Μόνο αν αλλάξει η ηγεσία σώζεται η ΝΔ

Η ανάρτηση στο facebook του άρθρου μου περί υποκλοπών & εκλογών προκάλεσε τα αναμενόμενα οργισμένα σχόλια από τους οπαδούς της κυβερνήσεως. Όμως, το ενδιαφέρον ήταν στα σχόλια όσων, αντιλαμβανόμενοι το πραγματικό διακύβευμα, διερωτήθηκαν πόσο εφικτή ή/και σκόπιμη είναι η αποπομπή του Κυριάκου Μητσοτάκη με ψηφοφορία στην κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. Κρίσιμο ερώτημα αν αλλάξει η ηγεσία της ΝΔ μπορούν να αποτραπούν τα πιο δυσάρεστα 

Δεν μπορώ να γνωρίζω πόσο εφικτή είναι, η αποπομπή Μητσοτάκη, αλλά οπωσδήποτε είναι σκόπιμη. Η διαδικασία και οι εσωκομματικές ισορροπίες της Ν.Δ. δεν με αφορούν ούτε ενδιαφέρουν την κοινωνία. Όμως, αν οι βαρώνοι του κόμματος δεν εθελοτυφλούν θα βλέπουν την επερχόμενη συντριβή στις εκλογές του Ιουλίου 2023 -ή και νωρίτερα- αν το κόμμα δεν αποτινάξει το άγος του σκανδάλου των υποκλοπών, αλλά και τις ευθύνες της καταστροφικής οικονομικής πολιτικής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μόνον με αλλαγή ηγεσίας μπορεί να αποτραπεί μια εκλογική ήττα που θα οδηγήσει όχι μόνον σε απώλεια της εξουσίας, αλλά και σε διάλυση του κόμματος.

Η σκοπιμότητα δεν εξαντλείται στα εσωκομματικά της Ν.Δ. Το σκάνδαλο ων υποκλοπών δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητο. Είναι αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης να διερευνήσει και να καταλογίσει τις όποιες ποινικές ευθύνες, αλλά, ανεξαρτήτως αυτού, δεν μπορούν να μην καταλογισθούν οι προφανείς & αδιαμφισβήτητες πολιτικές ευθύνες, οι οποίες δεν μπορεί παρά να ανήκουν στον υπεύθυνο πρωθυπουργό. Αν και αυτονόητο, επαναλαμβάνω ότι ούτε οι πρόωρες εκλογές είναι λύση, τόσο γιατί οδηγούν σε παραγραφή των πολιτικών ευθυνών όσο και επειδή, στην παρούσα διεθνή συγκυρία, δεν είναι σκόπιμη μια περίοδος πολιτικής ρευστότητος.

Οι πτυχές

Περαιτέρω, θεωρώ σκόπιμο να σχολιάσω δύο άλλες πτυχές της δυσώδους αυτής υποθέσεως. Η πρώτη αφορά τις διαστάσεις που έχει ήδη λάβει στον διεθνή τύπο, με την λέξη Watergate να στοιχειώνει τις προσπάθειες της κυβερνήσεως και μεγάλου μέρους του ελληνικού τύπου (κυρίως κανάλια και εφημερίδες της διαπλοκής) να υποβαθμίσουν την σημασία του και να μεταθέσουν τις ευθύνες του Πρωθυπουργού στους υφισταμένους του ή/και στα θύματα των υποκλοπών. Προφανώς, η σημασία του σκανδάλου είναι για τον δυτικό τύπο είναι απολύτως σαφής: Θίγεται ο πυρήνας του φιλελευθέρου κράτους δικαίου και καταδεικνύεται η πλήρης έλλειψη θεσμικών αντίβαρων (checks & balances) του ελληνικού πολιτειακού συστήματος, (όπως εύστοχα επισημαίνει η δικηγόρος κα Αικατερίνη Παπανικολάου, μέλος της ΑΔΑΕ σε άρθρο της στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ). Όμως, η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε. & του Ν.Α.Τ.Ο. και σκάνδαλα όπως αυτό ακυρώνουν ολόκληρο το δυτικό αφήγημα, καθιστώντας το ανίσχυρο έναντι των ιδεολογικών -και όχι μόνον γεωπολιτικών- αναθεωρητών του…

Η δεύτερη αφορά τις απέλπιδες προσπάθειες να ταυτισθούν όσοι αναδεικνύουν το σκάνδαλο σε υπονομευτές της εθνικής συνοχής. Παραβλέπω τις φαιδρές δηλώσεις Αθανασίου, αλλά θεωρώ ότι αξίζουν σχολιασμού οι δηλώσεις του Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος όσον και αν έχει μετατραπεί σε Πολλάκη του Μητσοτάκη, καλόν είναι να μην απορρίπτουμε όλα όσα λέει. Όχι επειδή έχει δίκιο, αλλά επειδή ο ρόλος του -εκτός από αρχηγός της κερκίδας- είναι και να λέει όσα δεν μπορούν να ειπωθούν από επίσημα κυβερνητικά χείλη.

…Και ο Πούτιν

Εν προκειμένω, η αναφορά του στον πρόεδρο Πούτιν δεν πρέπει να ήταν τυχαία. Όσο και αν δεν αρέσει στους παθολογικώς ρωσόφιλους, η ρωσική προπαγάνδα ήταν ανέκαθεν ισχυρή στην χώρα μας ενώ οι ρωσικές υπηρεσίες έχουν αναγάγει σε επιστήμη την maskirovka (απόκρυψη, παραπλάνηση, αιφνιδιασμός) με ιδιαίτερη επιτυχία στο πεδίο των μυστικών επιχειρήσεων και ιδίως της προπαγάνδας. Δεν έχω τη δυνατότητα να αποδείξω την εμπλοκή των ρωσικών υπηρεσιών στην υπόθεση των υποκλοπών, αλλά ούτε και μπορεί να αποκλεισθεί.

Όμως, στο δίδυμο ερώτημα «ποιος είχε το κίνητρο να δημιουργήσει ή/και να αναδείξει ένα σκάνδαλο υποκλοπών, ποιος είναι ο μεγαλύτερος ωφελούμενος από μια πολιτική αναταραχή στην Ελλάδα» η προφανής -για τους πολλούς- απάντηση είναι «ο Ερντογάν», αλλά η σωστή απάντηση είναι «ο Ρώσος Πρόεδρος». Ο Ερντογάν θα ήθελε, αλλά ούτε μπορούσε να στήσει αυτή την υπόθεση ούτε μπορεί να αντλήσει όφελος αυτή την χρονική περίοδο. Αντιθέτως, μια πολιτική περιδίνηση της Ελλάδος σε συνδυασμό με το αναμενόμενο αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών, την υποβόσκουσα κρίση σε Γερμανία & Γαλλία και τις κοινωνικές αντιδράσεις σε μικρότερα κράτη-μέλη (Ολλανδία) οδηγεί σε κρίση την ίδια την Ε.Ε. και διάσπαση/απενεργοποίηση του ευρω-ατλαντικού μετώπου.

Τα ανωτέρω δεν αποτελούν δικαιολογία για τις ενέργειες ή παραλείψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος φέρει ακέραιη την ευθύνη, πολιτική και μη. Ανεξαρτήτως αν ό,τι συνέβη είναι αποτέλεσμα προβοκάτσιας ξένων υπηρεσιών ή/και αν ξένες υπηρεσίες έχουν την ευκαιρία να εκμεταλλευθούν τα -ενδεχόμενα- παραπτώματα του πρωθυπουργού μας και το -δεδομένο- τεράστιο θεσμικό μας έλλειμμα, η ευθύνη ανήκει στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ως υπεύθυνου Πρωθυπουργού. Αν δεν την αναλάβει τώρα θα του την χρεώσει το εκλογικό σώμα, με προσαύξηση… ανάλογη του δικαιοπρακτικού επιτοκίου!