Το μήνυμα που στέλνει η Τουρκία με τις νέες παραβιάσεις
24/12/2025
Μετά τη “Συμφωνία των Αθηνών” (07/12/2023), καταγράφηκαν οι πρώτες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο (22/12/2025). Το γεγονός δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε τυχαίο, ούτε αποκομμένο από το ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον.
Αντιθέτως, εντάσσεται σε ένα σταθερό μοτίβο τουρκικής συμπεριφοράς, αφού κάθε περίοδος διπλωματικής ύφεσης ή πολιτικής συνεννόησης συνοδεύεται από επιχειρησιακές κινήσεις “υπενθύμισης” στο πεδίο. Οι παραβιάσεις αυτές λειτουργούν αφενός ως μήνυμα προς την Αθήνα ότι η Τουρκία δεν αποδέχεται καμία αλλαγή ισορροπίας, που δεν περνά από την ίδια – ειδικά μετά την τριμερή Ελλάδας Κύπρου Ισραήλ – και αφετέρου ως σήμα προς τρίτους παίκτες ότι ο έλεγχος του Αιγαίου παραμένει ανοιχτό ζήτημα αμφισβήτησης.
Η χρονική σύμπτωση με τη διπλωματική κινητικότητα δεν είναι απλή σύμπτωση, αλλά μέρος μιας συνειδητής στρατηγικής διπλής γλώσσας, ήτοι: Διάλογος στο τραπέζι, πίεση στο πεδίο. Ιδιαίτερη σημασία αποκτούν τα γεγονότα αυτά και σε σχέση με την τριμερή συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Η Τουρκία αντιμετωπίζει την εμβάθυνση αυτής της συνεργασίας ως απειλή στρατηγικού αποκλεισμού της από την Ανατολική Μεσόγειο. Οι παραβιάσεις, επομένως, μπορούν να ιδωθούν και ως έμμεση αντίδραση στην ενίσχυση ενός άξονα σταθερότητας, που περιορίζει τις τουρκικές αναθεωρητικές φιλοδοξίες.
Ταυτόχρονα, πρόκειται για σαφή δήλωση παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο και άρνηση υποβάθμισης του ρόλου της Τουρκίας, σε μια περίοδο όπου οι ενεργειακές, αμυντικές και γεωπολιτικές ισορροπίες επανακαθορίζονται. Η Άγκυρα επιδιώκει να καταδείξει ότι παραμένει αναπόφευκτος παίκτης, ακόμη και όταν δεν προσκαλείται θεσμικά. Αξιολογώντας τα δεδομένα, καθίσταται σαφές ότι βραχυπρόθεσμα δεν αναμένεται ουσιαστική αποκλιμάκωση. Αντιθέτως, το πιθανότερο σενάριο είναι η συνέχιση μιας ελεγχόμενης έντασης, με κινήσεις χαμηλής, αλλά σταθερής πίεσης.
Μακροπρόθεσμα, η στάση της Ελλάδας, η συνοχή των τριμερών σχημάτων και η ευρύτερη διεθνής συγκυρία θα κρίνουν αν αυτή η τακτική θα αποδώσει για την Τουρκία ή θα οδηγήσει σε περαιτέρω απομόνωσή της. Το τελικό συμπέρασμα είναι σαφές: Οι παραβιάσεις δεν αναιρούν τον διάλογο, αλλά αποκαλύπτουν τα όριά του. Και υπενθυμίζουν ότι στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, η γεωπολιτική δεν παύει ποτέ να παίζεται ταυτόχρονα στη διπλωματία και στο πεδίο.
