για τα περί κομμουνισμού και ναζισμού, η οποιαδήποτε ταύτισή τους είναι απλά ανιστόρητη! Αλλά, τι να περιμένουμε από ανιστόρητους πολιτικούς και πολίτες; Μάλλον, τα χειρότερα.