Τα τουρκικά ΜΜΕ και η αντιπολίτευση για τη συμφωνία Τζολάνι-Κούρδων στη Συρία

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Συριακής Προεδρίας, η οποία συνόδευε φωτογραφία των δύο ηγετών, τα 8 Σημεία της Συμφωνίας είναι τα εξής:

1. Εγγύηση των δικαιωμάτων όλων των Σύρων για εκπροσώπηση και συμμετοχή στην πολιτική διαδικασία και στην οικοδόμηση κρατικών θεσμών με βάση την ικανότητά τους και την αξία τους, ανεξαρτήτως θρησκευτικής ή εθνοτικής προέλευσης.
2. Αναγνώριση της κουρδικής κοινότητας ως ιθαγενούς κοινοτικής ομάδας του Συριακού Κράτους και εγγύηση της ιθαγένειας και των συνταγματικών δικαιωμάτων της.
3. Κατάπαυση του πυρός σε ολόκληρη τη συριακή επικράτεια.
4. Ενσωμάτωση όλων των πολιτικών και στρατιωτικών θεσμών της βορειοανατολικής Συρίας στη συριακή κρατική διοίκηση, συμπεριλαμβανομένων των συνοριακών διαβάσεων, των αεροδρομίων και των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
5. Εξασφάλιση της επιστροφής όλων των Σύρων προσφύγων στα σπίτια και τους τόπους τους και προστασία τους από το Συριακό Κράτος.
6. Υποστήριξη του Συριακού Κράτους στον αγώνα κατά των “υπολειμμάτων” του καθεστώτος Άσαντ και οποιωνδήποτε απειλών για την ασφάλεια και την ενότητα της χώρας.
7. Απόρριψη εκκλήσεων για διχασμό, ρητορικής μίσους και εγχειρημάτων που ενδέχεται να προκαλέσουν διχόνοια μεταξύ των συριακών κοινωνικών συνιστωσών.
8. Οι Εκτελεστικές Επιτροπές αναλαμβάνουν την ευθύνη για την εφαρμογή της Συμφωνίας το αργότερο μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.

Αυτή η ανακοίνωση προκάλεσε ευρεία αντίδραση, με αναρτήσεις σε τουρκικούς λογαριασμούς να μεταφέρουν εικόνες πανηγυρικής υποδοχής στη Δαμασκό, στο Χαλέπι και σε κουρδικές περιοχές, όπως η Ράκκα. Οι πληροφορίες αυτές μεταδόθηκαν άμεσα από φιλοκυβερνητικά συστημικά μέσα ενημέρωσης, με πρόσθετες αναφορές ότι «ο Συριακός Στρατός μεταβαίνει άμεσα στην επαρχία Al-Hasakah [γνωστή και ως Ροζάβα] για την εφαρμογή της Συμφωνίας».

Αναφορικά με τη θέση της Άγκυρας, η πρώτη αντίδραση ήρθε από την ανταποκρίτρια του CNN TÜRK, Ντίκλε Τζανόβα, η οποία μετέφερε την εκτίμηση ότι «η Άγκυρα είναι θετική για τη Συμφωνία». Η δημοσιογράφος σημείωσε πως, παρά τις επιφυλάξεις, υπάρχουν αρκετά σημεία που η Τουρκία υποστηρίζει, όπως η εκπροσώπηση όλων των Σύρων στην πολιτική διαδικασία και η αναγνώριση της κουρδικής κοινότητας ως ιθαγενές μέρος του Συριακού Κράτους.

Τόνισε, επίσης, τη σημασία της κατάπαυσης του πυρός σε ολόκληρη τη Συρία, προσθέτοντας πως η Άγκυρα χαιρετίζει την εξάλειψη της ενδεχόμενης ύπαρξης «στρατού μέσα στο στρατό» ή «κράτους μέσα στο κράτος». Αν και, σύμφωνα με την ίδια, είναι ακόμα νωρίς για να καθοριστεί το μέλλον της ενσωμάτωσης του YPG στον Συριακό Στρατό ή την ύπαρξή του ως ξεχωριστού κλάδου, φαίνεται ότι η τρέχουσα διοίκηση του YPG θα αποχωρήσει από την περιοχή.

Τί λένε τουρκικά ΜΜΕ

Η γενική ατμόσφαιρα στην Άγκυρα διαμορφώνεται από μια συγκρατημένη αισιοδοξία. Η επίτευξη της συμφωνίας θεωρείται σημαντική, ως αποτέλεσμα των πιέσεων και πρωτοβουλιών της Τουρκίας, ωστόσο η εφαρμογή της παραμένει το κλειδί για την πλήρη αξιολόγησή της. Η Άγκυρα παρακολουθεί στενά την υλοποίηση των συμφωνηθέντων, εστιάζοντας στην ανάγκη για εφαρμογή, και παραμένει επιφυλακτικά αισιόδοξη, με την προσοχή στραμμένη στην επίλυση των ανοιχτών ζητημάτων, όπως η απομάκρυνση των μη Σύρων μαχητών και η τήρηση των όρων που εξασφαλίζουν την ενότητα και τη σταθερότητα στην περιοχή.

Αντιπολιτευόμενα ενημερωτικά μέσα μετέδωσαν αρχικά την είδηση της Συμφωνίας με ουδέτερη προσέγγιση, αναδεικνύοντας την «ιστορική σημασία» της. Στη συνέχεια, σχολιαστές από τον αντίποδα επιχείρησαν να ερμηνεύσουν την εξέλιξη χωρίς σαφή κατεύθυνση:
Επικράτησε η εκτίμηση ότι η Συμφωνία είναι «ασαφής» και «προκαταρκτικού χαρακτήρα», με την εκτίμηση ότι η εφαρμογή της ενδέχεται να εξαρτάται από εξωτερικές πιέσεις:

Ο Abdi υπέγραψε υπό την πίεση των ΗΠΑ, δεδομένου του κινδύνου μιας αιφνίδιας αποχώρησης των αμερικανικών δυνάμεων υπό τον Τραμπ, ενώ ο Sharaa υπέγραψε υπό την πίεση να εμφανίσει ένα πρόσωπο «μη εχθρικό προς όλες τις μειονότητες», μετά τα αιματηρά γεγονότα της 6ης και 7ης Μαρτίου στις παραλιακές πόλεις της Συρίας, τα οποία προκάλεσαν διεθνή καταδίκη, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ.

Επιπλέον, αντιπολιτευόμενοι αναλυτές υπογραμμίζουν ότι η πρόβλεψη για ίσα πολιτικά και πολιτιστικά δικαιώματα των Κούρδων στο νέο Σύνταγμα της Συρίας, όπως η διδασκαλία της γλώσσας, θα μπορούσε να αποτελέσει προηγούμενο για τις διαρκείς απαιτήσεις των Κούρδων στην Τουρκία, θέτοντας το ερώτημα πώς θα εξελιχθεί η ενδεχόμενη συνεργασία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων με τον Συριακό Στρατό, στην περίπτωση που συμμετέχουν και οι μαχητές των SDF.

Η αντιπολίτευση για την συμφωνία στην Συρία

Συνοψίζοντας τη γενική στάση της αντιπολίτευσης, η οποία είναι θετική αλλά επιφυλακτική, ο Πρόεδρος του CHP, Özgür Özel, δήλωσε: «Παρακολουθούμε το θέμα με προσοχή και αισιοδοξία, αλλά τελικά αυτό που έχει σημασία είναι να σταματήσει η αιματοχυσία, να τερματιστούν οι συγκρούσεις και να διασφαλιστεί ότι η Συμφωνία καλύπτει όλη τη Συρία», προσθέτοντας ότι παραμένει επιφυλακτικός όσον αφορά τις εγγυήσεις για άλλες μειονότητες της Συρίας, όπως οι Αλεβίτες.

Σε ό,τι αφορά την εθνικιστική αντιπολίτευση, η συμφωνία έγινε δεκτή με έντονη καχυποψία και σε ορισμένα περιστατικά οργή, με τα κυριότερα σημεία να είναι τα εξής:

•  Ότι η Συμφωνία νομιμοποιεί «τον ηγέτη της τρομοκρατίας, Abdi, και τους SDF/PKK/YPG…».
• Ότι η Συμφωνία δεν παρέχει καμία ουσιαστική διασφάλιση για τις «κόκκινες γραμμές» της Τουρκίας, δηλαδή την αποφυγή ομοσπονδοποίησης της Συρίας και την αποχώρηση των «ξένων μαχητών» από τις τάξεις των SDF.
• Ότι η έλλειψη διασφαλίσεων, σε συνδυασμό με την αναγνώριση των Κούρδων ως «ιδρυτική κοινότητα» και την παραχώρηση συνταγματικών δικαιωμάτων, ενισχύει τη βεβαιότητα ότι «το φιτίλι του αυτονομισμού παραμένει αναμμένο» και η απειλή θα επανέλθει.
• Ότι η Συμφωνία υπονοεί την επιστροφή των μελών των YPG/SDF στις περιοχές που ελέγχονται από τις ΤΕΔ και τις SNA, ιδίως στο Αφρίν.
• Ότι μια συμφωνία υπό αμερικανική διαμεσολάβηση δεν μπορεί παρά να είναι εναντίον των εθνικών συμφερόντων της Τουρκίας.

Παράλληλα, τα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα που προέρχονται από αυτόν τον χώρο αναπαράγουν «πληροφορίες» που εντείνουν την οργή απέναντι στη Συμφωνία, όπως η δήλωση του εκπροσώπου των SDF, Farhad Shami, ότι η Συμφωνία είναι «απλώς προκαταρκτική» και ότι «δεν υπάρχει καμία ανάπτυξη δυνάμεων [από τη Δαμασκό] στη Ροζάβα».

Ο Maslum Abdi

Με συνέντευξή του στην σαουδαραβική Al Majalla (την οποία αναπαράγουν ευρέως σήμερα τα τουρκικά ΜΜΕ), ο Maslum Abdi προσφέρει στοιχεία που επιβεβαιώνουν τις αιτίες του μικτού προσήμου που προσδίδεται στην είδηση της Συμφωνίας από την Άγκυρα. Συνοπτικά, ο Abdi:

• Επιβεβαιώνει τη δέσμευσή του σε ένα κράτος, έναν στρατό και μία σημαία, διαβεβαιώνοντας ότι οι «ξένοι μαχητές» θα αποχωρήσουν από τη Συρία, και υπογραμμίζει εμφατικά πως: «Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας σημαντικής εξέλιξης στις κουρδοτουρκικές σχέσεις» και ότι «μόλις εξαλειφθεί η τρομοκρατική απειλή, τα αμερικανικά στρατεύματα θα αποσυρθούν».
• Βεβαιώνει ωστόσο ότι με τη Δαμασκό «παραμένουν διαφορές στις λεπτομέρειες εφαρμογής της Συμφωνίας», αναφερόμενος στα αιτήματα των Κούρδων για «να έχουν λόγο σε αποφάσεις αναφορικά με το Υπουργείο Άμυνας» (προφανώς για διακριτό λόγο) και για «την κατανομή κυβερνητικών εξουσιών σε όλες τις περιφέρειες, όχι μόνο στις SDF».
•  Κάνει εκτενείς αναφορές στην επιστροφή των Κούρδων στο Αφρίν.
• Υπογραμμίζοντας τη συμβολή των ΗΠΑ στη Συμφωνία («οι ΗΠΑ όχι μόνο μας ενθαρρύνουν να εμπλακούμε σε διάλογο με την κυβέρνηση Sharaa, αλλά επίσης μεσολαβούν ενεργά και πιέζουν και τις δύο πλευρές»), αποκλείει οποιαδήποτε συνεργασία με το Ιράν, χωρίς όμως να αναφέρει το Ισραήλ.
• Τέλος, τονίζει πως «η κυβέρνηση της Δαμασκού υποστηρίζει τη συμπερίληψη των δικαιωμάτων των Κούρδων, πολιτικών και πολιτιστικών, συμπεριλαμβανομένων των ζητημάτων της γλώσσας και της περιφερειακής διακυβέρνησης, στο νέο Σύνταγμα της χώρας».

«Απόλυτη έκπληξη η συμφωνία»

Η είδηση της υπογραφής συμφωνίας για την ενσωμάτωση των SDF στη συριακή κυριαρχία από τους Sharaa και Abdi αιφνιδίασε τα τουρκικά ΜΜΕ. Όπως δήλωσε ο δημοσιογράφος Ragıp Soylu, αυτή η συμφωνία ήταν μια «απόλυτη έκπληξη». Είναι χαρακτηριστικό ότι οι σχετικές αναρτήσεις στα τουρκικά συστημικά μέσα ενημέρωσης, όπως οι Hurriyet, Milliyet, και Sabah, συνεχώς ανανεώνονταν μέχρι και την επομένη, ενσωματώνοντας τις εξελίξεις σχετικά με τη στάση της Άγκυρας απέναντι στη Συμφωνία.

Από την άλλη πλευρά, οι αντιπολιτευόμενες ιστοσελίδες, όπως το Odatv, αναγκάστηκαν να διορθώσουν τα αρχικά τους δημοσιεύματα, μετά την εμφάνιση νέων πληροφοριών. Η συμφωνία Sharaa-Abdi λειτουργεί ως καταλύτης σε δύο ήδη φορτισμένα και αλληλένδετα πεδία στην τουρκική δημόσια σφαίρα.

Πρώτον, η συμφωνία αυτή έρχεται σε έναν αισθητό απόηχο από τα αιματηρά επεισόδια της 6ης-7ης Μαρτίου στις παραλιακές δυτικές πόλεις της Συρίας, τα οποία είχαν προκαλέσει ένταση και αντιπαράθεση μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Η Άγκυρα είχε καταγγείλει τα επεισόδια ως «πρόκληση» με στόχο την εύθραυστη ισορροπία στη Συρία, ενώ φιλοκυβερνητικά μέσα και η κυβέρνηση χαρακτήρισαν τους Κούρδους της Συρίας ως «υποχείρια» του Ιράν ή του Ισραήλ και τους ενέπλεξαν στις αιματηρές ταραχές.  Ενδεικτικά, σε άρθρο της Hurriyet, αναφέρεται ότι τα γεγονότα στη Συρία οργανώθηκαν σε «μυστική συνάντηση στη Ράκα».

Από την άλλη πλευρά, το CHP (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα) καταγγέλλει την «ψευδή αίσθηση θριάμβου» της κυβέρνησης σχετικά με την κατάσταση στη Συρία, εκφράζοντας ανησυχία για την επανεμφάνιση συγκρούσεων και τις σφαγές εναντίον μειονοτήτων, ιδιαίτερα των Αλεβιτών.

Δεύτερον, η συμφωνία Sharaa-Abdi συνδέεται άμεσα με την πρόσφατη «Έκκληση του Οτσαλάν για αφοπλισμό και αυτοδιάλυση του PKK». Η υποδοχή αυτής της έκκλησης από το «συριακό παρακλάδι της τρομοκρατικής οργάνωσης», τις SDF, είχε προκαλέσει αρνητική αντίδραση από τη φιλοκυβερνητική δημοσιογραφία, η οποία εκτίμησε την εξέλιξη ως «δυσοίωνη» και «ανησυχητική».

Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος του εθνικιστικού MHP, Devlet Bahçeli, εξέφρασε πρόσφατα τη δυσαρέσκειά του για τη μη ανταπόκριση των Κούρδων στη Συρία στην Έκκληση του Οτσαλάν, καλώντας τους να παραδώσουν «τα αιματηρά όπλα τους» στην Τουρκία, με στόχο την άμεση αφοπλισμένη παράδοσή τους. Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος, από την άλλη, φάνηκε να εντείνει την πίεση έναντι των «Κούρδων τρομοκρατών στη Συρία», ανεβάζοντας τους τόνους και επισημαίνοντας τις εντάσεις που δημιουργούνται στην περιοχή.

Οι επιπτώσεις από την συμφωνία

Η συμφωνία Sharaa-Abdi, λοιπόν, αποτελεί ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός με πολλαπλές επιπτώσεις στην τουρκική εσωτερική και εξωτερική πολιτική, την εικόνα της Άγκυρας απέναντι στις εξελίξεις στη Συρία και τις σχέσεις με τους Κούρδους, δημιουργώντας παράλληλα έντονη συζήτηση στα ΜΜΕ και την πολιτική σκηνή της Τουρκίας.

Η διαχείριση της κατάστασης από την αντιπολίτευση, και συγκεκριμένα από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), παρουσιάζει σημαντικές δυσκολίες. Τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ, τα οποία ήδη εκφράζουν επιφυλάξεις για την Έκκληση Οτσαλάν, υιοθετούν την πάγια θέση ότι «καμία συμφιλίωση δεν είναι εφικτή όσο συνεχίζονται οι αυταρχικές πολιτικές της κυβέρνησης». Αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην αποδοχή της κίνησης του Abdi να απλώσει το χέρι βοήθειας στον Sharaa, ειδικά μετά τα γεγονότα της 6ης και 7ης Μαρτίου.

Για τους υποστηρικτές του, αυτή ενδεχομένως να αναδείξει τον Sharaa ως τον φορέα ενός ειρηνικού μέλλοντος για τη Συρία. ενώ παράλληλα προσφέρει στην Τουρκία τη δυνατότητα να αποφορτίσει πολιτικά τις πιέσεις που δημιουργούνται από την Έκκληση Οτσαλάν για το συριακό ζήτημα. Η κεμαλική αντιπολίτευση, αδυνατώντας να διαμορφώσει εξ αρχής μια συνεκτική αντίληψη της κατάστασης, προχωρά σε μια στάση “εποικοδομητικής επιφύλαξης”, ακολουθώντας εν μέρει τη γραμμή της κυβέρνησης περί “επιφυλακτικής αισιοδοξίας”, ενώ εκτιμά ότι η Άγκυρα δεν δείχνει να είναι απόλυτα ευχαριστημένη με τις εξελίξεις, λόγω των ασαφών παραμέτρων της συμφωνίας.

Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ

Αντίστοιχα, η πρώτη αντίδραση από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ήταν μάλλον αμήχανη, καθώς τα κυβερνητικά αφηγήματα δυσκολεύονται να υποδεχθούν θετικά μια συμφωνία που επηρεάζει καίρια τα εσωτερικά πολιτικά δεδομένα και τα περιφερειακά σχέδια της Άγκυρας. Το νέο αφήγημα καλείται να εξηγήσει την επιφανειακή αντίφαση με τα πρόσφατα κυβερνητικά μηνύματα για την εμπλοκή των Κούρδων και τις θέσεις σχετικά με την Έκκληση Οτσαλάν, προσπαθώντας να συνδυάσει τις απαιτήσεις της συμφωνίας με τη στρατηγική της κυβέρνησης και την αμερικανική διαμεσολάβηση.

Η απάντηση στο [β] ζητούμενο εν προκειμένω επιλέγεται μέσω της διαφυγής δια του ηχηρού “επιφυλακτικού σχόλιου ως προς την εφαρμογή της Συμφωνίας”, της οποίας η Άγκυρα εμφανίζεται αυτόκλητος επιτηρητής, και της γενικής, χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο, υπογράμμισης του αιτήματος για αφοπλισμό των SDF, σύμφωνα με την Έκκληση του Οτσαλάν. Ωστόσο, το διακύβευμα περιορίζεται, στην πραγματικότητα, στους λεγόμενους “ξένους μαχητές” – δηλαδή τους χιλιάδες ξένους και Τούρκους πολίτες που εντάσσονται στις τάξεις των SDF, σύμφωνα με την συμφωνηθείσα ενσωμάτωσή τους στον Συριακό Στρατό (με όρους που παραμένουν ακόμα υπό συζήτηση, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Mazlum Abdi).

Ο Selvi υποδεικνύει ότι η λύση θα προκύψει μέσω μιας “τεθλασμένης” διαδικασίας, αναφέροντας πως όσοι από το PKK-YPG δεν αποδέχονται τη Συμφωνία ή δεν είναι Σύροι θα μεταφερθούν στο Qandil και θα υποχρεωθούν να ακολουθήσουν τη διαδικασία αφοπλισμού όταν το Qandil καταθέσει τα όπλα σύμφωνα με την Έκκληση του Οσαλάν, διαβεβαιώνοντας ότι όλα θα ολοκληρωθούν εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος πριν το τέλος του έτους.

Ταυτόχρονα, στις συζητήσεις των τουρκικών ΜΜΕ υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για τη διασύνδεση της “Πρωτοβουλίας Μπαχτσελί / Έκκλησης Οτσαλάν” με μια συμφωνία, υπό αμερικανική διαμεσολάβηση, μεταξύ των Κούρδων της Συρίας και της Άγκυρας και Δαμασκού. Ο Fehim Taştekin παρατήρησε ότι η παράλειψη αναφοράς των SDF στο κείμενο της Έκκλησης Οτσαλάν ενδέχεται να υποδηλώνει ότι το ζήτημα της Συρίας έχει αναβληθεί ή παραμείνει σε έναν ενδιάμεσο, αφανή λύση.

Από την πλευρά του, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Fidan, σε πρόσφατη συνέντευξή του, ανέφερε ότι η Άγκυρα ελπίζει πως η Έκκληση Οτσαλάν θα επηρεάσει τις συριακές “θυγατρικές” του PKK να αφοπλιστούν, ενώ η Τουρκία είναι πρόθυμη να δώσει στη συριακή κυβέρνηση χρόνο για να επιλύσει τη διαφορά με τις SDF και να οικειοποιηθεί το πρόβλημα.

Η συμφωνία Sharaa-Abdi αναμένεται να προσφέρει νέες ευκαιρίες για επικοινωνιακή διαχείριση του γεγονότος ότι οι SDF δεν ακολουθούν ευθέως την Έκκληση Οτσαλάν, αλλά μέσω αυτής της συμφωνίας, καθώς, όπως προτείνει ο Selvi, οι διαδικασίες είναι πιο περίπλοκες και τεθλασμένες. Από την πλευρά του, το φιλοκουρδικό DEM, ως βασικός εταίρος στην “Πρωτοβουλία Μπαχτσελί”, ενισχύει το πλαίσιο του καλέσματος Οτσαλάν, θεωρώντας ότι η συμφωνία απαντά στο αίτημα για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες των Κούρδων στη Συρία, ενώ παράλληλα προάγει την ειρηνική, δημοκρατική επίλυση μέσω αγώνα χωρίς βία.

Το Ισραήλ

Όσον αφορά το [γ] ζητούμενο, η κατάσταση επιδεινώνεται από τις συνεχιζόμενες ενδείξεις ότι το Ισραήλ εξακολουθεί να επιθυμεί μια ομοσπονδιακή δομή στη Συρία, με την επίκληση της προστασίας των μειονοτήτων από τον θρησκευτικό ριζοσπαστισμό της διακυβέρνησης Sharaa. Το γεγονός ότι η συμφωνία διαμεσολαβήθηκε από τις ΗΠΑ, βάσει ενός φερόμενου σχεδίου της προηγούμενης αμερικανικής διοίκησης, δεν αποκαλύπτει περαιτέρω στοιχεία για τις αμερικανικές στρατηγικές στη Συρία.

Η βασική εκκρεμότητα παραμένει το αν, πώς και σε ποιο βαθμό οι ΗΠΑ θα αναζητήσουν μια λύση εξισορρόπησης μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ στη Συρία, ενώ οι αναφορές για την επιστροφή της Ρωσίας στη Συρία μέσω Ισραήλ, ενισχύονται στα τουρκικά ΜΜΕ. Ταυτόχρονα, η ΕΕ, που συγκρούεται με τις ΗΠΑ στο Ουκρανικό, φαίνεται να πλησιάζει την Τουρκία στο συριακό, γεγονός που προσδίδει αστάθεια στις περιφερειακές δυναμικές.

Συνολικά, αν και η συμφωνία Sharaa-Abdi προσφέρει περιορισμένη αισιοδοξία για την Άγκυρα, καθώς επιτρέπει τη διαχείριση της μη αποδοχής της Έκκλησης Οτσαλάν από τη Ροζάβα, από την ευρύτερη εικόνα των φιλοκυβερνητικών τουρκικών ΜΜΕ προκύπτει ότι η συμφωνία δεν παρέχει άμεσα “διασφαλίσεις” για την πλήρη διάσωση των τουρκικών σχεδίων στη Συρία και στην περιοχή, καθώς οι σχεδιασμοί αυτοί παραμένουν σε σύγκρουση με τις επιδιώξεις του Τελ Αβίβ.