Ο Ρώσος πρέσβης στην ΕΕ κατά μνημονίου Τουρκίας-Λιβύης…

Την αισιοδοξία του για τις σχέσεις Ελλάδας – Ρωσίας εξέφρασε ο πρέσβης της Μόσχας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Βλαντίμιρ Τσιζόφ, ο οποίος δεν παρέλειψε να αναφερθεί τόσο στη Συμφωνία των Πρεσπών, όσο και στο μνημόνιο συνεννόησης Τουρκίας – Λιβύης. «Δικαιούμαστε να ελπίζουμε ότι τα “κενά αέρος” στις σχέσεις Ελλάδας – Ρωσία αποτελούν πλέον παρελθόν» διαμήνυσε, χαρακτηριστικά, μιλώντας στην «Καθημερινή Κύπρου».

Κάνοντας, μάλιστα, ειδική μνεία στη Συμφωνία των Πρεσπών, εκτίμησε πως «οι εξελίξεις που ακολούθησαν την υπογραφή της, έδειξαν ότι δεν επρόκειτο για ιδανική λύση των διμερών προβλημάτων». Προειδοποίησε δε, «οι κίνδυνοι αποσταθεροποίησης εξακολουθούν να υπάρχουν». Και πρόσθεσε: «Όχι μόνο στη Βόρεια Μακεδονία. Ο διάλογος μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας με μεσολαβητή την Ε.Ε. δεν οδήγησε πουθενά. Η κατάσταση στη Βοσνία παραμένει προβληματική».

Εκτίμησε, μάλιστα, ότι «υπαίτιοι γι’ αυτές τις εντάσεις, είναι όσοι θέλουν να ωθήσουν χώρες της περιοχής σε λύσεις που δεν ανταποκρίνονται στα εθνικά τους συμφέροντα και να επιβάλουν την ένταξη – στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ – χωρών, όπου δεν υπάρχει ούτε πολιτική ανάγκη, ούτε ευρεία λαϊκή υποστήριξη για κάτι τέτοιο». Την ίδια ώρα, κληθείς να σχολιάσει τις εξελίξεις στη Λιβύη, ο Ρώσος διπλωμάτης επανέλαβε την πάγια θέση της Μόσχας. «Η όποια διευθέτηση σε θέματα θαλασσίων ζωνών πρέπει να βασίζεται στο διεθνές δίκαιο» επεσήμανε, χαρακτηριστικά.

«Πρώτα απ’ όλα, όσον αφορά την αρμοδιότητα της κυβέρνησης Σαράτζ (GNA) να υπογράφει τέτοιες συμφωνίες, τηρούμε κριτική στάση. Δεν υπάρχει στη Λιβύη κυβέρνηση που να εκπροσωπεί όλη τη χώρα, αλλά πρόκειται για δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα». «Εμείς, όσο μπορούμε, προσπαθούμε να τους ωθήσουμε και τους δύο προς μια πολιτική επίλυση του προβλήματος. Έπειτα, αναφορικά με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας υπάρχει η Συνθήκη του 1982, παρόλο που η Τουρκία είναι μία από τις τέσσερις χώρες που δεν την υπέγραψε» κατέληξε ο Τσιζόφ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το μνημόνιο Άγκυρας – Τρίπολης (Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητα – GNA) υπεγράφη στα τέλη Νοεμβρίου, καθορίζοντας κοινά σύνορα στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες των δύο χωρών. Η αντίδραση της Ελλάδας ήταν άμεση, καταγγέλλοντας το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο ως «παράνομο» και εξηγώντας ότι παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, αγνοώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών.

Στο πλευρό της Ελλάδας τάχθηκε μια σειρά χωρών της ανατολικής Μεσογείου, η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός (LNA), ο οποίος αντιμάχεται τις δυνάμεις της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφιλίωσης (GNA), στο πλαίσιο του λιβυκού εμφυλίου.