Γιατί ο θάνατος του τέως βόλεψε την κυβέρνηση

Από τη μία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με συμπάθεια και κατανόηση τον θάνατο του “ανθρώπου Κωνσταντίνου” και δέχεται τα παιδιά του για διαπραγματεύσεις στο Μέγαρο Μαξίμου για τις διαδικασίες της κηδείας, ενώ κορυφαία στελέχη, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της Βουλής, αποτείνουν τιμή στον εκλιπόντα έκπτωτο μονάρχη. Την ίδια ακριβώς ώρα η κυβέρνηση επιχειρεί με μία πρωτοφανή αντιδημοκρατική μεθόδευση, εμπλέκοντας και τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ντογιάκο, πρώτα να φιμώσει και μετά να ελέγξει την διοίκηση της Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών.

Το νήμα που συνδέει δύο εντελώς διαφορετικά γεγονότα είναι η νοοτροπία της μητσοτακικής διακυβέρνησης που προσιδιάζει περισσότερο στα χρόνια της μεταπολεμικής δεξιάς με τον παρακρατικό της συμπληρωματικό μηχανισμό (που είχε αναφορά στο Παλάτι) και λιγότερο στην δημοκρατική μεταπολιτευτική δεξιά του ιδρυτή της ΝΔ Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Ο οποίος Καραμαλής, αφού αποχώρησε από την Ελλάδα καταγγέλλοντας τις παρακρατικές μεθοδεύσεις που κορυφώθηκαν με την δολοφονία Λαμπράκη, μετά την επιστροφή του το 1974 με το δημοψήφισμα που οργάνωσε εγκαθίδρυσε, για πρώτη φορά, πραγματική δημοκρατία δυτικού τύπου και απάλλαξε την χώρα από τον μοναρχικό θεσμό.

Συμπάθεια για τον τέως

Για την στάση της κυβέρνησης έναντι του θανάτου του Κωνσταντίνου είναι επαρκής ένδειξη μία σειρά δηλώσεις με “κορυφαία” του Μάκη Βορίδη που προσφωνεί τον νεκρό «Βασιλέα Κωνσταντίνο». Δήλωσε ο κ. Βορίδης: «Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος υπήρξε αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας και ο θάνατός του κλείνει έναν σημαντικό κύκλο που καθόρισε τη μεταπολιτευτική πορεία της χώρας. Εκφράζω τα ειλικρινή και θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του». Παρομοίως και ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης: «Συλλυπητήρια στην οικογένεια του τελευταίου βασιλιά της Ελλάδος. Επέλεξε να πεθάνει στην Πατρίδα του».

Είχε προηγηθεί ο υφυπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας: «Τέλος εποχής. Υπήρξε Ολυμπιονίκης, Αξιωματικός, Βασιλιάς. Πάντα Έλληνας. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του». Ο δε Άδωνης Γεωργιάδης, κατά την συνήθειά του, ξεπέρασε το όριο και στο θέμα της κηδείας του Κωνσταντίνου, θύμισε ότι ο Χαρίλαος Φλωράκης κηδεύτηκε με τιμές αρχηγού κράτους. Αλλά και ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων ένιωσε την υποχρέωση να κάνει δημόσια δήλωση στην οποία καταλήγει ότι «ο ίδιος πάντως ο τέως Βασιλέας Κωνσταντίνος είναι βέβαιο πως άφησε την τελευταία του πνοή στη χώρα που γεννήθηκε και αγάπησε έχοντας πλάι του την οικογένεια του, προς την οποία και εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια».

Κοινό χαρακτηριστικό των δηλώσεων είναι ότι εμφανίζουν τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ ως έναν “πατριώτη που πέθανε στον τόπο που γεννήθηκε”, χωρίς την παραμικρή νύξη για τον αρνητικό και σκοτεινό ρόλο του Παλατιού και του ίδιου του Κωνσταντίνου κατά την μεταπολεμική περίοδο που κορυφώθηκε με την αντιδημοκρατική εκτροπή του 1965 και είχε συνέχεια στην προετοιμασία του πραξικοπήματος των στρατηγών που δεν πρόλαβε να εκδηλωθεί.

Αλλά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης περισσότερο κινείται στη γραμμή του περιβόητου πατρικού “unfair”. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν είχε κρύψει τις καλές του σχέσεις με την οικογένεια Γλύξμπουργκ και άλλωστε επέτρεψε την φυγάδευση της κινητής περιουσίας του Τατοίου.

Πόσοι γαλάζιοι θα προσκυνήσουν 

Από την στιγμή που η κηδεία θα γίνει στη Μητρόπολη Αθηνών και η σωρός θα εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, άσχετα με το ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να είναι κηδεία ιδιώτη και όχι με τιμές αρχηγού κράτους, θα έχει ενδιαφέρον η παρέλαση των υπουργών και των βουλευτών της ΝΔ. Το Μαξίμου πάντως αποφάνθηκε ότι δεν μπορεί να απαγορεύσει το προσκύνημα στην κηδεία ενός ιδιώτη, δίνοντας έτσι το πράσινο φως.

Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να προσελκύσει το πιο αντιδραστικό κοινό της δεξιάς, τους νοσταλγούς του βασιλικού θεσμού και παράλληλα μία νέα κατηγορία που βλέπει με συμπάθεια τους βασιλείς και τους πρίγκηπες που δείχνουν τα life style περιοδικά και τα σίριαλ του Netflix. Σημειωτέο ότι έχει ανταγωνισμό από τον… Κωνσταντίνο Μπογδάνο, ο οποίος ως αρχηγός του πολιτικά ανύπαρκτου κόμματος του πλειοδότησε, ζητώντας να γίνει η κηδεία με τιμές αρχηγού κράτους. Με την δήλωσή του αυτή μάλιστα βγήκε από την αφάνεια και έγινε και πρώτο θέμα σε ορισμένα ηλεκτρονικά μέσα!

Φυσικά τα συστημικά sites έχουν κατακλυστεί από δημοσιεύματα για το παρελθόν του “ανθρώπου και Ολυμπιονίκη Κωνσταντίνου” και ανέσυραν μέχρι και το φλερτ του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Στόχος της ενορχηστρωμένης προσπάθειας, στην οποία συμμετέχει και η κυβέρνηση, είναι να εξωραϊστεί το παρελθόν του βασιλικού θεσμού και να περιέλθει στην λήθη ο σκοτεινός, αντιδημοκρατικός και αντικοινωνικός του ρόλος. Όχι βέβαια γιατί υπάρχει οποιαδήποτε περίπτωση να επανέλθει ο θεσμός της βασιλείας, αν και υπάρχουν αρκετοί που το επιθυμούν, αλλά γιατί δηλητηριάζουν με βαθιά αντιδημοκρατικές νοοτροπίες στο κοινωνικό σώμα.

Παρακρατικές μεθοδεύσεις

Ο θάνατος του Κωνσταντίνου ήρθε σαν θεόσταλτο δώρο για την κυβέρνηση, καθώς σκεπάζει το τεράστιο θέμα της επιχείρησης συγκάλυψης των υποκλοπών, με την αντισυνταγματική και αντιδημοκρατική παρέμβαση του Ισίδωρου Ντογιάκου. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση έχει μετέλθει όλων των μέσων που παραπέμπουν σε παρακρατικές μεθοδεύσεις για να σταματήσει τον έλεγχο πρώτα στην Βουλή και στην συνέχεια παρεμβαίνοντας και στην έρευνα της ΑΔΑΕ. Η αντιδημοκρατική μεθόδευση διά του Ισίδωρου Ντογιάκου αφήνει εκτεθειμένο τον πρωθυπουργό και του στερεί τα ερείσματα στον χώρο του κέντρου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος πρωτοστατεί στην αποδοκιμασία του εισαγγελέα με μία συνολική τοποθέτηση που ευτελίζει το δήθεν νομικό σκεπτικό της γνωμάτευσή τους που βρίθει ανακολουθιών και λογικών και ερμηνευτικών σφαλμάτων προκειμένου να εξυπηρετήσει τον στόχο: να σταματήσει ο έλεγχος της ΑΔΑΕ στους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους.

Ήδη κυκλοφορούν πληροφορίες ότι αν συνεχιστεί τότε θα φθάσει σε πολύ υψηλά ιστάμενο της κυβέρνησης (τόσο υψηλά, που προφανώς αξίζει η προκλητική μεθόδευση). Παρομοίως αποδόμησε το σκεπτικό του εισαγγελέα και ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, αλλά και ο Νίκος Αλιβιζάτος, ο Γιώργος Σωτηρέλης και ο Ξενοφών Κοντιάδης.

 Φλερτ με τον Βελόπουλο

Σκληρή και κάθετη είναι η αντίδραση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, αλλά και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, που επισημαίνουν ότι η κυβέρνηση πλήττει τον πυρήνα των ατομικών ελευθεριών και του κράτους δικαίου. Από τη ΝΔ πάντως μόνο ο Κώστας Τζαβάρας και η Όλγα Κεφαλογιάννη διασώζονται, παίρνοντας αποστάσεις από την αντιδημοκρατική μεθόδευση.

Με την στάση της στα δύο εντελώς διαφορετικά γεγονότα, η κυβέρνηση διαρρηγνύει πλήρως τις σχέσεις της με τους πολίτες του δημοκρατικού κέντρου (έχει πάντως ενδιαφέρον η σιωπή των ακροκεντρώων οπαδών του Μητσοτάκη, προερχόμενων κυρίως από τον πάλαι ποτέ σημιτικό χώρο, όπως βέβαια και του ίδιου του Σημίτη), κάνοντας σαφή την επιλογή της να απευθυνθεί προεκλογικά στο συντηρητικό κομμάτι της δεξιάς.

Καθώς μάλιστα μεθοδεύει στην Βουλή την αλλαγή της διοίκησης της ΑΔΑΕ με την απομάκρυνση του “ενοχλητικού” για την κυβέρνηση και επίμονου στον θεσμικό του ρόλο Χρήστου Ράμμου, έχει ενδιαφέρον εάν θα την στηρίξει στο αντιδημοκρατικό της εγχείρημα ο Κυριάκος Βελόπουλος. Θα είναι το προανάκρουσμα για την ευρύτερη συμμαχία με στόχο την κυβερνητική πλειοψηφία, που εξυφαίνεται στο παρασκήνιο.