Στα χαρακώματα για την στρατηγική συμφωνία με τη Γαλλία

Αν και η μεγάλη μάχη για την στρατηγική συμφωνία με τη Γαλλία αναμένεται την Πέμπτη στην Ολομέλεια, ήδη με την έναρξη της συζήτησης στην αρμόδια Επιτροπή τα κόμματα έδωσαν το στίγμα της στάσης που θα κρατήσουν κατά την ψηφοφορία για την κύρωσή της. Ερωτήματα και ενστάσεις έχουν διατυπωθεί από σχεδόν όλα τα κόμματα. Ξεχωρίζει, ωστόσο, η αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση, ειδικά μετά τους όρους που έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας, προκειμένου το κόμμα του να στηρίξει την συμφωνία.

Τη Δευτέρα άλλωστε, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μιλώντας στην κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ, επανέλαβε τις ενστάσεις που έχει ήδη διατυπώσει για τα άρθρα 2 και 18. Υποστήριξε και πάλι, ότι με το μεν πρώτο η Γαλλία δεν υποχρεούται να στηρίξει την Ελλάδα στην ΑΟΖ, ενώ η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να στείλει στρατιώτες να πολεμήσουν στο Σαχέλ, την περιοχή της υποσαχάριας Αφρικής, στην οποία διεξάγονται επιχειρήσεις εναντίον τζιχαντιστικών οργανώσεων.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ζητήσει μάλιστα να γίνουν αλλαγές στη διατύπωση των συγκεκριμένων άρθρων ή τουλάχιστον να υπάρξει ρηματική διακοίνωση από πλευράς της Γαλλίας για το άρθρο 2 και ρητή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης ότι δεν πρόκειται να εκθέσει τη χώρα σε ασύμμετρους κινδύνους με την αποστολή Ελλήνων στρατιωτών σε εμπόλεμες περιοχές όπως το Σαχέλ για το άρθρο 18.

Ο ΣΥΡΙΖΑ για την στρατηγική συμφωνία

Και αυτά, παρότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε τοποθετηθεί στην αρχή θετικά σε ό,τι αφορά τη σύναψη μιας στρατηγικής συμφωνίας με τη Γαλλία, διατυπώνοντας ερωτήματα μόνον για το κόστος της αγοράς των μαχητικών Rafale και των φρεγατών Belh@rra και για το αν ήταν πράγματι αναγκαία η προμήθεια όλων αυτών υπό τις παρούσες οικονομικές δυνατότητες της χώρας.

Την διάσταση αυτή τόνισε άλλωστε και ο Αλέξης Τσίπρας στην συνεδρίαση της Δευτέρας, υπαινισσόμενος μάλιστα και εμπλοκή συμφερόντων, με την αναφορά του ότι «επιστρέφουμε στην εποχή του Άκη κι του Γιάννου». Αυτός είναι μάλλον και ο βασικός λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αποφύγει την ψήφιση της συμφωνίας, γεγονός που κάνει τις ενστάσεις του επ’ αυτής να δείχνουν προσχηματικές.

Στον ΣΥΡΙΖΑ κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για μια στρατηγική σχέση αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής, η οποία δεν μπορεί να περιλαμβάνει υποχρεώσεις μόνον για το ένα μέρος. Έτσι ζητούν, προς ικανοποίηση μάλλον όλων εκείνων που εμφορούνται από άκρατο “διεθνισμό” και βλέπουν ακόμη και τις επιχειρήσεις εναντίον τζιχαντιστών ως ιμπεριαλιστικές ενέργειες, τη μη αποστολή Ελλήνων στρατιωτών στο Σαχέλ. Από την άλλη φαίνεται παράλογο το αίτημα να υποχρεωθεί με ρηματική διακοίνωση η Γαλλία να υπερασπιστεί προκλήσεις σε ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα που δεν έχουμε κατοχυρώσει επισήμως ως χώρα.

Τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και ο τομεάρχης Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος, ο οποίος, αν και χαρακτήρισε «στρατηγικά ορθή την ελληνογαλλική προσέγγιση σε αμυντικά θέματα», επέμεινε στους όρους που έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας. Αναφερόμενος μάλιστα στην υφαλοκρηπίδα και την τουρκική προκλητικότητα, επικαλέστηκε ακόμη και ατυχείς δηλώσεις υπουργών της σημερινής κυβέρνησης ότι το όριο είναι τα έξι μίλια. Δεν είπε, ωστόσο, γιατί ο ίδιος και η κυβέρνηση στην οποία μετείχε ως υπουργός Εξωτερικών δεν προχώρησαν στην άσκηση του ελληνικού κυριαρχικού δικαιώματος για επέκταση των χωρικών υδάτων στα δώδεκα μίλια και στο Αιγαίο.

Ψηφίζει, παρα τις ενστάσεις το ΚΙΝΑΛ

Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα πάντως, τις «παλινωδίες» Μητσοτάκη που ανέβασαν το κόστος και τους υπαινιγμούς για εμπλοκή συμφερόντων, καλά κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα θέτει ως ερωτήματα που προτίθεται να διερευνήσει. Αυτός είναι άλλωστε και ο θεσμικός ρόλος του ως αξιωματική αντιπολίτευση. Ανάλογα ερωτήματα έθεσε άλλωστε και το ΚΙΝΑΛ, ο τομεάρχης Εξωτερικών του οποίου, Ανδρέας Λοβέρδος, τόνισε στην Επιτροπή ότι το κόμμα του θα υπερψηφίσει την ελληνογαλλική στρατηγική συμφωνία, παρά τις ενστάσεις.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος υπερτόνισε και την άποψη που εξέφρασε εξαρχής η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, ότι «πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν μιλάμε για αμυντική συμφωνία, γιατί στην ΕΕ υπάρχει η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής και καλό είναι να μην την αμφισβητούμε». Ειδικά για αυτό επισήμανε μάλιστα, ότι σαφέστατα και είναι «σημαντικό» να υπάρχουν διμερείς σχέσεις, «αλλά δεν πρέπει να αποδυναμώσουμε την υποχρέωση όλων των κρατών μελών της ΕΕ, να συνδράμουν σε ένα άλλο κράτος αν δεχθεί επίθεση». Έθεσε τέλος το σοβαρό ζήτημα ότι η συμφωνία δεν περιλαμβάνει τη συμμετοχή των ελληνικών ναυπηγείων στο κατασκευαστικό έργο των φρεγατών.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε τις αντιδράσεις της κυβέρνησης, η οποία έχει εκφράσει  δημοσίως, δια του εκπροσώπου της, την επιθυμία της για διακομματική στήριξη της συμφωνίας. Φαίνεται όμως ότι προκαλεί αντιδράσεις και σε μερίδα ψηφοφόρων, καθώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δείχνει να υιοθετεί τη λογική “εμείς θα το κάναμε καλύτερα”. Αυτό όμως ήταν η λογική του Μητσοτάκη όταν ήταν στην αντιπολίτευση.