Στην Γαλλίδα Αννί Ερνώ τo Νόμπελ Λογοτεχνίας (video)

Στη Γαλλίδα συγγραφέα και καθηγήτρια λογοτεχνίας Αννί Ερνώ (Annie Ernaux) απονεμήθηκε το φετινό βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, για το συγγραφικό της έργο συνολικά, που είναι κυρίως αυτοβιογραφικό, αλλά φωτίζει πολλές πλευρές της ζωής όλων, που μπορεί να περνούν απαρατήρητες, όμως, έχουν βαθιά επιρροή γύρω μας και αυτό ήταν το μήνυμα που ήθελε να περάσει η επιτροπή Νόμπελ. Και παράλληλα έδωσε πολιτικό σήμα προς τις ΗΠΑ με τις εκτρώσεις και την περιπέτεια της Ερνώ, που είχε αναγκαστεί να καταφύγει σε παράνομη έκτρωση. Πέρυσι το βραβείο είχε δοθεί στον Αμπντουλραζάκ Γκούρνα από τη Ζανζιβάρη, που κατέφυγε στην Αγγλία πρόσφυγας τη δεκαετία του ’60. 

Η Αννί Ερνώ γεννήθηκε στη Γαλλία (Lillebonne) το 1940. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ρουέν και εργάστηκε σαν καθηγήτρια στο Centre National d’ Enseignement par Correspondence. Τα σύντομα, αυτοβιογραφικά της αφηγήματα -τα οποία δεν ξεπερνούν, συνήθως, τις εκατό σελίδες- ασχολούνται με θέματα της παιδικής της ηλικίας, των σχέσεων με τους γονείς της και με τους ερωτικούς της συντρόφους, χωρίς να χάνουν τη ζωντάνια, τη δύναμη και την οξυδέρκειά τους: “Les armoires vides”, 1974, “Ce qu’ ils disent ou rien”, 1977, “La place”, 1984 (ελλ. “Η θέση”, εκδ. Χατζηνικολή) “Une femme”, 1987, “Passion simple”, 1991 (ελλ. “Πάθος”, εκδ. Χατζηνικολή), “Journal du dehors”, 1993, “La honte”, 1997 (ελλ. “Ντροπή”, εκδ. Χατζηνικολή), “Je ne suis pas sortie de ma nuit”, 1999 (ελλ. “Δεν βγήκα από το σκοτάδι μου”, εκδ. Χατζηνικολή), “L’ evenement”, 2000, “La vie exterieure”, 2000, “Se perdre”, 2001 (ελλ. “Χάνομαι”, εκδ. Χατζηνικολή), “L’ occupation”, 2002, “L’ ecriture comme un couteau”- συνεντεύξεις με τον Frederic-Yves Jeannet, 2003.

Σε ένα τηλεοπτικό πορτραίτο που ετοίμασε για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού o Timothy Miller, το 2000, η Αννί Ερνώ ισχυρίζεται ότι δύο είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν στη γραφή της: αυτό της κοινωνικής ανισότητας, της τομής ανάμεσα στον οικογενειακό κοινωνικό της χώρο και στον κόσμο των γραμμάτων που διάλεξε ν’ ακολουθήσει η ίδια, αφενός, και αφετέρου το στοιχείο της ανδρικής κυριαρχίας στον κόσμο. Μακριά από οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι προϊόν της φαντασίας, αναζητά την πραγματικότητα μέσα από τις αναμνήσεις, τις αισθήσεις και τα συναισθήματά της, είτε πρόκειται για συναισθήματα -κοινωνικής- ντροπής, είτε πάθους. «Δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου», λέει, «δημιουργική εργασία ή εργασία γύρω από θέματα μορφής που να μην έχει αφετηρία της την πραγματικότητα». Το 2001 δημοσίευσε το προσωπικό της ημερολόγιο με τίτλο “Se perdre” (“Χάνομαι”).

Τα έργα της διδάσκονται στο γαλλικό σχολείο ως σύγχρονη κλασική λογοτεχνία. Το 1984, το αυτοβιογραφικού περιεχομένου έργο της “Η θέση” (La place) τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot. Το βιβλίο της τα “Τα χρόνια” (Εditions Gallimard, 2008) τιμήθηκε με τα βραβεία Marguerite Duras (2008) και Francois Mauriac (2008).

Τα ιστορικά της απομνημονεύματα του 2008 Les Années (Τα χρόνια), που έτυχαν πολύ καλής υποδοχής από τους Γάλλους κριτικούς, θεωρούνται από πολλούς ως το magnum opus της. Σε αυτό το βιβλίο, η Ernaux γράφει για τον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο (elle, ή “she” στα αγγλικά) για πρώτη φορά, παρέχοντας μια ζωντανή ματιά στη γαλλική κοινωνία αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Είναι η συγκινητική κοινωνική ιστορία μιας γυναίκας και της εξελισσόμενης κοινωνίας στην οποία έζησε. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Marguerite Duras 2008, το Βραβείο Γαλλικής Γλώσσας 2008, το Βραβείο Αναγνωστών Télégramme 2009 και το Βραβείο Premio Strega Europeo 2016. Το 2018 κέρδισε το βραβείο Χέμινγουεϊ.

Ήταν υποψήφια για το Διεθνές Βραβείο Booker το 2019 για το βιβλίο της The Years. Πολλά από τα έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και έχουν εκδοθεί από την Seven Stories Press. Εδώ μπορείτε να δείτε ένα ντοκιμαντέρ του TV ARTE για την Ερνώ στη Νορμανδία.

In her writing, 2022 #NobelPrize laureate in literature Annie Ernaux consistently and from different angles, examines a life marked by strong disparities regarding gender, language and class. She has written over thirty literary works.

— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 6, 2022