Η περφόμανς Κασσελάκη στον μετα-Τσίπρα ΣΥΡΙΖΑ

Κι όλα αυτά, εν αναμονή της εκταμίευσης της κρατικής επιχορήγησης προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να εξοφληθεί το δάνειο των 230.000 ευρώ προς το κόμμα της εταιρείας “OSIOS” του Στέφανου Κασσελάκη, με το οποίο πληρώθηκε το δώρο Χριστουγέννων και οι μισθοί Δεκεμβρίου στην “Αυγή” και στο “Κόκκινο”. Δάνειο που έφερε στο φως τη νομική υποχρέωση του αρχηγού να εγκαταλείψει την εταιρία του στο εξωτερικό για να είναι εν τάξει. Και φυσικά η εκκρεμότητα της 20ήμερης θητείας του στο στρατό… Συνεπώς, ανεξάρτητα από την εντατική εσωτερική κινητικότητα, το ζητούμενο της παραγωγής πολιτικής εκκρεμεί.

Εκείνο που δεν εκκρεμεί είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει χωρίς αντίπαλο, με εξαίρεση τον “Κανένα” και την αναδυόμενη “κοινωνική αντιπολίτευση”. Βέβαια, αντιπολίτευση πάντα υπήρχε απέναντι στις κυβερνήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, με σοβαρές αντικρούσεις των κυβερνητικών ισχυρισμών, με αποκαλύψεις, με προτάσεις – σοβαρές και μη. Εκείνο που δεν υπήρχε ήταν η επικοινωνία με το μεγάλο κοινό, γιατί απλά τα μίντια είναι ελεγχόμενα από την κυβέρνηση. Φυσικά, στις τηλεοπτικές τραπεζαρίες και τα τηλεπαράθυρα πάντα υπήρχαν εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης, αλλά μέσα στους καυγάδες, τις φωνασκίες και το κοντρόλ, η πολιτική και οι προτάσεις δεν έβγαιναν.

Και μετά ήρθε ο Κασσελάκης, ωραίος, επικοινωνιακός, αγκαλιάζει πραγματικά και θερμά γιαγιάδες και τους πάντες, είναι έξυπνος και γρήγορος, κάνει αυτό που δεν κάνουν οι άλλοι, το έχει και τα πήρε όλα. Και τα πήρε όλα, γιατί ο κόσμος βαρέθηκε τον αέρα τον κοπανιστό! Βέβαια, ο Στέφανος είναι πολιτικά άπειρος, με μεγάλα ιστορικοπολιτικά κενά και ασυγκράτητος, εξ ου και κάνει κρίσιμα τακτικά λάθη και αδυνατεί να ανεβάσει ποσοστά.

Η χειραφέτηση του ΣΥΡΙΖΑ

Αυτό που συνέβη στο 4ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είναι ότι το κόμμα απογαλακτίστηκε οριστικά από τον Αλέξη Τσίπρα. Το Συνέδριο του γύρισε την πλάτη και πέρασε την πρόταση του Σωκράτη Φάμελου με τη στήριξη του Νίκου Παππά και του Γιώργου Τσίπρα. Αυτό είναι μια δομική εξέλιξη που δεν σημαίνει πως το κόμμα παραδόθηκε στον Κασσελάκη, κάθε άλλο. Η γκάφα του Τσίπρα λειτούργησε ως μπούμερανγκ. Το ότι δεν πήγε στο Συνέδριο και έβαλε την “βόμβα” του στο παραπέντε, ήταν ύβρις προς το σώμα. Άνοιξε ρήγμα.

Το Συνέδριο ήταν αποκαλυπτικό και σε όσους το παρακολούθησαν από το ίντερνετ ήταν ακόμη πιο αποκαλυπτικό, γιατί τα κοντινά πλάνα έδειξαν πολλά. Ο Κασσελάκης στην πρώτη ομιλία του έκανε την καλύτερη περφόρμανς που έχει γίνει ποτέ στο ελληνικό πολιτικό παλκοσένικο. Όμως, το body language έβγαλε συγκρατημένη αυθάδεια και εμφανή θυμό, υπερβολική θεατρικότητα που παραπέμπει σε αλαζονεία και προκαλεί ερωτηματικά για τα βαθύτερα κίνητρα. Η εικόνα αυτή δεν λειτουργεί ως πόλος έλξης στους μελλοντικούς συμμάχους, αλλά ως πόλος απώθησης. Αυτό πρέπει να το προσέξει.

Αφού ο Κασσελάκης σήκωσε το γάντι που πέταξε ο Τσίπρας, η Όλγα Γεροβασίλη αναγκάστηκε να σηκώσει το βάρος της όποιας αξιοπρέπειας είχε απομείνει στο κόμμα. Η Όλγα πήρε τον λόγο, αμέσως μετά την ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη, ο οποίος επέμεινε στις εσωκομματικές εκλογές στις 10 Μαρτίου και του απάντησε πως «στην εναρκτήρια ομιλία σου είπες βρείτε μου αντίπαλο και πάμε. Αν το ανακαλέσεις σταματάμε εδώ. Αλλιώς εγώ το Κατασταστικό του κόμματος δεν θα το παραβιάσω ποτέ» και πως «τώρα αν θέλεις εκλογές σε δέκα μέρες κάντες μόνος σου και να δούμε τι θα πάρεις».

Ο Κασσελάκης ανταπάντησε στη Γεροβασίλη «πως αν αποσύρεις την υποψηφιότητα σου, τότε αποσύρω το σενάριο των εκλογών», με την Όλγα να απαντά πως «δεν είμαι εγώ αυτή που έβαλα την πρόταση για εκλογές». Μετά τις 10 Μαρτίου ο Στέφανος πάει για 20 μέρες στρατό, δεν του έβγαινε να πάει στις εκλογές με την καταστατική πρόβλεψη του ενός μηνός. Αν επέμενε στις 10 Μαρτίου θα ήταν ανακόλουθος σε ό,τι αφορά τον σεβασμό στο καταστατικό. Το μπρα ντε φερ το πήρε η Όλγα.

Άλλωστε ποιοι θα ψήφιζαν; Με φυσική παρουσία και ψηφιακά; Αυτό το ψηφιακά ποιος εξασφάλιζε τι; Θα μπορούσαν να είναι συνεργεία της ΑΙ (τεχνητής νοημοσύνης) ή μια εταιρεία με 800.000 προφίλ από την Ινδία ή το Ισραήλ. Ποιοι θα ψήφιζαν; Όσοι μετείχαν στην εκλογή Κασσελάκη; Μα εκεί είναι και το 40% της Αχτσιόγλου που μάλλον δεν έχει διαγραφεί… Και υπήρχε και εκείνο το απειλητικό ερώτημα της Γεροβασίλη “και να δούμε τι θα πάρεις”.

Κάπως έτσι το Συνέδριο ανέδειξε δύο πρόσωπα, τον Φάμελο και τη Γεροβασίλη, που ούτως ή άλλως ήταν και είναι ξεχωριστοί στη μακεδονική σαλάτα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Στέφανος βιάζεται

Το είπε και ο ίδιος, βιάζεται ο Στέφανος. Πράγματι δεν έχει χρόνο. Έχει και το 20ήμερο στο στρατό. Το θέμα είναι να είναι δεύτερο κόμμα και να πάρει μία ψήφο παραπάνω από αυτές που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές. Το σίγουρο είναι ότι μπορεί να βγει ευρωβουλευτής και να μάθει πως παίζεται το παίγνιο στο λάκκο των λεόντων. Καλό θα του κάνει, μπορεί εκεί να παίξει δυνατά και να κάνει γνωριμίες.

Πάντως, στο 20ήμερο του στρατού ας αποφύγει να μιμηθεί τον Έλβις Πρίσλεϋ, του οποίου η θητεία στη Γερμανία έπαιζε κάθε βδομάδα στα Κινηματογραφικά Επίκαιρα. Εκεί μπορεί να ξαναδεί τον εαυτό του, να στοχαστεί πως μπορεί να βγάλει κεφάλι έξω. Για παράδειγμα, λόγω της εσωκομματικής συγκυρίας, ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε δύο κρίσιμα θέματα:

Πρώτον, την εξωπραγματική διάταξη του νέου Ποινικού Κώδικα για τα πλημμελήματα που λέει ότι «οι ποινές φυλάκισης πλέον θα πρέπει να εκτίονται πραγματικά για την πλειοψηφία των αδικημάτων. Συγκεκριμένα, για πλημμελήματα έως ενός έτους, δύναται η χορήγηση αναστολής υπό προϋποθέσεις, ενώ για φυλάκιση έως 3 έτη, ο καταδικασθείς καλείται να εκτίσει ποινή από 30 ημέρες έως έξι μήνες. Όσο για πράξεις, για τις οποίες προβλέπονται ποινές από τρία έως πέντε έτη, προβλέπεται έκτιση από το 1/5 έως τα 2/5 της ποινής». Ο γνωστός ποινικολόγος Δρακόπουλος δήλωσε πως το μέτρο δεν έχει λογική και πως αν εφαρμοστεί θα χρειαστεί τα γήπεδα να μετατραπούν σε φυλακές. Εκτός εάν, παρατηρούμε εμείς, στόχος της κυβέρνησης είναι α) να δημιουργήσει τον θεσμό των ιδιωτικών φυλακών και να διασφαλίσει “πελατεία” και β) ταυτόχρονα να εξελιχθεί σε πουτινικό καθεστώς.

Δεύτερον, την ευκαιρία να συνδέσει τις κινητοποιήσεις των αγροτών με τις τιμές στο σουπερμάρκετ αποκαλύπτοντας την αχαλίνωτη ασυδοσία της αγοράς, διότι δεν μπορεί ο παραγωγός να πουλάει 0,2 και στο ράφι η τιμή να είναι 8. Δεν το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, το έκαναν οι πολίτες συμπαραστεκούμενοι στο αγροτικό κίνημα, οι ηγέτες του οποίου είχαν την έμπνευση να μην μπλοκάρουν τον κόσμο στις οδικές αρτηρίες. Εξάλλου, η ολιστική νίκη των Ευρωπαίων αγροτών έναντι της γραφειοκρατικής ελίτ των Βρυξελλών με τη μερική απόσυρση της “πράσινης ΚΑΠ” και η επιστροφή στην παλιά είναι ενδεικτική ότι μόνο έτσι εμποδίζεται η υποταγή στον ανορθολογισμό της εξουσίας.

Στο στρατό ίσως προλαβαίνει να σκεφτεί το εθνικό ζήτημα των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που κινδυνεύουμε να χάσουμε. Το ΠΑΣΟΚ έστειλε το Γερουλάνο στις Βρυξέλλες να το ψάξει. Το ζήτημα είναι εθνικό, μη χαθούν οι πόροι και η αξιοπιστία της χώρας με τα Greek Statistics που στέλνει η κυβέρνηση στην Κομισιόν.

Ο Στέφανος Κασσελάκης πρέπει να σκεφτεί και τη σχέση του με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και να αποφύγει ακραίες ανατροπές που προσβάλουν εν τέλει τους ψηφοφόρους. Επειδή, το γοργόν μπορεί να έχει χάρη, καλό είναι να θυμάται ότι όποιος βιάζεται σκοντάφτει και κυρίως ότι το “σπεύδε βραδέως” είναι το πιο σοφό.