“Έκανε και η μύγα κ@λο και έχεσε τον κόσμο όλο”!

«Η ενίσχυση της Ουκρανίας από τη Δύση γίνεται επ’ ονόματι συγκεκριμένων αρχών, της δημοκρατίας, της σταθερότητας, της ειρήνης, της ασφάλειας, άρα δεν είναι δυνατό η ίδια η εξαγωγή αμυντικού υλικού να ενυποθηκεύει τις αξίες για τις οποίες γίνεται» ανέφερε σε χτεσινή του συνέντευξη ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, σχολιάζοντας το διάβημα της χώρας μας κατά της Σερβίας και της Ουκρανίας (ναι, της Ουκρανίας του Ζελένσκι) για την πτήση του μοιραίου Antonov στην Καβάλα.

Τί είπε με κομψό τρόπο ο κ. Δένδιας; Πως αξιωματούχοι του αγαπημένου των δυτικών Μίντια (αλλά και της κυβέρνησης Μητσοτάκη) Βολοντίμιρ Ζελένσκι εμπλέκονται σε λαθρεμπόριο όπλων, ένα ενδεχόμενο για το οποίο έχει ήδη προειδοποιήσει ο επικεφαλής της Interpol. Ουκρανοί αξιωματούχοι, που δεν φημίζονται εξάλλου για την εντιμότητα τους, φέρεται να θησαυρίζουν από το λαθρεμπόριο των όπλων που αποστέλλει η Δύση, προς υπεράσπιση της χώρας τους από τους Ρώσους εισβολείς.

Επισήμως το διάβημα προς το Κίεβο έγινε για την «ελλιπή ενημέρωση», σε ότι αφορά το επικίνδυνο φορτίο του Antonov, για το οποίο υπάρχουν πολλά ερωτηματικά. Ως γνωστόν, το αεροσκάφος άνηκε σε εταιρεία “φάντασμα” και τα μέλη του πληρώματος του ήταν Ουκρανοί. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, είχε κατεύθυνση το Μπαγκλαντές για να παραδώσει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Συνοριοφυλακή της χώρας.

Είναι η δεύτερη φορά που η χώρα μας προχωρεί σε διάβημα προς το Κίεβο. Το πρώτο είχε γίνει στα μέσα Φεβρουαρίου, προ της ρωσικής εισβολής, στο αιματηρό επεισόδιο στο χωριό Γράτιτνα της Ανατολικής Ουκρανίας που κατέληξε στον θάνατο δύο ομογενών από μέλη (“μεθυσμένων”, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις) Ουκρανών Εθνοφρουρών. Το επεισόδιο είχε συμπέσει με την επίσκεψη Δένδια στην Μόσχα σε μία προσπάθεια να βελτιώσει η Ελλάδα τις σχέσεις της με την Ρωσία, προσπάθεια που τερμάτισε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, όπως επεσήμανε και ο Έλληνας υπουργός.

Όξυνση στις σχέσεις Αθήνας-Κιέβου

Το διάβημα προς την Ουκρανία ήρθε σε μία περίοδο που δημοσίευμα της εφημερίδας “Βήμα” αναφέρεται σε όξυνση στις σχέσεις Αθήνας-Κιέβου, λόγω των πρωτοφανών και εκβιαστικών αιτημάτων του Ζελένσκι προς την χώρα μας. Ο άνθρωπος-σύμβολο της αντίστασης στην ρωσική εισβολή, έφτασε, αντί να δώσει εξηγήσεις στην χώρα μας για το φορτίο του Antonov, να μας απειλήσει με… κυρώσεις, επικαλούμενος τις δραστηριότητες επτά ελληνικών εταιρειών στην Ρωσία! Δραστηριότητες, που ουδόλως εμπίπτουν στις κυρώσεις της ΕΕ. Φυσικά το Κίεβο ποιεί την νήσσαν για τις αγαστές σχέσεις Ρωσίας και Τουρκίας, επιλέγοντας να αναβαθμίσει με την υπογραφή του την δεύτερη, ως διαμεσολαβητή στην μεταφορά των ουκρανικών σιτηρών.

Τι και αν η Ελλάδα όξυνε τις σχέσεις της με την Ρωσίας (σχέσεις με ιστορικό βάθος αιώνων) σε σημείο που να μπει και επισήμως στην λίστα της ρωσικής κυβέρνησης “των μη φιλικών χωρών”; Τι και αν απέστειλε πολύτιμα όπλα από την άμυνα των ελληνικών νησιών προς το Κίεβο, κυριολεκτικά εν κρυπτώ, καθώς το μάθαμε από ξένους ηγέτες; Όπλα που δεν μπορούν “να ενυποθηκεύουν τις αξίες για τις οποίες εξάγονται”, δηλαδή να μην καταλήγουν στα χέρια λαθρεμπόρων, όπως ξεκάθαρα υπονόησε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών.

Τι και αν η χώρα μας ψήφισε σκληρότατες κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας, για τις οποίες πληρώνουν βαρύτατο τίμημα οι Έλληνες πολίτες και η οικονομία, φτάνοντας στο σημείο να απαγορεύσει ακόμα και θεατρικές παραστάσεις του μπαλέτου Μπολσόι; Τι και αν μετατράπηκε ο Ουκρανός πρόεδρος σε σύμβολο της ελευθερίας για την ελληνική κυβέρνηση και της πλειονότητας των ελληνικών Μίντια, σε σημείο που να του “συγχωρούν” το ατόπημα να βάλει ένα μέλος του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ να μιλήσει στην ελληνική Βουλή;

Ο θρασύς Ζελένσκι…

Στην πραγματικότητα, η συμπεριφορά του Ζελένσκι και του καθεστώτος του δεν πρέπει να προκαλεί καμία εντύπωση. Το Κίεβο συχνά ξεπερνά τα όρια, προσβάλοντας ακόμα και τους Ευρωπαίους ηγέτες, με πρωτοφανείς για την διπλωματία χαρακτηρισμούς, όπως «γερμανικό λουκάνικο» που είχε επιφυλάξει προς το πρόσωπο του Καγκελαρίου Σολτς, ο πρεσβευτής της Ουκρανίας στο Βερολίνο. Αυτός, που τελικώς απομακρύνθηκε από τον Ζελένσκι, λίγο μετά από την συνέντευξη του σε γερμανικά ΜΜΕ, όπου εκθείαζε τον αρχηγό των Ουκρανών ναζί Στεπάν Μπαντέρα, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση του Ισραήλ.

Ορμούμενος από την αμέριστη (μέχρι πότε;) υποστήριξη των ΗΠΑ, ο Ζελένσκι θεωρεί πως έχει το “ελευθέρας” να αντιμετωπίζει τους Ευρωπαίους ηγέτες ως υπαλλήλους του, απαιτώντας από την ελληνική κυβέρνηση να κλείσει ακόμα και τηλεοπτικό σταθμό πανεθνικής εμβέλειας, παίρνοντας προφανώς “φόρα” από τα αντιπολιτευόμενα κανάλια και κόμματα που απαγόρευσε στην χώρα του.

Μάλιστα, πριν ανακαλύψει την… τοξικότητα, η ελληνική κυβέρνηση έπαιξε το χαρτί του αντιρωσισμού (το δίπολο “σωστή πλευρά της ιστορίας” και “πουτινόφιλοι”, αντικατέστησε το πρότερο “εμβολιαστές” και “ψεκασμένοι”) έχοντας ως σημείο αναφοράς το “σύμβολο Ζελένσκι”, ένα “σύμβολο” που όμως έχει ημερομηνία λήξης. Οι ομιλίες του έπαψαν να συγκινούν την παγκόσμια κοινή γνώμη. Έπειτα από τους ελάχιστους Αφρικανούς ηγέτες που παρευρέθηκαν στην ομιλία του στην Αφρικανική Ένωση, έφαγε “πόρτα” από τους Λατινοαμερικανούς, οι οποίοι αρνήθηκαν να φιλοξενήσουν ομιλία του στην Σύνοδο της Mercosur. Ακόμα και Ευρωπαίοι ηγέτες, φοβούμενοι τον επερχόμενο Χειμώνα, αρχίζουν και κάνουν δεύτερες σκέψεις.

Ο Ζελένσκι είχε δείξει προ πολλού τα πραγματικά του αισθήματα για την χώρα που τον στήριξε, όταν έκλεισε “τυχαία” η ζωντανή σύνδεση του στην Κυπριακή Βουλή, μόλις έγινε αναφορά στην τουρκική εισβολή και όταν έψεξε τους Έλληνες εφοπλιστές από το συνέδριο του Economist ότι “χρηματοδοτούν τον πόλεμο με το πετρέλαιο του Πούτιν”! Αλλά “ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος” ή ακόμα καλύτερα, όπως λέει και ο σοφός ελληνικός λαός, “έκανε η μύγα κ@λο και έχεσε τον κόσμο όλο”!