Οι εκλεκτικές συγγένειες των Δημοκρατικών με την Τουρκία και το πολιτικό Ισλάμ

Mε αφορμή την σχετικά πρόσφατη συμπάθεια του Τραμπ προς τον Ερντογάν, εκδηλώνεται στην Ελλάδα ένα ρεύμα υπέρ του Δημοκρατικού Κόμματος στις προσεχείς εκλογές στις ΗΠΑ. Θα λειτουργήσει όμως μία ενδεχόμενη εκλογή του Δημοκρατικού Κόμματος υπέρ των ελληνικών συμφερόντων; Και πότε, στην πρόσφατη ιστορία του, υποστήριξε το Δημοκρατικό Κόμμα τα ελληνικά συμφέροντα και όχι την Τουρκία;

Σε αυτό το άρθρο θα απαριθμήσω περιπτώσεις που δείχνουν πως η εξωτερική πολιτική του Δημοκρατικού Κόμματος προώθησε σε Βαλκάνια, Αφρική και Μέση Ανατολή ένοπλες ισλαμικές οργανώσεις και ισλαμικά δίκτυα. Και βέβαια στήριξε αναφανδόν την Τουρκία, σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Μια Τουρκία που εξίσου χρησιμοποιεί το Ισλάμ για την πραγματοποίηση των επεκτατικών πολιτικών της.

Να θυμηθούμε πρώτα την υποστήριξη από τις ΗΠΑ, επί προεδρίας του Δημοκρατικού Μπιλ Κλίντον, του ΟυΤσεΚα και των ισλαμιστών της Βοσνίας για τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας και την εδαφική απομόνωση της Σερβίας. Με τη διπλωματική δράση του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ δημιουργήθηκαν τότε δυο ισλαμικά κράτη στην Ευρώπη: η Βοσνία και το Κόσοβο (στα οποία ο Χόλμπρουκ μνημονεύεται σαν ήρωας). Ας ελπίσουμε ότι μια αυτόνομη Θράκη δεν θα γίνει το τρίτο.

Επί προεδρίας του Δημοκρατικού Μπαράκ Ομπάμα και της Χίλαρι Κλίντον στο υπουργείο Εξωτερικών, είχαμε τον όλεθρο σε Συρία και Ιράκ που προκάλεσε το ISIS, το οποίο δημιουργήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Μέση Ανατολή (ανάμεσα στους συμμάχους φυσικά ήταν και η Τουρκία). Το ISIS ήταν ο proxie στρατός της Αμερικής προκειμένου να πέσει η κυβέρνηση Άσαντ και να τριχοτομηθεί η Συρία.

Το καταστροφικό δίδυμο Ομπάμα και Χίλαρι

Το δίδυμο των Δημοκρατικών, Ομπάμα και Χίλαρι, είναι όμως υπεύθυνο και για την Αραβική Άνοιξη, που αντί για κίνημα ελευθερίας και εκδημοκρατισμού, αποδείχθηκε Ισλαμικός Χειμώνας. Ο Μουαμάρ Καντάφι, που μετέτρεψε την πάμφτωχη Λιβύη σε Ελβετία της Αφρικής, ανατράπηκε και δολοφονήθηκε από ισλαμικές οργανώσεις, ανάμεσα στις οποίες πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε και η Αλ Κάιντα. Οι ΗΠΑ έφτασαν εκείνη την περίοδο στην μεγαλύτερη ανηθικότητα και κατάπτωση της πολιτικής τους ιστορίας, αφού ουσιαστικά συνεργάστηκαν με το ISIS και την Αλ Κάιντα.

Το πρότζεκτ των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, που λεγόταν Αραβική Άνοιξη, οδήγησε στην πτώση και του μετριοπαθή φιλοδυτικού Χόσνι Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, τον οποίο διαδέχθηκε ο Μοχάμεντ Μόρσι που άνηκε στους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Ειδικά για την Ελλάδα αυτή ήταν μια τραγική εξέλιξη καθώς ο Μόρσι, πέρα από το ότι θα βύθιζε την Αίγυπτο στο σκοτάδι ενός ισλαμικού Μεσαίωνα, είχε και στενότατες σχέσεις με τον Ερντογάν. Ευτυχώς τον ανέτρεψε, έστω και πραξικοπηματικά, ο Αλ Σίσι, οπότε αποφεύχθηκε μια ολέθρια γεωπολιτική εξέλιξη.

Εξαιτίας των πολέμων που προκάλεσαν οι Δημοκρατικοί σε Λιβύη και Συρία, δημιουργήθηκε και το πρωτοφανές κύμα προσφύγων που προκάλεσε τεράστια αναστάτωση σε Ευρώπη και Ελλάδα. Ένα κύμα, που τις ροές του έχει εργαλειοποιήσει ο Ερντογάν, εκβιάζοντας κατά το δοκούν Ευρώπη και Ελλάδα.

Το Δημοκρατικό Κόμμα ψηφίζει Τουρκία

Οι ΗΠΑ επί προεδρίας του Δημοκρατικού Μπιλ Κλίντον ουσιαστικά εκβίασαν και καθοδήγησαν την κυβέρνηση Σημίτη, μέσω της κρίσης των Ιμίων, να αποδεχθεί σαν τετελεσμένο το γκριζάρισμα του Αιγαίου. Αυτό ουσιαστικά ξεκίνησε με το περίφημο, «No ships, no troops, no flags», που ζήτησε ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, προκειμένου να εκτονωθεί η κρίση στα Ίμια.

Μπορούμε λοιπόν να ελπίζουμε οι Έλληνες ότι μια κυβέρνηση Δημοκρατικών στις ΗΠΑ θα μας βοηθήσει στα ελληνοτουρκικά και το προσφυγικό, όταν οι ίδιοι οι Δημοκρατικοί επέβαλαν το γκριζάρισμα του Αιγαίου από το 1996 και όταν οι ίδιοι ήταν υπεύθυνοι για την προσφυγική κρίση λόγω των πολέμων σε Συρία και Λιβύη;

Ισχύει φυσικά ότι οι Δημοκρατικοί πνέουν μένεα κατά του Ερντογάν (και όχι κατά της Τουρκίας), γιατί ακολουθεί συστηματικά αντιδυτικό προσανατολισμό και έχει συμμαχήσει με τη Ρωσία του Πούτιν. Μια Ρωσία που ο εθνικός της προσανατολισμός, είναι αγκάθι για την παγκοσμιοποίηση που πρεσβεύουν.

Έστω λοιπόν ότι μια κυβέρνηση των Δημοκρατικών καταφέρνει να ρίξει τον Ερντογάν και να επαναφέρει στη θέση του τους κεμαλιστές. Ποια είναι όμως η θέση των σημερινών κεμαλιστών για τα ελληνοτουρκικά; Ο ηγέτης τους, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, θέλει η Τουρκία να πάρει πίσω 18 μικρά νησιά που υποτίθεται ότι κρατούν παράνομα οι Έλληνες.

Για όλους αυτούς τους λόγους η σημερινή ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να σκεφτεί διπλά αν θα συνεχίσει να προτιμάει μια κυβέρνηση των Δημοκρατικών. Ίσως θα πρέπει να βρει τους διαύλους και να συμφιλιωθεί με τους Ρεπουμπλικανούς και τον Τραμπ. Γιατί, εκτός των άλλων, o ξανθομάλλης πρόεδρος είναι πια το μεγάλο φαβορί να συνεχίσει να στέλνει tweets από το Λευκό Οίκο και το 2021-2025.