Ένα προσωπικό σημείωμα για το Μάτι

Γράφει ο Άκης Παυλόπουλος

Θα το θυμάμαι το Μάτι για την υπόλοιπη ζωή μου. Ήμουν στο στούντιο του REALFM από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε η πυρκαγιά, λίγη ώρα μετά τη μεγάλη φωτιά στην Κινέτα. Πλημμύρισε με κραυγές απόγνωσης ο ραδιοφωνικός αέρας. Απελπισμένοι άνθρωποι που έβλεπαν τις φλόγες να κατεβαίνουν σαν πύρινος καταρράκτης από το βουνό προς το μέρος τους. Ενήλικες και παιδιά που εκλιπαρούσαν για βοήθεια, για τη συνδρομή του… κράτους, της Πολιτείας.

Τους άκουγα μέσα από τα ακουστικά του ραδιοφώνου λαχανιασμένους, πανικόβλητους να φωνάζουν να πάει το λιμενικό να τους πάρει από την παραλία όπου είχαν καταφύγει, να πάνε βάρκες, πλοία του πολεμικού ναυτικού, κάποιος… Και στο βάθος άκουγα τον ανατριχιαστικό ήχο που άφηναν πίσω τους οι τεράστιες φλόγες που έκαιγαν τα πάντα. Δέντρα, σπίτια και κυρίως ανθρώπους.

Δείτε τι συνέχεια εδώ www.usay.gr