Ψηφοφόροι άβαταρ σε εικονική εκλογική πραγματικότητα

Τώρα που ξέμεινες από μαλλιά για να πιαστείς και ψάχνεις που την “κεφαλήν κλίναι”, ρέπεις προς μια ψυχολογική κατάσταση όπου περιμένεις μια ελπίδα, έναν καλό λόγο για να πιστέψεις ότι υπάρχουν συνάνθρωποι που βλέπουν τις ανάγκες σου για να σώσεις την παρτίδα. Αλίμονο, όμως, την έχεις εναποθέσεις σε ανθρώπους νομίζοντας ότι επειδή σου λένε αυτά που περιμένεις να ακούσεις μπορούν ή και προτίθενται να τα κάνουν. Λάθος! Εκείνο που ξέρουν είναι να χειρίζονται την ηλίθια μνήμη σου μετατρέποντάς τη σε λήθη, στην εκλογική πραγματικότητα.

Μιλούν για να θορυβούν ώστε ζαλισμένος να τους καταθέσεις την ψήφο στην κάλπη η οποία –ακόμη να το μάθεις – μοιάζει με το ταμείο καθώς μετά την απομάκρυνσή σου “ουδέν λάθος αναγνωρίζεται”. Ψηφίζεις σαν να παραιτείσαι από τα δικαιώματά σου καθιστώντας πληρεξούσιο τον πολιτικό ή το κόμμα (σε κώμα;) που ορίζει μόνο τις δικές σου υποχρεώσεις!
Ζεις σε συνθήκες déjà vu ή ημέρας της μαρμότας προσμένοντας ότι αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα είναι και οι ίδιοι που θα το λύσουν!

Πιστεύεις ότι με τα υλικά που άφησε η κατεδάφιση οικονομίας και κοινωνίας είναι δυνατό να κτιστούν καινούριες και ικανές να σε πάνε στο μέλλον με δάνεια επί υποθήκη της χώρας τα οποία παραδοσιακά ρέουν στις τσέπες άλλων “φίλων τε και εχθρών”. Δεν βλέπεις ότι αυτοί, βλέποντας τη μοιρολατρία και την παθητικότητά σου, χλευάζοντας την καταγωγή σου θεωρώντας σε βαλκανικό υβρίδιο και όχι απόγονο των αρχαίων προγόνων σου, αποδομούν κι αυτό το καταφύγιο της “περηφάνιας” σου μιας και δεν φρόντισες να δημιουργήσεις καινούριο.

Κολλημένος στις πεποιθήσεις σου, έμπλεος συναισθημάτων υπεροχής των εγγενών ταλέντων σου (νομίζεις πως γεννιέσαι δεν γίνεσαι!) αγνοώντας ότι χρειάζεται προσπάθεια και επιμονή για να γίνεις! Δες, για παράδειγμα, αυτούς που γεννήθηκαν από πρόγονους με “ταλέντο” και βγάλε συμπεράσματα από τη διακυβέρνηση και τη ρευστοποίηση του ονόματος που κληρονόμησαν. Η κληρονομική διαδοχή είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσεις στο γονίδιο του οποίου η εξέλιξη είναι κατά πολύ βραδύτερη των αλλαγών που βιώνεις καθημερινά θέτοντας σε κίνδυνο την ύπαρξή σου. Αποφεύγεις τις προκλήσεις παραμένοντας στη ζώνη της άνεσής σου πιστεύοντας πως θα το κάνουν αυτοί που ψηφίζεις λες και δεν είναι της αντίληψης του βολεμένου· αυτοί ναι, εσύ;

Αρκούμενος σε μία εικονική πραγματικότητα…

Τα αρνητικά σχόλια προκαλούν την άμυνά σου αντί να τα δεις σαν ευκαιρία απόδρασης προς το μέλλον· τα θετικά τα δέχεσαι ως επιβεβαίωση αυτού που δεν είσαι, από φίλεχθρους οι οποίοι δεν επιθυμούν να δουν αυτό που μπορείς να γίνεις καθηλώνοντάς σε στη μετριότητα. Αρκείσαι σε μια εικονική πραγματικότητα προσαρμοζόμενος σε ό,τι οι “σωτήρες” σου παρέχουν καταλείποντας την προσωπική σου ανάπτυξη σε άτομα που σε θέλουν καθηλωμένο και υπάκουο.

Δεν μαθαίνεις από τα λάθη σου, ούτε και ψάχνεις ευκαιρίες για μάθηση νομίζοντας ότι η μαθησιακή διαδικασία τελειώνει μετά την απομάκρυνση από τα τελευταία σου θρανία όπου εστίαζες στην απόκτηση κάποιου αποδεικτικού σπουδών (απολυτήριο ή πτυχίο) και όχι της δημιουργίας ενός μηχανισμού μάθησης· σπούδασες χωρίς να μάθεις πως να μαθαίνεις, να ξεμαθαίνεις και να ξαναμαθαίνεις!

Παραμένοντας σε χούγια και στερεότυπα περιορίζεις τη δυνατότητα του νου να επεξεργαστεί περισσότερα δεδομένα απ’ όσα αντιλαμβάνεσαι και, ταυτόχρονα, μειώνεις την αυτοεκτίμησή σου θεωρώντας ότι οι ικανότητές σου είναι προκαθορισμένες (γεννιέσαι!) και αμετάβλητες (δεν γίνεσαι!). Μια αυτοαντίληψη η οποία σου στερεί τη διάθεση να μάθεις από τα λάθη, να δεχτείς εποικοδομητικά σχόλια προσαρμοζόμενος στην αλλαγή ή και προκαλώντας τη. Παραμένεις επιδέξιος (ούτε αριστερός, ούτε δεξιός) μα καθόλου ευέλικτος, συμβιβασμένος με ό,τι σου προσφέρει το… τηλεοπτικό σου σύμπαν.

Θεωρείς τον αναστεναγμό ως ξεφούσκωμα και όχι σαν ευκαιρία για αναστοχασμό και ενδοσκόπηση να βρεις την πηγή του. Οχυρώνεσαι πίσω από μια παράδοση νομίζοντας ότι θα σε σεβαστούν γι’ αυτή αυτοί που πήραν όσα τους ήταν χρήσιμα (όχι μόνο πολιτισμό, αλλά και Εφιάλτες) μετεξελίσσοντάς τα σε αποτελεσματικά εργαλεία χειραγώγησής σου.
Κι εγώ; Γεννήθηκα Έλληνας, έγινα Γραικός και μετά Γραικύλος με φιλοδοξία να εξελιχθώ σε Άβαταρ μιας επαυξημένης πραγματικότητας στα καλάθια της οικονομίας και στα πανέρια της ιστορίας. Να με χαίρομαι!