Η σφαγή των κοιμισμένων – Καταδρομική επίθεση τον 17ο αιώνα

Ο Τριακονταετής Πόλεμος (1618-48) χαρακτηρίζεται ως η καταστροφικότερη σύγκρουση στην ιστορία της Ευρώπης μετά τις επιδρομές των Βαρβάρων και πριν τους Ναπολεόντειους Πολέμους. Κακώς θεωρείται θρησκευτικός πόλεμος καθώς η κόντρα ρωμαιοκαθολικών και προτεσταντών ήταν μόνο η αφορμή.

Η ρωμαιοκαθολική, τότε, Γαλλία, είχε εισέλθει στην σύγκρουση στο πλευρό των προτεσταντών κατά των επίσης ρωμαιοκαθολικών της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας των Αψβούργων και του ιδίου δόγματος Βαυαρών και Ισπανών. Χάρη στην επέμβαση των Σουηδών οι αντίπαλες των Αψβούργων δυνάμεις είχαν σχεδόν θριαμβεύσει ακόμα και μετά τον θάνατο του μεγάλου Σουηδού βασιλιά Γουστάβου Αδόλφου. Ωστόσο τον χειμώνα του 1643 μια μάχη σχεδόν έκρινε το αποτέλεσμα του πολέμου…

Αιφνιδιασμός στο Τούτλινγκεν

Στις αρχές Νοεμβρίου του 1643 δύο αντίπαλες στρατιές ελίσσονταν στην περιοχή της του σημερινού γερμανικού κρατιδίου της Βάδης – Βυρτεμβέργης. Η μια γαλλογερμανική, υπό τον Δανό στρατηγό Ιωσία Ράντσαου, διέθετε 18.000 άνδρες. Η αντίπαλή της, αυτοκρατορική, υπό τον στρατάρχη Φραντς φον Μέρσι, διέθετε 15.000 άνδρες.

Η δύναμη του Μέρσι αποτελείτο από Ισπανούς, Βαυαρούς και εκ Λωρραίνης στρατιώτες. Εκείνη την εποχή οι στρατοί τον χειμώνα σταματούσαν τις επιχειρήσεις και ξεχειμώνιαζαν σε προετοιμασμένα στρατόπεδα ή σε πόλεις. Ο Δανός επικεφαλής της γαλλογερμανικής στρατιάς αποφάσισε πως, καθώς είχε έρθει ο Νοέμβριος, ήταν κατάλληλη εποχή να αναπαύσει στον στρατό του στην περιοχή του Τούτλινγκεν.

Το Τούτλινγκεν είναι μια μικρή πόλη στις όχθες του Δούναβη, κοντά στα σημερινά σύνορα Γερμανίας – Ελβετίας. Ο Ράντσαου τοποθέτησε φρουρές και στις κοντινές πόλεις Μίλνγκεν, Μίλχαϊμ και Μέρινγκεν και ανέμενε, ήσυχος, να έρθει η άνοιξη για να ξαναρχίσει τις επιχειρήσεις. Ο Ραντσάου έχει μείνει στην ιστορία για το θάρρος του, όχι για τις στρατηγικές του ικανότητες…

Έτσι, την ώρα που ο Δανός στρατηγός αδρανούσε, ο φον Μέρσι αποφάσισε να επιτεθεί αιφνιδιαστικά στον κοιμώμενο εχθρό. Μάλιστα για να μην γίνει αντιληπτός επιτέθηκε από την λιγότερο αναμενόμενη κατεύθυνση, από νοτιοανατολικά.

Σφαγή των κοιμισμένων

Το απόγευμα της 24ης Νοεμβρίου 1944 ο αυτοκρατορικός στρατηγός Γιόχαν φον Βερτ επικεφαλής 2.000 ιππέων επιτέθηκε κατά των γαλλικών προφυλακών στο Μέρινγκεν. Ο αιφνιδιασμός ήταν απόλυτος. Ένα ολόκληρο γαλλικό σύνταγμα πεζικού κατακόπηκε πριν καν προλάβει να πολεμήσει.

Στην συνέχεια οι Βαυαροί δραγώνοι (έφιππο πεζικό εκείνη την εποχή) κινήθηκαν αστραπιαία και εξουδετέρωσαν τους Γάλλους σκοπούς γύρω από του Τούτλινγκεν επιτρέποντας στην στρατιά του φον Μέρσι να πλησιάσει απαρατήρητη. Οι αυτοκρατορικοί αμέσως επιτέθηκαν στο κοιμητήριο της πόλης κατά των Γάλλων που φρουρούσαν τα πυροβόλα και τους όρχους της γαλλικής στρατιάς και τα κυρίευσαν εύκολα.

Γερμανοί ιππείς σύμμαχοι των Γάλλων επιχείρησαν να αντιδράσουν, αλλά ηττήθηκαν κατά κράτος. Ακολούθως αυτοκρατορικό τμήμα υπό τον Κασπάρ φον Μέρσι (αδελφό του στρατάρχη), συνέτριψε τους Γερμανούς πεζούς συμμάχους των Γάλλων.

Το γαλλικό ιππικό που είχε στο μεταξύ συνεγερθεί δεν επιχείρησε να πολεμήσει, αλλά εγκαταλείποντας το γαλλικό πεζικό τράπηκε σε φυγή. Το άμοιρο γαλλικό πεζικό αποκλείστηκε στο Τούτλινγκεν και τελικά παραδόθηκε μαζί με τον Ράντσαου. Ένα μόνο γαλλικό τμήμα 2.000 κράτησε περισσότερο αλλά τελικά και αυτό παραδόθηκε μετά από πολιορκία μιας εβδομάδας.

Η γαλλογερμανική στρατιά καταστράφηκε χάνοντας 11.000 άνδρες (4.000 νεκροί και τραυματίες, 7.000 αιχμάλωτοι) και όλα της τα πυροβόλα, τα μεταγωγικά και τις αποσκευές της. Ήταν μια μεγάλη καταστροφή προϊόν ενός πραγματικά καταπληκτικού ελιγμού. Πέραν του Ράντσαου οι αυτοκρατορικοί αιχμαλώτισαν ακόμα επτά στρατηγούς και εννέα συνταγματάρχες των αντιπάλων.