Μπαγιάτικα σερβίρουν οι Βρετανοί στο Κυπριακό

Η κατοχική Τουρκία έχει τερματίσει το αφήγημα που άρχισε επί Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, “του καλού, του κακού και του άσχημου”. Τώρα επενδύει στο σενάριο του… κακού. Στο ρόλο αυτό ο Ερσίν Τατάρ, ο οποίος παρουσιάζεται σκληρός και εκφραστής της λύσης δυο κρατών. Η Τουρκία είναι γνωστό τι επιδιώκει και σε καμία περίπτωση δεν θέλει να ξεκόψει από τις ελεύθερες περιοχές, που θέλει να ελέγχει, όπως βεβαίως και τη θάλασσα. Το φυσικό αέριο, άλλωστε, θεωρείται ως θέμα υψίστης σημασίας και προτεραιότητας για την κατοχική δύναμη.

Πώς θα κινηθεί η Άγκυρα, όταν εδραιωθεί πρώτα το αφήγημα των δύο κρατών; Θα αρχίσει τα μικρά βήματα προς τα πίσω χωρίς να χάσει τίποτα από τις διεκδικήσεις της. Χωρίς να αλλοιωθούν οι επιδιώξεις της. Αυτό που θέλουν οι Τούρκοι είναι μια χαλαρή συνομοσπονδία, μέσα στην οποία θα μπορούν να λειτουργούν δύο συνιστώντα κρατίδια/κράτη (θα συνεργάζονται στις εξωτερικές σχέσεις, άμυνα και φυσικούς πόρους).

O Βρετανός πρέσβης, Στήβεν Λίλι, η χώρα του οποίου διεκδικεί πάντα τη θέση του… διευθυντή της ορχήστρας στο Κυπριακό, πρόσφερε ερμηνείες για την τουρκική στάση. Δίνει απαντήσεις σε σχέση με το γεγονός ότι ο Ερσίν Τατάρ διαλαλεί συνεχώς και αναδεικνύει θορυβωδώς τη θέση του για λύση δυο κρατών. Ο κ. Λίλι, σε συνέντευξή του, την περασμένη Κυριακή, στην “Καθημερινή” (στην Μαρίνα Οικονομίδου), είπε πως «βεβαίως ο κ. Τατάρ υποστηρίζει λύση δύο κρατών αλλά την ίδια στιγμή διαβάσαμε προσεκτικά όλες τις τοποθετήσεις του ιδίου και της Τουρκίας. Έστω κι αν για τον ίδιο η καλύτερη λύση είναι τα δύο κράτη δεν νομίζω πως έκλεισε την πόρτα στο ομοσπονδιακό μοντέλο. Και ο ίδιος είπε άλλωστε ότι είναι έτοιμος να συζητήσει….»

Ο Βρετανός διπλωμάτης, ο οποίος αμφισβητεί ότι η Τουρκία ελέγχει τα κατεχόμενα καθώς, όπως υποστήριξε, εάν ίσχυε τούτο, ο Τατάρ θα εξασφάλιζε 99% και όχι 52,7%, έδωσε εμμέσως το στίγμα του “συμβιβασμού”. Δεν χρειαζόταν ο Βρετανός πρέσβης να ερμηνεύσει την τουρκική τακτική. Διαχρονικά η Άγκυρα και ο εγκάθετος της στα κατεχόμενα θέτουν ακραίες θέσεις και στη συνέχεια όταν θα “υπαναχωρήσουν” σε αυτά που πραγματικά επιδιώκουν, φαίνεται πως έκαναν και κινήσεις καλής θέλησης.

Τη συνέχεια την έχουμε βιώσει πολλές φορές στο παρελθόν: Θα πιεστεί η ελληνική πλευρά για να ανταποκριθεί εμπράκτως στην “καλή θέληση” της κατοχικής δύναμης. Να πληρώσουμε εμείς, δηλαδή, την “υπαναχώρηση” της Άγκυρας. «Ακούσαμε τόσο από τους Τούρκους όσο και από τους Τ/κ ότι είναι έτοιμοι να μιλήσουν για ομοσπονδιακή λύση βασισμένη στην πολιτική ισότητα. Αυτό που εμείς θα το ονομάζαμε «ηθική ισοτιμία/ισότητα (parity of esteem)» μεταξύ Ε/κ και Τ/κ», είπε ο πρέσβης της Βρετανίας, που ξέρει να “διαβάζει” τα αυτονόητα των διαχρονικών επιδιώξεων της κατοχικής δύναμης.

Το Κυπριακό έχει κολλήσει 

Η ιστορία δεν έχει αλλάξει σε σχέση με την ακολουθούμενη πολιτική της Τουρκίας στην Κύπρο και στην περιοχή. Ο κίνδυνος η Άγκυρα να πάρει όλα τα δώρα και να φανεί και η… καλή, όπως το 2004, είναι ορατός. Υπενθυμίζεται πως την περίοδο κατά την οποία συζητείτο το σχέδιο Ανάν, στην κρίσιμη καμπή, για να… συνεργαστεί η κατοχική Τουρκία, στο τελικό κείμενο περιλήφθηκε η λίστα απαιτήσεων, που διαβίβασε στον ΟΗΕ ο τότε Υφυπουργός Εξωτερικών, Ζιγιάλ.

Για τέσσερις και πλέον δεκαετίες, το Κυπριακό έχει “κολλήσει” στις ταμπέλες και την ονοματολογία. Αυτό συμβαίνει όταν η ήττα γίνεται “λάβαρο του αγώνα”. Όταν “αμάσητα”, μοντέλα συνομοσπονδιακής υφής βαπτίζονται ομοσπονδία. Οι τουρκικές επιδιώξεις είναι ξεκάθαρες και κάποιοι κάνουν πως δεν τις βλέπουν.