Ζεράρ Ντεπαρντιέ: Η ντροπιαστική αποκαθήλωση ενός ειδώλου του γαλλικού σινεμά

Η Γαλλίδα υπουργός Πολιτισμού δήλωσε ότι η συμπεριφορά του Ζεράρ Ντεπαρντιέ «ντρόπιασε τη χώρα» και πως εξετάζεται να του αφαιρεθεί το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής που του είχε αποδοθεί. Η πρώτη καταγγελία για βιασμό κατά του Ντεπαρντιέ ήρθε το 2018 από νεαρή ηθοποιό. Αν και οι κατηγορίες είχαν αποσυρθεί το 2019, επανήλθαν το 2020, εν μέσω μιας σειράς σκανδάλων βιασμών και σεξουαλικών κακοποιήσεων που συγκλόνισαν την Γαλλία και βεβαίως του κινήματος #Metoo. Ο μεγάλος σταρ αρνείται όλες τις κατηγορίες.

Εάν τα δύο άλλα “ιερά τέρατα” του γαλλικού σινεμά, ο Ζαν Πολ Μπελμοντό και ο Αλέν Ντελόν, αποσύρθηκαν αξιοπρεπώς από την σκηνή, ο πρώτος σαν διακριτικός “Επαγγελματίας” και ο δεύτερος αποθεωμένος από την τιμητική και αποχαιρετιστήρια βράβευση του στις Κάννες το 2019 (την οποία δεν είχαν επισκιάσει οι ακροδεξιές θέσεις του και η φιλία του με τον Ζαν Μαρί Λε Πεν), δεν συνέβη το ίδιο με τον 74χρονο Ντεπαρντιέ.

Ο Γάλλος σταρ είχε βρεθεί ουκ ολίγες φορές στο μάτι του κυκλώνα για την προσβλητική, στα όρια της πλήρους χυδαιότητας συμπεριφορά του: Το 2009, τύφλα στο μεθύσι, είχε ουρήσει κατά την διάρκεια αεροπορικής πτώσης μπροστά στους έκπληκτους συνεπιβάτες! Λίγους μήνες μετά συνελήφθη οδηγώντας υπό την επήρεια αλκοόλ, τρεις φορές πάνω από το επιτρεπόμενο όριο, ενώ έχει ουκ ολίγες φορές γρονθοκοπήσει φωτορεπόρτερ και παπαράτσι. Ο Ντεπαρντιέ, απολύτως έρμαιο της εξάρτησης του από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, έχει παραδεχτεί πως «πολλές φορές με έχουν μαζέψει αστυνομικοί μεθυσμένο από το πεζοδρόμιο»!

Προσωρινά στην αγκαλιά του Πούτιν!

Όμως δεν είχε βρεθεί μόνο στο επίκεντρο της αρνητικής δημοσιότητας για την θυελλώδη προσωπική του ζωή. Μνημειώδης έχει μείνει η σύγκρουση του με την σοσιαλιστική κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ, το 2012. Η τότε γαλλική κυβέρνηση είχε ανακοινώσει την φιλόδοξη πρόθεση της να φορολογήσει τους εκατομμυριούχους, με συντελεστή 75%. Μία σειρά από μεγαλοεισοδηματίες άρχισαν τότε να εγκαταλείπουν την Γαλλία για πιο (φορολογικά) “φιλόξενους” προορισμούς, με τον Ντεπαρντιέ να επιλέγει να εγκατασταθεί στην Ρωσία, λαμβάνοντας λίγο μετά και την ρωσική υπηκοότητα.

Το 2020 μάλιστα βαφτίστηκε και Χριστιανός Ορθόδοξος, βαδίζοντας στα χνάρια του γνωστού σταρ ταινιών δράσης του Χόλυγουντ,  Στίβεν Σιγκάλ, πλέον εκπαιδευτή του ρωσικού στρατού και θαυμαστή της μυστικιστικής παράδοσης της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας. Ο Ντεπαρντιέ μιλούσε με κολακευτικά λόγια για τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν, τον οποίο χαρακτήριζε «ηγέτη με μεγάλη πολιτική σοφία», μία συμπεριφορά που είχε χαρακτηριστεί «αξιοθρήνητη» από τον υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης Ολάντ. Βέβαια ο Ντεπαρντιέ είχε βρει την απρόσμενη συμπαράσταση της μεγάλης κυρίας του γαλλικού σινεμά, της Κατρίν Ντενέβ, η οποία είχε υπερασπιστεί τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις του.

Όλα αυτά μέχρι που ήρθε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με τον Ντεπαρντιέ να δηλώνει σοκαρισμένος: «Είναι ντροπή να είσαι Ρώσος» και να δρομολογεί την αποχώρηση του από την Ρωσία. Η απόφαση του Γάλλου ηθοποιού να στείλει στον ουκρανικό στρατό τα χρήματα από πώληση διαμερίσματος του στην Ρωσία, προκάλεσε οργή σε Ρώσους βουλευτής που τον αποκάλεσαν «προδότη». Το κλίμα δεν σήκωνε πια τον Ντεπαρντιέ που ζήτησε να του χορηγηθεί καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα από τις γαλλικές αρχές, αυτές που παλαιότερα περιφρονούσε.

Τυφλωμένος από τις καταχρήσεις

Τώρα ο 74χρονος σταρ, στο τέλος μιας καριέρας που κατά πολλούς κριτικούς είχε πάρει ήδη εδώ και καιρό την κάτω βόλτα (με τον Ντεπαρντιέ να επικρίνεται πως χαράμιζε το ταλέντο του παίζοντας όπου να ναι, μόνο για τα χρήματα), βρίσκεται αντιμέτωπος με ντροπιαστικές κατηγορίες, που μάλλον δεν αιφνιδιάζουν με δεδομένο το ιστορικό των καταχρήσεων του, που έφταναν κυριολεκτικά στα όρια της «βουλιμικής χυδαιότητας», όπως έχει εύστοχα περιγραφεί.

Αν η Γαλλία “αποχαιρέτισε” με τιμές αρχηγού κράτους τον “Επαγγελματία” Μπελμοντό, με το αξέχαστο μουσικό κομμάτι της ταινίας να ακούγεται στην μεγαλοπρεπή κηδεία του μεγάλου ηθοποιού, παρουσία του Γάλλου προέδρου Μακρόν και ο παλιός ζεν πρεμιέ του γαλλικού σινεμά Ντελόν συγκλόνισε όταν ομολόγησε πως θα επιλέξει την ευθανασίας για το βιολογικό του τέλος, ο Ντεπαρντιέ ρίχνει την αυλαία του πλήρως ατιμασμένος.

Δεν θυμίζει τον φλογερό κομμουνιστή Όλμο του επικού “1900”, ούτε τον ρομαντικό ερωτευμένο-ξιφομάχο του “Σιρανό ντε Μπερζεράκ”, ένα αριστουργηματικό παραμύθι εποχής για το οποίο βραβεύτηκε με Όσκαρ ερμηνείας, ούτε τον αγαπημένο ήρωα μικρών και μεγάλων Οβελίξ, έναν ρόλο όπου “συστήθηκε” ερμηνευτικά και στις νεότερες γενιές. Σε καμία περίπτωση δεν είναι «ο φίλος που όλοι ονειρεύονταν», όπως είχε πει ο Μακρόν αποχαιρετώντας τον Μπελμοντό.

 

Σύμφωνα με τους επικριτές του ο Ντεπαρντιέ μοιάζει να θέλει να επιβεβαιώνει συνεχώς την εικόνα ενός ξεπεσμένου σταρ, μία σχεδόν γκροτέσκα καρικατούρα, τυφλωμένη από τις καταχρήσεις και αχόρταγη από τις ηδονές, όπως ο χαρακτήρας του στην ταινία “Καλωσήρθατε στη Νέα Υόρκη”, μία βιογραφία του του Ντομινίκ Στρος Καν (φυσικά περιλαμβάνει την περίφημη σκηνή με την καμαριέρα), την οποία ο πρώην υπουργός και επικεφαλής του ΔΝΤ είχε βρει «αποκρουστική».