Τί κρύβει η προβολή των υποκλοπών από διεθνή ΜΜΕ

Είναι, δυστυχώς, άκρως υποτιμητικά και προσβλητικά για την πατρίδα μας, τα όσα επισήμως συμβαίνουν και τα οποία συγκεντρώνουν μια γενικότερη κατακραυγή, σχετικά με σημαντικές παραβιάσεις ελευθεριών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Το ένα σκάνδαλο διαδέχεται το άλλο, σε κλίμακα που, αν μπορεί έτσι να ειπωθεί, βαίνει από τις ελαφρύτερες προς τις ολοένα βαρύτερες εκτροπές από την ομαλότητα.

Και πιο συγκεκριμένα η χώρα μας δέχθηκε έναν καταιγισμό κατηγοριών από το σύνολο σχεδόν των διεθνών ΜΜΕ, σχετικά με την ανελευθερία του Τύπου. Αυτή, καταρχήν, αποδεικνύεται από την κατρακύλα της στη λίστα των “Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα” από τη θέση, διεθνώς, του αριθμού 70 όπου ήταν, στην 108 αντίστοιχα. Η υποβάθμιση οφείλεται στις πιέσεις που δέχονται δημοσιογράφοι για να μη δημοσιεύουν ειδήσεις εναντίον της κυβέρνησης, στις ψευδείς ειδήσεις, στη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, στην απόκρυψη ειδήσεων κ.ά.

Ωστόσο, τα διεθνή ΜΜΕ πήραν, κοινώς, φωτιά με την αποκάλυψη της είδησης περί παρακολούθησης τηλεφώνων πολιτικών. Πιθανόν, να μην πρόκειται τώρα για τη μοναδική περίπτωση, αλλά για αυτήν που ξέφυγε και βγήκε στην επιφάνεια. Ωστόσο, ίσως για αδιευκρίνιστους λόγους (αλλά και ίσως για διαφανείς) αποδείχθηκε ότι αυτή η συγκεκριμένη είδηση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων εμπίπτει στα πρώτης διαλογής ενδιαφέροντα της διεθνούς κοινότητας και κυρίως της ΕΕ.

Η παρατήρηση αυτή είναι απαραίτητη, δεδομένου ότι ειδικότερα η ΕΕ δεν επιδεικνύει την ίδια ευαισθησία σε όλες τις περιπτώσεις. Να υπενθυμίσω ότι η ΕΕ ουδόλως συγκινήθηκε το 2015 με την αλλοίωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, που από “ΟΧΙ” έγινε “ΝΑΙ” αλλά, αντιθέτως, όπως αποδεικνύουν σχετικά βίντεο, ενθάρρυνε αυτή την εκτροπή.

Η είδηση, για τις υποκλοπές, επιβαρύνθηκε, ασφαλώς, και από το γεγονός ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου έσπευσε με μία, κεκαλυμμένη μεν προστατευτική δε, δήλωση υπέρ της μη ανάμειξης και της αθωότητας του πρωθυπουργού στις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, παρότι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης προΐσταται της ΕΥΠ.

Υποκλοπές: Δυσεξήγητο το μένος των διεθνών ΜΜΕ

Η υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών είναι, όντως, εξαιρετικά σοβαρή και, μάλιστα, εκθέτει τη χώρας μας σε μία περίοδο που επιδιώκεται, με κάθε δυνατό τρόπο, η υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας εναντίον της τουρκικής επιθετικότητας. Το χειρότερο, αν βέβαια υπάρχει και χειρότερο, είναι η εμπλοκή του Ταμείου Ανάκαμψης στην υπόθεση υποκλοπών. Εμπλοκή, που είχα, κατά κάποιο τρόπο, διαβλέψει σε δύο σχετικά άρθρα μου (“Το Ταμείο Ανάκαμψης φέρνει κυβέρνηση τεχνοκρατών” και “Ταμείο Ανάκαμψης: ότι λάμπει δεν είναι χρυσός“).

Ωστόσο, σε πείσμα της βαριάς αυτής εκτροπής, βρίσκω κάπως υπερβολική, κάπως δυσεξήγητη, την έξαρση αυτού του μένους των διεθνών ΜΜΕ εναντίον της χώρας μας, που τελικώς στρέφεται εναντίον της κυβέρνησης και πιο συγκεκριμένα εναντίον του κ. Μητσοτάκη. Αυτό το ξεσήκωμα, που συγκεντρώνει τις πιο επιφανείς εφημερίδες ολόκληρης της Ευρώπης και όχι μόνο, μου δημιουργεί σοβαρές υπόνοιες, για την πιθανότητα επιδίωξης κάποιου ανομολόγητου στόχου, πέραν του εμφανούς που είναι η επάνοδος στο κράτος δικαίου και τη δημοκρατία.

Και, συγκεκριμένα (παρότι μπορεί και να πέφτω έξω) η σκέψη μου στρέφεται γύρω από την υπόθεση ότι οι έξωθεν Μεγάλες Δυνάμεις, που τα τελευταία χρόνια εμπλέκονται ολοένα και περισσότερο με την επιλογή των κυβερνώντων στη χώρα μας, προσανατολίζονται, για λόγους που κυρίως ενδιαφέρουν τις ίδιες και όχι και την Ελλάδα, στην επιβολή κάποιων μεταβολών στο κυβερνητικό σχήμα. Δεν νομίζω ότι καταρχήν αναμένονται φαντασμαγορικές εκπλήξεις μέσα από το νέο αυτό σχήμα, που οπωσδήποτε έχει σταθερά παγιωθεί, με τα υπάρχοντα στοιχεία εναλλαγής στο χρόνο. Ίσως, με κάποιας μορφής συνεργασίες. Ίδωμεν!