Προς τι η ικανοποίηση Μητσοτάκη – Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα!

Αν και τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης έκαναν ότι μπορούσαν για να βαφτίσουν το κρέας ψάρι και να πείσουν ότι «ο Ερντογάν έκανε κωλοτούμπα», τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και τους διαψεύδουν. Ο Τούρκος πρόεδρος έκανε το γνωστό ανατολίτικο παζάρι και διαχειριζόμενος την απειλή βέτο για την Φινλανδία και την Σουηδία κέρδισε αυτά που επιθυμούσε στην Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης: ευχαριστίες από τον Μπάιντεν και σύγκλιση των τουρκοαμερικανικών σχέσεων, υπόσχεση για τα τουρκικά F-16, άρση της απαγόρευσης πώλησης όπλων στην Τουρκία και λόγο στην ευρωπαϊκή εξωτερική και αμυντική πολιτική.

Φυσικά ο Ερντογάν δεν ήταν απομονωμένος και η ενίσχυση του διεθνούς ρόλου της Τουρκίας όσο διατηρεί την απειλή έναντι της Ελλάδας δεν μπορεί παρά να είναι αρνητική εξέλιξη για την χώρα μας. Ο Έλληνας πρωθυπουργός από την πλευρά του δεν πρόβαλε αντιρρήσεις στις διεκδικήσεις της Τουρκίας και δεν έθεσε  καν το ζήτημα της επιθετικότητας της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Βάσιμα οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης μιλούν για Βατερλό ή για διπλωματική ήττα.

Η εν γένει παρουσία του πρωθυπουργού ήταν αμυντική. Πριν την Σύνοδο στο ερώτημα αν η Ελλάδα θα θέσει το ζήτημα της τουρκικής προκλητικότητας οι κυβερνητικές πηγές απαντούσαν «μόνο αν προκληθεί αφού το τελευταίο που χρειάζεται η Συμμαχία, με ανοιχτό τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι προβλήματα σε άλλο σημείο της Ευρώπης». Το επανέλαβε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις δηλώσεις του «κατέστη σαφές ότι στην παρούσα συγκυρία η προσήλωση όλων είναι στην Ουκρανία και δεν νομίζω ότι υπάρχει κατανόηση και καμία ανοχή για να ανοίξει οποιαδήποτε άλλη συζήτηση που ενδεχομένως να αποσταθεροποιήσει την Συμμαχία σε κάποιο άλλο γεωγραφικό μέτωπο». Μόνο που το μέτωπο είναι ανοιχτό και το συντηρεί η Τουρκία, με την Συμμαχία να λέει και προς τις δύο πλευρές «βρείτε τα».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξέφρασε ευθαρσώς την ικανοποίησή του γιατί δεν διερράγη η ενότητα του ΝΑΤΟ. Όπως δήλωσε «πρυτάνευσε η λογική καθώς το βέτο της Τουρκίας ξεπεράστηκε αρκετά ανώδυνα και αυτό είναι μία θετική εξέλιξη συνολικά για την Συμμαχία». Αυτό σίγουρα είναι καλό για την Συμμαχία,  θα είχε κάθε λόγο να κάνει μία παρόμοια δήλωση ο Στόλτενμπεργκ. Ο εκάστοτε Έλληνας πρωθυπουργός όμως είναι ικανοποιημένος μόνο όταν διαφυλάσσονται τα συμφέροντα της χώρας. Το  ότι περιμένει η  στάση του στο ουκρανικό και συνολικά έναντι των θεμάτων της Συμμαχίας να ανταμειφθεί σε περίπτωση κλιμάκωσης της τουρκικής απειλής είναι φρούδα ελπίδα. Στην καλύτερη περίπτωση από τους συμμάχους θα έχει μία συμπεριφορά ευμενούς προς την Τουρκία ουδετερότητας. Οπότε προ τι η ικανοποίηση;