Ο Ερντογάν τεστάρει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και την ΕΕ

Δεν νομίζω να έχουμε διαβάσει ανάλυση που να έφτανε σε εκτιμήσεις και προβλέψεις τόσο μακριά, όσο έφτασε η επιθετική πολιτική της Τουρκίας. Εμείς συνήθως εννοούμε, όταν μιλάμε για προκλήσεις, αυτές στο Αιγαίο άντε και στην Ανατολική Μεσόγειο γύρω από την Κύπρο. Λάθος, διότι για να έχεις όλη την εικόνα, πρέπει να αναφερθείς στην παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, των συνόρων της Συρίας με στρατιωτική εισβολή και κατοχή μέρους εδαφών της.

Πρέπει να αναφερθείς στην ενεργό πολιτική και στρατιωτική εμπλοκή της Άγκυρας στη Λιβύη, όπου υποστηρίζεται και από τους εξόριστους Αδελφούς Μουσουλμάνους της Αιγύπτου. Να υπογραμμίσεις την άμεση εμπλοκή της Τουρκίας, στην πολεμική διένεξη στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ στο πλευρό των μουσουλμάνων Αζέρων, της πλουσιότερης χώρας του Καυκάσου σε κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Πρέπει να εκτιμήσεις τις διεθνείς οικονομικές και στρατιωτικές συμφωνίες που έχει υπογράψει η Άγκυρα με την Αλβανία και την Σερβία και να υπολογίσεις την εξομάλυνση των σχέσεων της με την Βουλγαρία. Αν μάλιστα δεν υπήρχε η “προδοτική συμφωνία” των Πρεσπών, τα βόρεια σύνορα της χώρας μας θα ήταν με χώρες επιρροής Τουρκίας! Και δεν σταματά εκεί. Όπως σημείωσε σε πρόσφατο άρθρο του στην “Αυγή” ο αντιστράτηγος εν αποστρατεία και πρώην υπουργός Νίκος Τόσκας, η Άγκυρα παρεμβαίνει και σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, όπως ο Νίγηρας και το Τόγκο!

Παράλληλα, τόλμησε, δοκίμασε και κατέκτησε ισότιμες σχέσεις σαν μεγάλη δύναμη, με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, ενώ συνεχίζει να συμπεριφέρεται προκλητικά και προσβλητικά προς την ΕΕ και τις ηγέτιδες χώρες της, την Γερμανία και τη Γαλλία, χωρίς σοβαρές μέχρι στιγμής συνέπειες. Και εμείς, που περιμέναμε από το Βερολίνο να δεχτεί επιτέλους την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, είδαμε μια “κύρωση” κατά της Ελλάδας, με την Siemens να κλείνει το εργοστάσιο της “Πίτσος” στην Αθήνα και να το μεταφέρει στην Σμύρνη!

Με λίγα λόγια, το Αιγαίο και η Κύπρος, είναι ένα μόνο μέρος των ανοιγμάτων της Άγκυρας να επεκτείνει τον “ζωτικό” της χώρο. Σε πολλούς θυμίζει την αντίστοιχη ανάγκη που έσπρωξε τη ναζιστική Γερμανία να εισβάλει στρατιωτικά στις γειτονικές της χώρες, για κάτι ανάλογο. Και όλα αυτά γίνονται, καθώς έχουν ουσιαστικά καταρρεύσει όλοι οι παραδοσιακοί θεσμοί ρυθμίσεων των διεθνών σχέσεων, όπως ολοκληρώθηκαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι διεθνείς σχέσεις πλέον, μοιάζουν, αν δεν είναι ήδη, γουέστερν, όπου οι πλέον ισχυροί πιστολάδες επιβάλουν τη θέλησή τους!

Αδύναμη η ελληνική εξωτερική πολιτική

Να αναφερθούμε τώρα και στην εξωτερική πολιτική της Αθήνας; Παρατεταμένη αδυναμία-απροθυμία της ΕΕ και των περισσοτέρων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να παράσχουν πραγματική υποστήριξη σε δύο κράτη-μέλη. Μηδενική πολιτική και οικονομική επιρροή στα Βαλκάνια. Πέρα από το μεγάλο λιανεμπόριο και τον τουρισμό, περιορισμένες είναι οι άμεσες επενδύσεις των Ευρωπαίων στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τις επενδύσεις και τα συμφέροντα που έχουν στην Τουρκία.

Ασφαλώς δεν είναι εύκολο μια μικρή χώρα σε μακρόχρονη οικονομική κρίση, να αποσπά εύκολα την υποστήριξη των εταίρων, αλλά και των συμμάχων στο ΝΑΤΟ, όταν τα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα κυριαρχούν. Όταν οι χορηγοί των κομμάτων που κυβερνούν στις ευρωπαϊκές χώρες έχουν μεγαλύτερα συμφέροντα στην Τουρκία. Και χωρίς αυτήν την υποστήριξη, δεν μπορείς να κάμψεις την αδιαλλαξία της Άγκυρας και να μην μετρήσεις το πιθανό κόστος μιας στρατιωτικής εμπλοκής.

Άλλωστε, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου είναι ευάλωτα από τις μικρασιατικές ακτές. Πλέον, όπως όλα δείχνουν, ο διάλογος θα γίνει μόνο αν τελικά ξεκινήσει με ανοιχτή ατζέντα, όπως απαιτεί η τουρκική πλευρά, καθώς αυτή κατάφερε να τον επιβάλει. Διαφορετικά δεν θα γίνει καθόλου. Ποιος, όμως, τότε θα χρεωθεί το ναυάγιο στον διάλογο και τις πιθανές συνέπειες;

Το γερμανικό δόγμα, πρώτα διάλογος και μετά –αν χρειαστεί– κυρώσεις, δεν δούλεψε για να μην ισχυριστούμε ότι απέτυχε παταγωδώς. Αλλά κανείς δεν τόλμησε να το αντικαταστήσει, αποφασίζοντας πρώτα κυρώσεις για να ακολουθήσει ο διάλογος. Και στην Σύνοδο Κορυφής αποφάσισαν να δώσουν πάλι παράταση, πριν επιβληθούν κυρώσεις στην Άγκυρα! Και αν οι κυρώσεις είναι “άσφαιρες” και δεν ενοχλούν την τουρκική πλευρά;

Εξαγωγές όπλων και τουρκικά “καψώνια”

Λέει για παράδειγμα το Βερολίνο πως θα σταματήσει τις εξαγωγές οπλικών συστημάτων στην Τουρκία; Πλην όμως η Γερμανία είναι παράλληλα και εισαγωγέας όπλων από την Τουρκία, που παράγει προϊόντα για λογαριασμό της Γερμανίας αλλά και των ΗΠΑ. Μέχρι στιγμής, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί, αλλά και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πολεμικό επεισόδιο και να προβλέψει με ασφάλεια τις συνέπειες. Όμως, ο Ερντογάν, όχι μόνο δεν δίνει χρόνο αλλά συνεχίζει τις προκλήσεις.

Μετά την εμφάνιση του Oruc Reis έξω από το Καστελλόριζο και την εισβολή Τουρκοκύπριων στην παραλία της Αμμοχώστου, όπως και το καψώνι στο ελληνικό αεροσκάφος που μετέφερε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, ο Ερντογάν δήλωσε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του: «Θα συνεχίσουμε να δίνουμε στην Ελλάδα και στους Ελληνοκύπριους τις απαντήσεις που τους αξίζουν, αφού δεν τήρησαν τις δεσμεύσεις τους στις συζητήσεις με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ».

Είναι καιρός να δούμε την μεγάλη εικόνα. Ο Ερντογάν δεν δοκιμάζει μόνο ή κυρίως την Ελλάδα και την Κύπρο. Δοκιμάζει την πραγματική ισχύ και συνοχή της ΕΕ και των ηγέτιδων δυνάμεων της, εξυπηρετώντας τα σχεδία της γραμμής που υιοθέτησε ο Τραμπ κατά της ΕΕ και του Πούτιν. Τον προκάλεσε και πάλι το Βερολίνο, επιχειρώντας να αποσπάσει και την Λευκορωσία από την επιρροή της Μόσχας, μεγαλώνοντας προς Ανατολάς τoν ζωτικό της χώρο! Και αυτήν την εικόνα δεν την βλέπει η ΕΕ ως πολιτική και οικονομική οντότητα. Δυστυχώς!