Πού οδηγεί ο ποντιοπιλατισμός των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στα ελληνοτουρκικά

Οι πολιτικές δηλώσεις από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ στα εθνικά μας θέματα, διέπονται σχεδόν πάντα από την αρχή των ίσων αποστάσεων μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας που επηρεάζει αρνητικά τα συμφέροντα της Ελλάδας. Η Τουρκία αντιλαμβανόμενη την ουδετερότητα ΕΕ-ΝΑΤΟ αποθρασύνεται με συνέπεια να συνεχίζει να δημιουργεί νέα αφηγήματα και δήθεν αξιώσεις. Η σταθερή αυτή πολιτική των ίσων αποστάσεων ΕΕ και ΝΑΤΟ πιέζει έμμεσα την πολιτική ηγεσία της χώρας μας προς την συνέχιση της στρατηγικής του αποδεδειγμένου αποτυχημένου κατευνασμού.

Στην κρίση του 2020, αρχικά με τον υβριδικό πόλεμο στον Έβρο των παράνομων μεταναστών και στην συνέχεια τις έρευνες του τουρκικού ερευνητικού σκάφους στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο μέχρι το τέλος του 2020, σε συνεχόμενες Διασκέψεις Κορυφής η ΕΕ απέφυγε να υποβάλλει κυρώσεις, παρόλο που Ελλάδα και Κύπρος το είχαν απαιτήσει.

Στον συνεχιζόμενο ρωσοουκρανικό πόλεμο υπήρχαν παρεμβάσεις της ΕΕ και ΝΑΤΟ σε στρατιωτικό επίπεδο, που σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν εξωφρενικές στην αποστολή οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία, χωρίς να λαμβάνεται καθόλου υπόψη η τουρκική απειλή από τους συμμάχους. Το πάρε- δώσε σε επίπεδο ‘’μπακαλικής διαμεσολάβησης’’ κυριαρχούσε και κυριαρχεί ακόμα σε επίπεδο διαβουλεύσεων αποστολής οπλικών συστημάτων. “Δώσε εσύ BMP 1 στην Ουκρανία, πάρε MARDER από την Γερμανία, δώσε τους S 300 και θα σου δώσουμε ‘’αργότερα’’ άλλο αντιαεροπορικό σύστημα”!

Ακόμα και προς την Κύπρο, που δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ με τα 48 χρόνια τουρκικής εισβολής, τέθηκαν διερευνητικές ερωτήσεις διάθεσης αντιαεροπορικών συστήματα TORM1, άρματα μάχης Τ-80, BMP-3 και ελικόπτερα MI-35. Τον Μάιο του 2022, όταν δύο F 16 πέταξαν 2,5 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της Αλεξανδρούπολης, η ΕΕ αρκέστηκε να εκφράσει επίσημα την “ανησυχία” της.

Η Ελλάδα που συνειδητά συντάσσεται με τις αρχές και αξίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δεν έχει δει επίσημα, δικαιωματικά ούτε μια δήλωση υπέρ της ή κυρώσεις από ΕΕ και ΝΑΤΟ έναντι της Τουρκίας, ακόμα και λόγω της επιτήδειας στάσης της στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Η χώρα μας θα πρέπει να απαιτεί και αξιώνει την μεγιστοποίηση των ελληνικών συμφερόντων σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς.