Πως θα παρέμβει η Τουρκία στις γαλλικές εκλογές

Τον φόβο του ότι η Τουρκία θα επιδιώξει να παρέμβει στις γαλλικές εκλογές εξέφρασε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, σε βαρυσήμαντη συνέντευξη του στον τηλεοπτικό σταθμό France 5, δηλώνοντας χαρακτηριστικά πως η Τουρκία «θα παίξει με την γαλλική κοινή γνώμη».

Οι ισχυρισμοί για έξωθεν παρέμβαση στις εκλογικές διαδικασίες ευρωπαϊκών χωρών δεν είναι κάτι καινούργιο. Είχαν προηγηθεί εκτενή δημοσιεύματα και αναφορές για την φημολογούμενη ρωσική επέμβαση στο δημοψήφισμα για το Brexit, ακόμα και στις προηγούμενες γαλλικές εκλογές, μία συνέχεια των δυτικών ισχυρισμών περί της ρωσικής ανάμιξης στις ΗΠΑ που κατά τους Δημοκρατικούς είχε φτάσει να εκλέξει τον πρόεδρο Τραμπ.

Ο Μακρόν δεν ήταν απόλυτα ξεκάθαρος στο πως πιστεύει ότι θα πραγματοποιηθεί η τουρκική επέμβαση. Μάλλον δεν μοιάζει να φοβάται τόσο μία ενδεχόμενη εκστρατεία fake news και παραπληροφόρησης στα social media από trolls και ψεύτικους λογαριασμούς, όπως ήταν οι φημολογούμενες παρεμβάσεις των Ρώσων, παρόλο που και η Τουρκία έχει πλέον “master” στον πόλεμο της προπαγάνδας.

Δηλώνοντας πως η Τουρκία «θα παίξει με την γαλλική κοινή γνώμη» μοιάζει να εννοούσε την απόπειρα τουρκικής χειραγώγησης μέρους των εκατομμυρίων μουσουλμάνων στο εσωτερικό της Γαλλίας, μέσω της εργαλειοποίησης του πολιτικού Ισλάμ, που επιδίδεται συχνά ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος, στα πλαίσια των νεοοθωμανικών του φιλοδοξιών.

Η Τουρκία αντέδρασε στις δηλώσεις Μακρόν. Το υπουργείο Εξωτερικών δηλωσε ότι «θεωρούμε απαράδεκτες αυτές τις δηλώσεις, που είναι αντίθετες με το πνεύμα φιλίας και συμμαχία…Η Τουρκία δεν έχει καμία άλλη έγνοια, σε ό,τι αφορά την εσωτερική πολιτική της Γαλλίας, παρά μόνο την ευημερία των περίπου 800.000 Τούρκων που ζουν σε αυτή τη χώρα».

Η εργαλειοποίηση του πολιτικού Ισλάμ

Οι σχέσεις Μακρόν και Ερντογάν ήταν τεταμένες τους προηγούμενες μήνες με αφορμή και την εκστρατεία που κήρυξε ο Γάλλος πρόεδρος στο πολιτικό Ισλάμ, λόγω των τζιχαντιστικών πυρήνων που υπάρχουν στα αναρίθμητα τζαμιά που είναι διάσπαρτα στην γαλλική επικράτεια, πολλά εκ των οποίων ελέγχονται από το τουρκικό κράτος (και παρακράτος).

Αν και ο Μακρόν επικρίνεται στο εσωτερικό της χώρας του ότι “αντιγράφει” την ακροδεξιά ατζέντα της Μαρίν Λε Πεν, οι ανησυχίες του δεν είναι διόλου αβάσιμες, ούτε έχουν να κάνουν αποκλειστικά με μικροπολιτικά κριτήρια. Η τουρκική εργαλειοποίηση του πολιτικού Ισλάμ, όπως και των εκατομμυρίων Τούρκων προσφύγων που ζουν και δουλεύουν στις ευρωπαϊκές χώρες, είναι μία υπαρκτή πραγματικότητα και παίρνει συχνά διαστάσεις ανοιχτού εκβιασμού.

Υπενθυμίζουμε πως ήδη η γαλλική κυβέρνηση έχει απαγορεύσει την τουρκική ακροδεξιά οργάνωση των Γκρίζων Λύκων, που αποτελεί κυβερνητικό σύμμαχο του Ερντογάν, η οποία καλούσε ανοιχτά σε πογκρόμ εις βάρος της αρμενικής κοινότητας στο εσωτερικό της Γαλλίας! Ανησυχίες για την τουρκική υπόθαλψη σε τζιχαντιστικούς πυρήνες που δραστηριοποιούνται σε τζαμιά έχουν εκφράσει μια σειρά από μυστικές υπηρεσίες ευρωπαϊκών χωρών.

Οι σχέσεις Μακρόν και Ερντογάν

Είναι χαρακτηριστική η έκθεση των ολλανδικών μυστικών υπηρεσιών, που αναφέρεται σε επίθεση φανατικού  ισλαμιστή που είχε πραγματοποιηθεί στην Ολλανδία, πολύ πριν τις αιματηρές επιθέσεις που σημειώθηκαν προ μηνών σε Παρίσι και Βιέννη, όταν η προσωπική αντιπαράθεση Μακρόν και Ερντογάν είχε φύγει εκτός ορίων.

Οι τελευταίες αυτές επιθέσεις έκαναν τον Γάλλο πρόεδρο να συντονιστεί με τον Αυστριακό καγκελάριο στην αντιμετώπιση των “παράλληλου” κράτους που έχει οικοδομήσει (και με τουρκικό δάκτυλο) το πολιτικό Ισλάμ, με τον Σεμπάστιαν Κουρτς να δείχνει μηδενική ανοχή, τόσο στην δράση των Γκρίζων Λύκων στην Αυστρία, όσο και στην δράση ιμάμηδων που διαδίδουν τζιχαντιστικές διδαχές του Ισλάμ.

Βέβαια ο Μακρόν εμφανίζεται τελευταία πιο ελαστικός έναντι της Τουρκίας, ενώ οι σχέσεις του με τον Ερντογάν δεν θυμίζουν το πολεμικό κλίμα των προηγούμενων ημερών, όταν ο Τούρκος πρόεδρος είχε φτάσει να αποκαλεί «ψυχοπαθή», τον Γάλλο ομόλογο του! Είναι φανερό πως ο Γάλλος πρόεδρος κρατά τις ισορροπίες του με το Βερολίνο, αλλιώς θα μπορούσε να υπενθυμίσει πως δεν είχε βγει από το στόμα του ίδιου του Τούρκου προέδρου η παραμικρή καταδίκη των τελευταίων επιθέσεων φανατικών ισλαμιστών στην Ευρώπη και όταν αυτή η καταδίκη τελικώς ήρθε, ήταν ετεροχρονισμένη.