Για κάποιους πατρίς είναι το χρήμα – Ας καθαρίσουμε το όνομα της Κύπρου

Η Κύπρος στο “εδώλιο” με τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε σχέση με τη Ρωσία. Η Κύπρος στο “εδώλιο” για τη χρήση συστημάτων, λογισμικών υποκλοπής ιδιωτικών επικοινωνιών. Η Κύπρος μπαίνει στο κάδρο με το παραμικρό, είναι η… συνήθης ύποπτη και εκτίθεται ακόμη κι όταν δεν έχει σχέση, ανάμιξη με ένα σκάνδαλο. Έβγαλε, προφανώς, όνομα ο θεριστής. Με αυτό δεν σημαίνει πως απλά μας… κακολογούν. Σε πολλές –τις πλείστες– περιπτώσεις οι κατηγορίες είναι πραγματικές και ο διασυρμός δεν γίνεται χωρίς λόγο. Οφείλουμε να καθαρίσουμε το όνομα της Κύπρου.

Παλαιότερα ήταν το ζήτημα με τη “σημαία ευκαιρίας”, μετά το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, οι τράπεζες-περίπτερα, εσχάτως και τα λεγόμενα χρυσά διαβατήρια. Πωλείται σημαία, πωλείται υπηκοότητα, πωλείται πατρίς για το χρήμα. Επειδή, προφανώς, για κάποιους πατρίς είναι το χρήμα και σημαία το δολάριο, το ευρώ, το ρούβλι…

Τα έγγραφα που απέστειλαν οι Αμερικανοί στην Κυπριακή Δημοκρατία, όπως σημειώνεται, στοιχειοθετούν την απόφασή τους να επιβάλουν κυρώσεις ευρείας κλίμακας που αγγίζουν την Κύπρο. Έχουν ενεχειρίσει στοιχεία, τα οποία αιτιολογούν τις κυρώσεις. Και η μπάλα, πλέον, είναι στη Λευκωσία.

Την ίδια ώρα, η ειδική επιτροπή της Ευρωβουλής (PEGA), που συστάθηκε για να εξετάσει τη χρήση συστημάτων υποκλοπής ιδιωτικής επικοινωνίας ανάμεσα σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην έκθεση της εκθέτει τη χώρα μας. Η Κύπρος θεωρείται διεθνώς και χωρίς αμφιβολία εξαγωγικός κόμβος λογισμικών παρακολουθήσεων, αλλά και χώρα από την οποία εξάγονται λογισμικά σε καταπιεστικά καθεστώτα σε όλο τον κόσμο! Αν είναι δυνατόν!

Η μέθη της εξουσίας

Όλα αυτά και πολλά άλλα δείχνουν μια τάση κάποιων να επιλέγουν αυτή την οδό χωρίς να ενδιαφέρονται για το τι σημαίνουν οι πράξεις, οι ενέργειες τους, για τη χώρα και τη φήμη της. Σε αυτό το παιχνίδι συμμετείχε και ένα κομμάτι του πολιτικού συστήματος, ακόμη και θεσμοί, όπως είναι η εκτελεστική εξουσία. Αν εκτίθενται όλοι αυτοί, που εμπλέκονται, δεν είναι πρόβλημα. Για παράδειγμα, η προηγούμενη κυβέρνηση στην οποία αποδίδονται πολλά, έχει ολοκληρώσει τη θητεία της, είναι παρελθόν. Δικαίως να ασκηθεί κριτική, να κατηγορηθεί για τις πράξεις και τις αποφάσεις της. Όλοι αυτοί έρχονται και παρέρχονται και δυστυχώς τα… έργα τους μένουν.

Με τη χώρα τι γίνεται; Παραμένει, συνεχώς, διεθνώς εκτεθειμένη. Ο Παντελής Μπουκάλας, στην αθηναϊκή “Καθημερινή” με αφορμή την έκθεση PEGA, η οποία στην κυριολεξία κρεμάει στα μανταλάκια την κυβέρνηση Μητσοτάκη, έγραψε: «Η μέθη της εξουσίας είναι πάντα βαριά. Βαρύτερο μεθύσι, όμως, προκαλεί η σιγουριά πως ό,τι κι αν πράξεις, δεν θα λογοδοτήσεις. Αν διαρρήξεις τις σχέσεις σου με την αιδώ, τα σπας και με την ευθύνη. Συλλαμβάνεσαι ψευδόμενος, μια, δυο, πέντε φορές, και ‘’απαντάς’’ –μια, δυο, πέντε φορές– με λογοπαίγνια, που ηχούν σαν τεκμήρια ηθικής αναλγησίας και ακραίου πολιτικού κυνισμού: Πείτε ό,τι θέλετε, κι εσείς εδώ οι δικαιωματιστές και οι υπερευαίσθητοι στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο. Δεκάρα δεν δίνουμε».

Κάθε φορά που γίνεται ένα αρνητικό σχόλιο για τη χώρα, είτε δημοσίευμα, είτε οποιαδήποτε άλλη καταγγελία, οι πολίτες της αισθάνονται ντροπή. Για τις πράξεις κάποιων, που είναι μέρος της εξουσίας, η εξουσία ή και άνθρωποι της… αγοράς.

Από το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος μέχρι και τελευταίες κυρώσεις οι πρωταγωνιστές είναι σχεδόν πάντα οι ίδιοι. Μια μικρή ελίτ, οικονομική και πολιτική, αναζητεί και βρίσκει “χρυσοφόρες” διαδικασίες. Συνήθως το θέμα αντιμετωπίζεται με όρους εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού, με αλληλοκατηγορίες και αντιπαραθέσεις. Όμως το θέμα ξεφεύγει από αυτά τα στενά όρια και αφορά ευρύτερα τη χώρα. Αφορά την Κύπρο και τη διεθνή της εικόνα.

Η νέα κυβέρνηση έχει ενώπιον της ένα μονόδρομο. Να πάει μέχρι τέλους με την κάθαρση, καθαρίζοντας το όνομα και τη φήμη της χώρας. Θα πρέπει να συγκρουστεί με συμφέροντα, με κυκλώματα του υπόγειου χρήματος. Εάν κάνει πίσω, θα μπει στην κατηγορία των προκατόχων της, θα είναι μέρος όσων γίνονταν. Έχει την ευκαιρία να τελειώνει με τα ζητήματα αυτά. Αυτό είπε και ο Πρόεδρος.