Η Βρετανία δεν είναι και τόσο φίλη μας…

Το ερώτημα αν “η Βρετανία είναι εχθρός της Ελλάδας” ακούγεται ρητορικό δεδομένου ότι στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους Αθήνα και Λονδίνο ήταν σύμμαχοι και έκτοτε συνυπάρχουν στο ΝΑΤΟ και συνυπήρχαν στην ΕΕ, μέχρι το Brexit. Ως εκ τούτου, ακούγεται δύσκολο στον 21ο αιώνα να πει κανείς “ναι, η Βρετανία είναι εχθρός της Ελλάδας”. Από την άλλη, μια σειρά γεγονότων δείχνουν πως δεν είναι δα και…φίλη, με τελευταίο βεβαίως το διπλωματικό επεισόδιο με την ακύρωση, στο παρά πέντε, της συνάντησης με τον Έλληνα πρωθυπουργό που προχώρησε ο Βρετανός ομόλογος του, Ρίσι Σούνακ.

Ως γνωστόν η Μεγάλη Βρετανία υποστηρίζει, από κοινού με την Ισπανία, την προμήθεια της Τουρκίας με Eurofighter Typhoon (όπως ζήτησε επιτακτικά ο Ερντογάν κατά την επεισοδιακή επίσκεψη του στο Βερολίνο). Τον περασμένο Ιούλιο ο Βρετανός πρέσβης στην Λευκωσία χαρακτήρισε «δικαιολογημένη υπό το σύστημα των εγγυήσεων» την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Παλαιότερα, το 2018, η επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Λόρδων είχε προτείνει στη βρετανική κυβέρνηση την υποστήριξη της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ακόμη και χωρίς να έχει λυθεί η διαφορά της χώρας με την Ελλάδα για την ονομασία (επικαλούμενοι αφενός την ανάγκη σταθερότητας στην περιοχή, αφετέρου την ανάγκη το Λονδίνο να δείξει ότι η ασφάλεια στην Ευρώπη συνεχίζει να είναι ένα από τα βασικά μελήματά του παρά το Brexit).

Βρετανία και Κυπριακό

Πάντως, για εμάς, ο Σούνακ έκανε φάουλ, αν και μερικοί θα μπορούσαν να ισχυριστούν πως το επεισόδιο μπορεί να ήταν και πέναλτι! Βέβαια αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήττει. Τα ίδια δεν κάνουν πάντοτε οι Άγγλοι στο Κυπριακό, που άλλωστε αυτοί δημιούργησαν; Ο αντιαποικιοκρατικός αγώνας και η απελευθέρωση της Κύπρου ήταν αποκλειστικά ελληνοκυπριακή υπόθεση.

Η διατήρηση της βάσης και κάποιων επιπλέον εκτάσεων στο νησί από την Βρετανία αποτελεί ζήτημα από την στιγμή της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Για παράδειγμα, η στάση της Μεγάλης Βρετανίας στις διαπραγματεύσεις του 2018 για το Κυπριακό στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας ήταν σαφώς υποκριτική και ανθελληνική. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι με όρους ευρωπαϊκών γεωστρατηγικών συμφερόντων ήταν άθλια…

Από τον αντιβρετανισμό στον αντιαμερικανισμό

Το ελληνικό κοινό είχε αγαπήσει την ταινία “Η πιο Σκοτεινή Ώρα” του σκηνοθέτη Τζο Ράιτ, με τον Γκάρι Όλντμαν στον ρόλο του μεγάλου Ουίνστον Τσόρτσιλ, που ήταν αυτός που κοντράρισε το Γ΄ Ράιχ. Όμως, ο Τσόρτσιλ που τόσο θαυμάζουμε και για τα καλά λόγια που είπε για τους Έλληνες, ήταν αυτός που πυροδότησε τον αδελφοκτόνο εμφύλιο στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να εγκαθιδρυθεί το καθεστώς των δοσίλογων…

Αυτά, δεν ξεχνιούνται και πολλά ντοκιμαντέρ που βλέπουμε στην τηλεόραση έρχονται να θυμίσουν την αλήθεια σε όσους επιλέγουν να την ξεχνούν. Οι Άγγλοι βέβαια ήταν τυχεροί, διότι παρέδωσαν τον εμφύλιο στους Αμερικανούς και γλύτωσαν τον αντιβρετανισμό, με αποτέλεσμα να μας μείνει για αρκετές δεκαετίας ο αντιαμερικανισμός. Το σίγουρο είναι πως αν δεν ήταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η γενοκτονία των Εβραίων από του Γερμανούς, η ιστορία θα είχε αναδείξει και την βαρβαρότητα των Βρετανών αποικιοκρατών…