Αγκιστρωμένη στη Δύση η Τουρκία και με Ερντογάν

Ο Ερντογάν έκανε έκκληση προ ημερών “στους πολυπληθείς” φίλους της Τουρκίας να αναγνωρίσουν επίσημα ως Κράτος το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου αλλά κανείς δεν το έπραξε. Στην Ελλάδα αυτό το σημαντικό γεγονός πέρασε κυριολεκτικά στο “ντούκου”.

Η ανάλυσή του θα έβγαζε στη φόρα την κακομοιριά της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που άρχισε επί Σημίτη, συνεχίζεται έως σήμερα επί Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη και συνοψίζεται σε δημόσιες υποκλίσεις προς τους Τούρκους-χωρίς να ξεχνάμε τη βαθιά, βαθύτατη, υπόκλιση Λαφαζάνη σε Ρώσους Κυβερνητικούς υπαλλήλους – επί κυβέρνησης Τσίπρα. Κακομοιριά στο Κυπριακό και γενικά στις σχέσεις μας με τις άλλες χώρες. Κακομοιριά και δειλία. Εξαίρεση η Ρωσία. Μ’ αυτήν είμαστε σε πόλεμο, είπε ο πρωθυπουργός, σε μια στιγμή ευφορίας, προφανώς.

Τουρκία, ο επιτήδειος ουδέτερος

Η Τουρκία πολυδιαφημίζεται στην Ελλάδα ως “επιτήδειος ουδέτερος”. Παραμύθια τούμπανα, λέει ο λαός. Αυτό ίσχυε τον περασμένο αιώνα. Η Τουρκία τώρα είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Δηλαδή έχει προσδεθεί στη Δύση όπως όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ. Η διπροσωπία είναι Μύθος. Όταν ο Ερντογάν θέλησε να ενταχθεί και στους BRICS ο Πούτιν του το ξέκοψε: Ή σε εμάς ή στο ΝΑΤΟ, του είπε. Και ο Ερντογάν έκατσε στα Νατοϊκά αυγά του.

Η Τουρκία ήταν, παλιά, ο “επιτήδειος ουδέτερος” κι εμείς “πτωχοί πλην τίμιοι” . Χαμένοι από χέρι αλλά είχαμε, λέει, Αρχές. Όταν αυτό έφτασε στα άκρα χάσαμε την Δημοκρατία, την Κύπρο και τις Αρχές. Αντίστοιχα, η Αριστερά πίστευε στον πατερούλη Στάλιν, αυτόν που πούλησε στη Γιάλτα την Ελλάδα, την Αντίσταση και την Αριστερά, στους Άγγλους. Δειλία και Βλακεία, διαχρονικά.

Το ερώτημα εδώ και μισό αιώνα, είναι γιατί η κατεχόμενη Κύπρος παραμένει παράνομη, διεθνώς. Η απάντηση είναι απλούστατη και την ξέρουμε όλοι: Επειδή έτσι θέλουν οι Αμερικάνοι. Γιατί άραγε; Η εύλογη απάντηση είναι ότι οι Αμερικάνοι ΔΕΝ θέλουν να αποκτήσει νόμιμη και επομένως αυτόνομη ισχύ η Τουρκία ούτε στην περιοχή ούτε πουθενά. Η Τουρκία με το Κυπριακό έχει πάνω από το κεφάλι της τη Δαμόκλειο Σπάθη ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσε να αλλάξουν πολιτική και να την αποκηρύξουν για “παράνομη κατοχή”. Για την ώρα ο Έρντογάν τις τρώει από τον Τραμπ.

Ελλάδα, ΗΠΑ και Ισραήλ

Η Ελλάδα προσφέρει στο Ισραήλ, δηλαδή στις ΗΠΑ, επικουρικό στρατηγικό βάθος. Αυτή η επιλογή έχει θετικά αλλά μας “προσφέρει” και άπειρους κινδύνους διότι οι Άραβες, παρά τις ηττημένες και συνεπώς ενδοτικές κυβερνήσεις τους προς το Ισραήλ, είναι ο κυρίαρχος πληθυσμός στην περιοχή. Πράγμα που σημαίνει ότι και η πιο συντριπτική νίκη του Ισραήλ είναι έωλη, σε μήκος χρόνου. Αλλά εμείς δεν τα πάμε πια και τόσο καλά με τους παλαιούς Άραβες φίλους. Ευτυχώς οι Άραβες θυμούνται την τουρκοκρατία καλύτερα από εμάς και “δεν γουστάρουν” τον Ερντογάν που παριστάνει τον Σουλτάνο.

Όλη αυτή η ακατάσχετη φλυαρία περί εξοπλισμών μυρίζει αέρα κοπανιστό και χοντρές μίζες. Πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουμε αν μπορεί να γίνει ελληνοτουρκική ένοπλη σύγκρουση χωρίς άδεια, ρητή ή σιωπηρή, των ΗΠΑ. Αλλιώς φλυαρούμε τσάμπα. Αν ποτέ αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ρεαλιστικά περί ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, διερευνώντας όλες, ανεξαιρέτως, τις πιθανότητες, από την επίθεση της Τουρκίας έως δικό μας πρώτο πλήγμα ως προληπτική αμυντική ενέργεια, τότε τα ξαναλέμε.

Για την ώρα περιμένουμε η κ. Γκιλφόϊλ να δώσει το πιο πρόσφατο και έγκυρο λάκτισμα από την Ουάσιγκτον.