Το σύστημα εξουσίας δεν μας χρειάζεται πια όλους…

Από το 2010 έχουμε δοκιμάσει κάθε μέσο διαμαρτυρίας, με διαδηλώσεις, στις εκλογές και στο δημοψήφισμα του 2015, αλλά τα πράγματα μας οδήγησαν αρχικά στον Τσίπρα και μετά στον Μητσοτάκη, δηλαδή σε επιλογές που αν δεν μας κατέστρεψαν, πάντως δεν μας έσωσαν.

Το σύστημα ξέρει τις απόψεις και τις ελπίδες μου, τα συμφέροντά και την προσωπικότητά μου. Ξέρει τους φίλους μου, με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινές αξίες και κάνουμε σχέδια. Δεν φοβάται τα όνειρά μας, αφού μπορεί να εξασφαλίσει ότι αν είμαστε “αντισυστημικοί” θα διαλέξουμε ανάμεσα στον Βαρουφάκη και στον Βελόπουλο. Κι αν είμαστε “συστημικοί” ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ.

Το FBI ακόμα ψάχνει να βρει αν ο Πούτιν βοήθησε με τέτοιους τρόπους την εκλογή του Τράμπ. Σκεφτείτε τι εφαρμογές θα μπορούσε να βρει με τέτοια εργαλεία ο Στάλιν ή ο Χίτλερ. Ποιός θα μας σώσει από τέτοια οργουελική πραγματικότητα; Το πιθανότερο είναι ότι όχι μόνον τα εθνικά κράτη θα αφομοιωθούν μέσα στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, αλλά είναι πιθανόν και τα άτομα να συνθλιβούν, να αποδομηθούν και να γίνουν βιοχημικές ενώσεις, ποσοτικά μετρήσιμες και ηλεκτρονικοί αλγόριθμοι, καθοδηγούμενοι από ηλεκτρονικούς αλγόριθμους, χωρίς σύνορα και χωρίς συνείδηση.

Ένα τεράστιο matrix που θα πληρώνει εξ ιδίων τα έξοδα της υποδούλωσής του. Το σύστημα, όμως, δεν μπορεί να συντηρήσει τους πάντες. Τα επιτεύγματα του 20ου αιώνα απέβλεπαν να εξασφαλίσουν ευημερία, υγεία, και ελευθερία για όλους εξίσου. Στον 21ο αιώνα τα επιτεύγματα είναι τέτοια που, λόγω των ανισοτήτων, δεν προορίζονται για όλους.

Το γενετικό τεστ που έκανε η Ατζολίνα Τζολί κόστιζε 3.000 δολάρια και μετά χρειάστηκε επέμβαση διπλής μαστεκτομής και πλαστικές εγχειρήσεις με πολλαπλάσιο κόστος, σε έναν κόσμο, όπου 3-4 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ημερήσιο εισόδημα κάτω από ένα δολάριο την ημέρα. Είναι αυτός ο Λεβιάθαν, για τον οποίο γράφει ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, αλλά που ο Τσίπρας δεν καταλαβαίνει, αν και γνωρίζει όλες τις λέξεις. Στο νόημα χάνεται.

Απαιτούνται μεγάλες θυσίες

Η σύγχρονη επιστήμη, στα χέρια των τραπεζιτών και της παγκόσμιας ελίτ του χρήματος, καθιστά την πλειονότητα των ανθρώπων άχρηστους και δεν μένει παρά να διαχωρίσουν τη θέση τους και να την αφήσουν να εξαφανιστεί από “φυσικό θάνατο”, όπως από έναν ιό. Αυτό δεν θα διαρκέσει αιώνες. Αρκεί να είναι πιο έξυπνος και πιο γρήγορος από τον τρέχοντα κορονοϊό. Το ερώτημα είναι πως μπορείς να εκπαιδεύσεις τη νέα γενιά, ώστε να αντισταθεί σε αυτά τα σχέδια.

Το πρόβλημα επίσης είναι αν θα μπορέσει και προλάβει να εκπαιδευτεί μια νέα γενιά, η οποία θα έχει τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τη βούληση να αντισταθεί σε αυτές τις εξελίξεις. Δεν ωφελεί το αντάρτικο στα βουνά της Ρούμελης με τέτοιους αντιπάλους. Οι Έλληνες πρέπει να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίζουμε τα drones που κατευθύνει εναντίον μας ο Ερντογάν με ηλεκτρομαγνητικά κύματα, να αποκωδικοποιούμε τις εντολές και τη συχνότητα εκπομπής, ώστε να τα υποκλέπτουμε και να τα προσγειώνουμε δυτικά του Έβρου και των θαλάσσιων συνόρων στο Αιγαίο.

Πρέπει, όμως, το πνεύμα αντίστασης που μας διακατέχει να είναι εφάμιλλο ενός Μανώλη Γλέζου, ο οποίος ουδέποτε διαχώρισε την ηθική από την πολιτική και διεκδικούσε ως την τελευταία του πνοή τις γερμανικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις. Έκανε και λάθη, αλλά τα αναγνώρισε και ζήτησε συγγνώμη. Κι αυτό ήταν το κρίσιμο βήμα για να συνεχίσει να αντιστέκεται.

Οι θυσίες που θα χρειαστεί να κάνουν όσοι νέοι επιλέξουν να αντισταθούν να είναι εφάμιλλες της κακομεταχείρισης που υφίσταται ο Ασάνζ, ή ο θάνατος από απεργία πείνας της τραγουδίστριας Ηelin Βölek της καλλιτεχνικής κολλεκτίβας Yorum, μετά από 288 ημέρες απεργία πείνας στην Τουρκία.

Ο Homo-Deus διάδοχος του Homo Sapiens

Επομένως χρειαζόμαστε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα παράγει ανθρώπους ικανούς να αλλάξουν τα δεδομένα και την εξέλιξη του “apex”, αντί για χρήστες του ίδιου παιχνιδιού που θα καθηλώνονται σαν λοβοτομημένοι μπροστά στις οθόνες τους, θα μιλούν μια αργκό 150 λέξεων αγγλικής προέλευσης και ανυπόστατης γραμματικής. Με κίνδυνο να έχουμε τον μαζικό διανοητικό ευνουχισμό των παιδιών μας, που είναι και η ελπίδα επιβίωσης της πατρίδας μας.

Ακόμα και το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποίησε την κοινωνία της πληροφορίας και των προσωπικών δεδομένων, όπως και τις τεχνολογικές δυνατότητες που βρίσκονταν ήδη στο εμπόριο, από drones ως 3D εκτυπωτές, για να αμφισβητήσει μεγάλες δυνάμεις και υπερδυνάμεις. Ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι ονομάζει αυτόν τον άνθρωπο Homo-Deus, ο οποίος θα διαδεχθεί τον Homo-Sapiens. Θα είναι ένα πολύ ανώτερο μοντέλο ανθρώπου, διατηρώντας κάποια ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

Η νοημοσύνη δεν μπορεί να διαχωρίζεται από τη συνείδηση, η πολιτική και η οικονομία από την ηθική, οι κοινωνικές ευθύνες από τα πρόσωπα, περιλαμβανομένων των νομικών προσώπων. Μέσα σε 5.000 χρόνια το μυαλό ενός Αφρικανού πιθήκου (για να μιλήσουμε τη γλώσσα του Βαρουφάκη) βελτιώθηκε τόσο πολύ, ώστε απέκτησε πρόσβαση στο αχανές σύμπαν, έχτισε πόλεις και αυτοκρατορίες, πήγε στο φεγγάρι, απεικόνισε τη λειτουργία του εγκεφάλου και αποκωδικοποίησε το DNA.

Ο νέος υπεράνθρωπος

Όλα αυτά θα μπορούσε να τα έχει πετύχει νωρίτερα, αν η ρωμαϊκή κατάκτηση και στη συνέχεια η χριστιανική επέλαση δεν ανέκοπτε την εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, το οποίο καλλιεργούσε και τα δύο σκέλη του πολιτισμού, και τον υλικό και τον πνευματικό. Η Δύση διαστρεβλώνοντας την ελληνική πολιτιστική παράδοση, την παραδοσιακή δημοκρατία και διατηρώντας μονομερώς την τεχνολογική βελτίωση στην υλικοτεχνική υποδομή και υπερδομή, καταστρέφει τον πλανήτη για να δημιουργήσει έναν υπεράνθρωπο άξιο αυτών των υλικών επιτευγμάτων.

Ο Χίτλερ τον ονόμασε Άρειο, αντλώντας ονόματα και εικόνες από το παρελθόν, για να γράψει το μέλλον. Η ιδεολογία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης είναι κάτι παρεμφερές, χωρίς το ανατριχιαστικό παρελθόν, αλλά στηρίζεται στην ίδια επιστημονική πρόοδο και πιστεύει ότι με τη βοήθεια της γενετικής μηχανικής, με την κοινωνία της πληροφορίας, με τη νανοτεχνολογία και την κβαντομηχανική, με την τεχνητή νοημοσύνη και τους αλγόριθμους θα δημιουργήσει τη μετά τη νεωτερικότητα ανθρωπότητα.

Η ιστορία δεν γράφεται με όνειρα θερινής νυκτός. Γράφεται ένα μυθιστόρημα, μέχρι εκεί. Αυτή ακριβώς είναι η ύβρις της ανθρωπότητας. Πιστεύει στην αθανασία της και έχει τη βεβαιότητα ότι και μετά από 100 χρόνια ακόμα εδώ θα ζουν και θα ασκούν εξουσία όπως σήμερα. Μοιάζουμε με τους ανθρώπους που βρίσκονται στο σπήλαιο του Πλάτωνος και κρίνουν τον πραγματικό κόσμο, με βάση τις σκιές που βλέπουν στον τοίχο της σπηλιάς τους.