ΚΙΝΑΛ: Η αγωνία του υποψήφιου αρχηγού πριν την κάλπη

Η Ιστορία ως επιστήμη μπορεί να αποστρέφεται τις λεγόμενες “θεωρίες συνωμoσίας” προκειμένου να κατοχυρώσει την επιστημονικότητά της, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η Ιστορία δεν είναι γεμάτη από συνομωσίες (σόρι, Κάρολε). Μηχανορραφίες, βυζαντινισμός, δολοφονίες, δηλητήρια, ξεκληρίσματα οικογενειών, μυστικές υπηρεσίες, παρακολουθήσεις, σκάνδαλα, δολοφονίες προσωπικοτήτων κ.ο.κ.

Δεν είναι συνεπώς παράξενο που γύρω από τις επικείμενες εκλογές για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ φύονται μερικές σέξι “θεωρίες συνομωσίας”, η σημαντικότερη από τις οποίες σχετίζεται με το εκλογικό σώμα των μελών και των φίλων. Ήδη το φερόμενο ως γκανιάν του πρώτου γύρου Ανδρέας Λοβέρδος κατηγορείται ότι θα τον ψηφίσουν στην Αθήνα δεξιοί! Δηλαδή πρώην σημιτικοί και άλλοι κεντρώοι που όταν το ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε μετά το πρώτο μνημόνιο, πήγαν στη ΝΔ από την οποία ενδεχομένως και να προέρχονταν.

Μα αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Η παλιννόστηση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που έφυγαν; Ή, οι σοσιαλισταράδες προτιμούν να ψηφίσουν μόνο οι πασόκοι πρόσφυγες από τον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν παίζει έτσι! Είναι και ο Γιώργος Παπανδρέου που δηλώνει ότι εξωθεσμικά και άλλα κέντρα και παράγοντες της Δεξιάς δρουν κατά του ΚΙΝΑΛ και εναντίον του.

Ανακοίνωση δε του γραφείου του διευκρινίζει ότι «τον πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής θα τον εκλέξουν οι δημοκράτες και προοδευτικοί πολίτες, οι φίλοι και τα μέλη της παράταξης μας και όχι οποιοσδήποτε άλλος». Ναι, οι εξωθεσμικοί θα κινητοποιήσουν συνεργεία ψηφοφόρων φίλων, πρώην μελών, νυν δεξιών ή κόκκινων για να μαυρίσουν και να ασπρίσουν υποψήφιους…

Φίλοι και συμμετοχή

Πάντως, η διεύρυνση της έννοιας του κομματικού ψηφοφόρου οφείλεται στον ΓΑΠ που εισήγαγε την έννοια “φίλος” και έτσι, νομιμοποίησε το δαχτυλίδι που του έδωσε ο Σημίτης (εκεί να δούμε τι συνωμοσία έπαιξε) και πήρε ένα εκατομμύριο ψήφους… αλλά έχασε από τον Καραμανλή δύο φορές. Συνεπώς, δεν έχει νόημα πια να είσαι μέλος. Η έννοια του μέλους έχει μαγαριστεί και φορτώνεται με την προσδοκία της ανταπόδοσης με μια θέση στο κράτος. Σχεδόν δεν είναι πια ιδεολογική. Μπορούμε να σκεφτούμε λοιπόν ότι η ψήφος του κομματικού μέλους είναι υπαρξιακή και του φίλου στρατηγική-πολιτική. Την τελευταία φορά ψήφισαν γύρω στις 215.000 για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.

Το ερώτημα είναι πόσοι θα πάνε αυτή τη φορά, λιγότεροι ή περισσότεροι ή εντός και επί τα αυτά; Αν πάνε λιγότεροι, δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει αυτό: ή οι υποψήφιοι δεν είναι ελκυστικοί ή ότι μετά το “κώμα” στο οποίο περιήλθε το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΝΑΛ είναι ημιθανές. Αν πάνε περίπου ίδιοι, δεν θα κάνει διαφορά. Αν πάνε όμως πολλοί, δηλαδή 400.000 για να ψηφίσουν, έστω στον πρώτο γύρο, αυτό έχει ενδιαφέρον πολιτικά.

Θα σημαίνει ότι οι πάλαι ποτέ ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που πήγαν ΝΔ, δεν είναι ικανοποιημένοι από τον Μητσοτάκη. Το ίδιο και γι’ αυτούς που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ και είναι κοψοχέρηδες. Τα ανώτερα κομματικά μέλη που έχουν προσδοκίες θα ψηφίσουν Λοβέρδο, τα μικρομεσαία Ανδρουλάκη και οι του ΚΙΔΗΣΟ, Παπανδρέου. Μια σοβαρώς αυξημένη προσέλευση στις κάλπες του ΚΙΝΑΛ θα είναι ένα ενδιαφέρον πολιτικό γεγονός ούτως ή άλλως γιατί προμηνύει περικοπή ψήφων από τον δικομματισμό ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της απλής αναλογικής.

Που στοχεύουν οι υποψήφιοι

Η επιλογή που θα γίνει τελικά θα έχει τη σημασία της. Ο Λοβέρδος αναπτύσσει ένα πασοκικό-πατριωτικό λόγο και η διαφοροποίησή του στον ποινικό νόμο αποπνέει σοβαρότητα. Ο Γιώργος Παπανδρέου προσπαθεί να πείσει ότι τον πολεμάει το κατεστημένο, ο Ανδρουλάκης είναι κόσμιος αλλά άχρωμος, εγγυάται το βαθύ ΠΑΣΟΚ, ο δε Καστανίδης τη χαμένη ψυχή του ΠΑΣΟΚ…

Ο Γερουλάνος προσπαθεί να σηκώσει από τον καναπέ τα δύο εκατομμύρια ψηφοφόρους, «το μεγαλύτερο προοδευτικό “κόμμα” της χώρας» που δεν ψηφίζει από αποστροφή στο πολιτικό σκηνικό, με προγραμματικό λόγο που συνίσταται στη μεταφορά εξουσίας και πόρων στις περιφέρειες, στους δήμους, στα επιμελητήρια και στα πανεπιστήμια ώστε να μοχλευτεί μια εγγενής ανάπτυξη.

Τέλος, ο δικηγόρος Παύλος Χρηστίδης, πρώην γραμματέας της Νεολαίας και εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ και μετά του ΚΙΝΑΛ διεκδικεί τη Νεολαία ως φορέα εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης του κόμματος. Το πόσοι/ες και ποιοι/ες θα πάνε να ψηφίσουν για αρχηγό του ΚΙΝΑΛ σε συνθήκες κορονοϊού και χωρίς ηλεκτρονική ψηφοφορία που θα άλλαζε τις δυνατότητες των πολιτών, καθιστά την κάλπη πραγματικό γρίφο, που σημαίνει ότι μέσα της εγκυμονεί και ανατροπές.