“Όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε, αλλά και επιδιώξαμε τη Μικρασιατική Καταστροφή” – Με τα λόγια του ΚΚΕ

«…Στον κόλπο της Σμύρνης πνίγεται η “Μεγάλη Ιδέα”, αλλά και οι αυταπάτες για τους διεθνείς “συμμάχους”… Το νεαρό τότε ΚΚΕ με όλες του τις δυνάμεις προσπαθεί να οργανώσει το λαό, ώστε να αναπτυχθεί η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο… Τον Φλεβάρη του 1921, στον Βόλο, πρωτοστατεί στην εξέγερση ενάντια στη Μικρασιατική Εκστρατεία και τη φτώχεια. Αναπτύσσει ακόμη και παράνομη δράση στον στρατό, οργανώνει το κίνημα πριν και μετά την καταστροφή…» αναφέρει η ανακοίνωση του ΚΚΕ με την οποία καλεί σε εκδήλωση στην προσφυγική Νέα Ιωνία του Βόλου την Κυριακή 16 Οκτωβρίου.

Το θράσος των γραφειοκρατών του Περισσού δεν έχει όρια! Οργανώνουν την εκδήλωση στον προσφυγικό οικισμό της Νέας Ιωνίας, δηλαδή στον οικισμό που δημιουργήθηκε εξαιτίας της Μικρασιατικής Καταστροφής που προκάλεσε η εγκληματική διαχείριση της εκστρατείας από τη μοναρχική Δεξιά και στην οποία καταστροφή συνέβαλε και το τότε παράρτημα της Κομιντέρν (ΚΚΕ), κατ’ εντολή των πατρώνων του!

Δηλαδή, οργανώνουν μια εκδήλωση για να περηφανευτούν ότι το 1919-22 εκείνοι οι μακρινοί τους πολιτικοί πρόγονοι (οι περισσότεροι διαγράφτηκαν στη συνέχεια από το ΚΚΕ ως “πράκτορες του ταξικού εχθρού”) έκαναν δολιοφθορά στον ελληνικό στρατό στη Μικρά Ασία για να ηττηθεί, ώστε να επικρατήσει το εθνικοσοσιαλιστικό αντιμειονοτικό κίνημα του Μουσταφά Κεμάλ και να ολοκληρώσει τις Γενοκτονίες των Ελλήνων και των Αρμενίων.

Λες και δεν πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που ο μοιραίος Νίκος Ζαχαριάδης, επιχειρώντας να απαντήσει στο σοσιαλιστή καθηγητή Φιλοσοφίας, Χαράλαμπο Θεοδωρίδη, έγραψε το πρωτοσέλιδο σχόλιο με τίτλο “Μια Επιφύλαξη” στον “Ριζοσπάστη” στις 12 Ιουλίου 1935: «Αν δεν νικιόμασταν στη Mικρασία, η Τουρκία θα ήταν σήμερα πεθαμένη και μεις μεγάλη Ελλάδα! Τη “λευτεριά” μας θα τη στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού! Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούομε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μικρασία πήγε όχι ως εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγανε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στο Τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο… Η Μικρασιατική εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία, μα στρεφότανε και ενάντια στα ζωτικότατα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε…» (Η υπογράμμιση δική του!)

Τότε και τώρα

Η απάντηση αυτή δόθηκε σε ένα κείμενο του Θεοδωρίδη που φιλοξενήθηκε στο “Ριζοσπάστη”, στο πλαίσιο της δημιουργίας των παλλαϊκών αντιφασιστικών μετώπων. Ο Θεοδωρίδης υποστήριξε απλώς στο φύλλο της 11ης Ιουλίου 1935 τα εξής: «Τότε βρεθήκαμε εμείς με τις αφάνταστές μας σαχλαμάρες να δώσουμε καινούργια ζωή στην πεθαμένη Τουρκία. Η παραδειγματική νίκη που μόνο εμείς είμαστε ικανοί να χαρίσουμε στον εχθρό μας…».

Ο Ζαχαριάδης φαίνεται ότι φοβήθηκε μήπως και ανατραπεί μια θεμελιώδης θέση του ΚΚΕ και έγραψε το συγκεκριμένο κείμενο. Η θέση αυτή αποτελεί την απόλυτη επιβεβαίωση ενός αντιδιαλεχτικού και εν τέλει αντιλαϊκού πνεύματος που επικράτησε στα ανώτερα κλιμάκια του ΚΚΕ, εξιδανίκευσε τον μιλιταριστικό τουρκικό εθνικισμό, δικαιολόγησε τις Γενοκτονίες και άφησε ως κληρονομιά το πνεύμα αυτό σε διάφορους σύγχρονους κύκλους του ΚΚΕ. Αυτοί, με ιδιαίτερη αφέλεια μηρυκάζουν και υποστηρίζουν έως σήμερα (αφότου κατέρρευσε η χρυσοφόρος δρυς το 1991) εκείνες τις πρωτόλειες δοσιλογικές πολιτικές, επιχειρώντας να στεγανοποιήσουν με ιαχωβάδικο τρόπο τον πολιτικό τους χώρο.