Οι Έλληνες γράφουν ποίηση…
21/03/2025
Ανάπαυλα. Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα. Και των Ελλήνων ποιητών. Από τον Όμηρο και τον Αισχύλο μέχρι τους σύγχρονους Ανδρέα Κάλβο, Διονύσιο Σολωμό, Αριστοτέλη Βαλαωρίτη (και Νάνο), Άγγελο Σικελιανό, Κωστή Παλαμά, Κώστα Βάρναλη, Γιώργο Σεφέρη (με επιρροές από τον T. S. Eliot), Εμπειρίκο, Ελύτη, Εγγονόπουλο.
Και ο πάντοτε διαχρονικός Κωνσταντίνος Καβάφης. Όλοι διατηρούν το γονίδιο των αρχαίων Ελλήνων, με έφεση προς την ποίηση που επιβιώνει στην καθημερινή ζωή του λαού μας, ο οποίος μιλάει με ρίμες και ποιητικές φράσεις. «Πού πας, κυρά μου, τέτοια μέρα;» λέει ο ταξιτζής σε φουριόζα πελάτισσα.
Υπό αυτή την έννοια, η σημερινή ημέρα είναι και ελληνική, χωρίς να υποτιμάται η ποιητική παράδοση των μεγάλων εθνών: Ιταλών, Άγγλων (Σαίξπηρ), Γάλλων, Γερμανών και τελευταίως των Αμερικανών.
Ποίηση υπάρχει όπου άνθρωποι προσεύχονται, εμπνέονται από την ομορφιά της φύσης, θέλουν να εκφράσουν τα πάθη τους ή ατενίζουν το αιώνιο Σύμπαν. Κάποτε διαπαιδαγωγούν το σύγχρονο άτομο, όπως:
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις,
όσο μπορείς, μην την εξευτελίζεις»(*)
Κ. Κόλμερ
(*) Όσο μπορείς, Κ. Π. Καβάφης
