Πιόνια και αξιωματικοί σε σύγκρουση στην παγκόσμια σκακιέρα

Ήταν φανερό, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, χωρίς κανείς να μπορεί να βρει αν υπάρχει τρόπος να τελειώσει, πως το μπαράζ έξι κυμάτων κυρώσεων χωρίς εναλλακτικές λύσεις, θα έπληττε την περισσότερο την εξαρτημένη από ενέργεια και πρώτες ύλες Ευρώπη. Πλην όμως, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν προκύπτει διάθεση για λύση, επειδή η λύση με βάση τους συσχετισμούς στα πεδία των μαχών, δεν βολεύει τους συμμάχους της Ουκρανίας και η ρητορική του Ζελένσκι, έχει περιορίσει τα περιθώρια για συμβιβασμό, για να κρατήσει την εξουσία του.

Όπως έγραψε στο πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times ο Γκίντεον Ράχμαν: «Στις αρχές του πολέμου του Βιετνάμ, ο πρόεδρος Τζόνσον ρώτησε έναν από τους κορυφαίους στρατηγούς του τι θα χρειαστεί “για να γίνει η δουλειά”. Η απάντηση ήταν να ζητηθεί ένας ορισμός για τη “δουλειά”. Μελέτη του Λευκού Οίκου που διενεργήθηκε αργότερα, όρισε τη νίκη στο Βιετνάμ ως την επίδειξη στους Βιετκόνγκ πως δεν μπορούν να νικήσουν. Τώρα, καθώς υποστηρίζουν την Ουκρανία, οι δυτικές δυνάμεις για μια ακόμα φορά μπαίνουν στον πειρασμό να ορίσουν τη νίκη ως τη μη ήττα».

Και αν δεν συμφέρει να μετρηθεί έτσι το αποτέλεσμα στην Ουκρανία; Στο προηγούμενο άρθρο είχαμε μιλήσει την πιθανότητα τα αμερικανικά σχέδια να επιταχυνθούν και να έχουμε επέκταση κυρίως του ψυχρού πολέμου στην Ασία, για να θεωρηθεί η Ουκρανία ως ένα μικρό μέρος της σύγκρουσης. Μιας σύγκρουσης που ήδη έχουμε τα πρώτα δείγματα επέκτασης στο απέραντο πεδίο του κινεζικού χώρου.

Παγκοσμιοποίηση της σύγκρουσης

Άλλωστε η κοινή γνώμη των ευρωπαίων που αρχίζει να δυσανασχετεί από τα μέτρα που στρέφονται εναντίον τους, πρέπει να συγκρατηθεί, γιατί τώρα η σύγκρουση Δύσης-Ανατολής γενικεύεται. Και γενικεύεται διότι τα αμερικανικά συμφέροντα βλέποντας την διαφορά δυναμικού με την Κίνα στα πεδία της παγκοσμιοποίησης του εμπορίου και της παραγωγής, χρησιμοποιούν το τελευταίο μεγάλο πλεονέκτημα που έχουν στη διάθεση τους. Την στρατιωτική ισχύ και την δύναμη να επιβάλουν στους δυτικούς συμμάχους να ακολουθήσουν την πολιτική τους.

Στο ερώτημα, αν αυτός ο νέος ψυχρός πόλεμος είναι πιο επικίνδυνος από την προηγούμενο, η απάντηση του Κίσινγκερ ήταν: «Ναι, γιατί και οι δύο υπερδυνάμεις (ΗΠΑ και Κίνα) έχουν πλέον συγκρίσιμους οικονομικούς πόρους (που δεν συνέβη ποτέ στον Ψυχρό Πόλεμο Α’) και οι τεχνολογίες καταστροφής είναι ακόμη πιο τρομακτικές, ιδίως με την έλευση της τεχνητής νοημοσύνης».

Καθώς το ενδιαφέρον στη Δύση έχει επικεντρωθεί στην Ουκρανία, λίγοι πρόσεξαν τα γεγονότα που μεσολάβησαν πρόσφατα στη Θάλασσα της Κίνας. Και δεν αναφερόμαστε στη ρητή προειδοποίηση του Πεκίνου προς την Ουάσιγκτον να μην διανοηθεί να αποσπάσει ως ανεξάρτητο κράτος την Ταϊβάν που ήταν και είναι κινεζικό έδαφος.
Αναφερόμαστε στην εμπλοκή της Αυστραλίας που κατηγόρησε την Πολεμική Αεροπορία της Κίνας ότι έθεσε σε κίνδυνο αεροσκάφος συλλογής πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης την 26η Μαΐου, πάνω από τη Νότια Σινική Θάλασσα.

Επεισόδια στη Σινική Θάλασσα

Σύμφωνα με ανακοίνωση Τύπου του Αυστραλού υπουργού Άμυνας Ρίτσαρντ Μαρλς, κινεζικό καταδιωκτικό J-16 αναχαίτισε κάνοντας επικίνδυνο ελιγμό αεροσκάφος της Αυστραλίας, πλησιάζοντας σε πολύ μικρή απόσταση και ρίχνοντας chaff (απορριπτόμενες μεταλλικές λωρίδες, αντίμετρο για πυραύλους κατευθυνόμενους με ραντάρ) καθώς πέρναγε από μπροστά του.

Το πρώτο ερώτημα που έρχεται στο μυαλό σου, ρίχνοντας μια ματιά στην υδρόγειο σφαίρα, είναι τι δουλεία έχει η Αυστραλία που απέχει από το σημείο του επεισοδίου 10.000 χιλιόμετρα και την οποία δεν απειλεί κανείς στην Σινική Θάλασσα! Ποιος ο λόγος να υπερεξοπλιστεί με αμερικανικά πυρηνικά υποβρύχια και πυραύλους;

Και σα να μην έφτανε αυτό, παρόμοιο περιστατικό συνέβη με καναδικά αεροσκάφη (ο Καναδάς απέχει 30.000 χιλιόμετρα) που διέσχισαν τον ειρηνικό ωκεανό για να εισέλθουν στην Σινική Θάλασσα. Εκεί όπως ανακοίνωσαν, κινεζικά αεροσκάφη πέταξαν επανειλημμένα κοντά σε ένα καναδικό περιπολικό αεροσκάφος CP-140 Aurora. Το αεροσκάφος Aurora αναγκάστηκε να κάνει κινήσεις για να αποφύγει τη σύγκρουση και σε μια περίπτωση, το κινεζικό πέταξε αρκετά κοντά, ώστε ο πιλότος να δείξει το μεσαίο του δάχτυλο στο καναδικό πλήρωμα!

Μοιάζει με αστείο, αλλά δεν είναι. Πλέον στην παγκόσμια σκακιέρα όλα τα πιόνια μικρά και μεγάλα βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη. Και αν η αναμέτρηση γίνει παγκόσμια με θερμό πόλεμο, η νίκη, αν υπάρξει, μπορεί να μην έχει καμία σημασία για την ανθρωπότητα.