50 χρόνια κλείνει το αίσχος της κατοχής στην Κύπρο

Υφίσταται αναντίρρητα αιτιώδης δεσμός μεταξύ του ανοίγματος των οδοφραγμάτων και των περιφερειακών γεωστρατηγικών επιδιώξεων Τούρκων και Βρετανών. Τα οδοφράγματα κανονικοποιούν την κατοχή και την εθνοκάθαρση, αιμοδοτούν οικονομικά το ψευδοκράτος, προσφέρουν άλλοθι σε επιχειρήματα κατάργησης της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, ουσιαστικά εξαφανίζουν το ζήτημα του τουρκικού στρατού κατοχής και ενισχύουν το τουρκικό και βρετανικό αφήγημα περί σύγκρουσης και συμφιλίωσης των «δύο κοινοτήτων», διαγράφοντας το ιστορικό καταισχύνης που εκκινεί από την Τριμερή του 1955.

Όπως ήδη αναφέραμε, τα οδοφράγματα άνοιξαν οι ίδιοι οι Τούρκοι, ακριβώς επειδή δεν άντεχαν άλλο, αδυνατούσαν να διαχειριστούν την πίεση και τον οικονομικό μαρασμό που προκαλούσε ο δίκαιος, πλήρης και υπερτελής αποκλεισμός τους. Πρέπει λοιπόν να κλείσουν. Λυδία λίθο της πολιτικής μας στην Κύπρο οφείλει να αποτελεί η ανάδειξη του ζητήματος ως μιας υπόθεσης τουρκικής εισβολής, κατοχής και εθνοκάθαρσης, όχι διαμάχης κοινοτήτων, άσχετα από τις υπογραφές περί ΔΔΟ και συναφή.

Σε απάντηση όσων σπεύσουν να επισημάνουν πως το κλείσιμο θα είχε επιπλοκές, αποδυναμώνοντας δικαστικές αποφάσεις υπέρ μας και οδηγώντας σε περαιτέρω πιέσεις από τους «εταίρους» μας, η απάντηση είναι απλή: παρέλκει η επίσημη αναστολή λειτουργίας με το γράμμα του νόμου. Όπως δύνανται να εννοήσουν μέχρι και οι αμβλύνοες, αυτό που ενδιαφέρει είναι ο εν τοις πράγμασι αποκλεισμός.

Οι μικροταλαιπωρίες που ενίοτε υπάρχουν και σήμερα κατά τη διέλευση των οδοφραγμάτων πρέπει να μετατραπούν σε μεγαλοταλαιπωρίες. Να υπάρχει στίγμα άσβεστο σε όσους φαιδρούς και παραδόπιστους περιδιαβαίνουν συνεχώς, νομιμοποιώντας τον Αττίλα και, επέκεινα, ζητιανεύοντας δανεικές ψήφους. Από την εγκληματικότητα και την τρομοκρατία έως την ανάσχεση της παράτυπης μετανάστευσης, λόγοι και αίτια προσφέρονται εν αφθονία, έστω και για «προσωρινές» αναστολές.

Ανοιχτά οδοφράγματα, αλλά ο ορίζοντας κλειστός

Από τα ανοιχτά οδοφράγματα βγάζει λεφτά ένα ολόκληρο σύστημα, βορβορώδες και μισελληνικό, το οποίο λαφυραγωγεί τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων μέσω υπόπτων και ανεξέλεγκτων ΜΚΟ και παρένθετων προσώπων. Έχει σημασία να υπενθυμίσουμε πως το άνοιγμα των οδοφραγμάτων είχε προτείνει και ο εμπνευστής του Ελληνοτουρκικού Φόρουμ, ο Βρετανός (τι άλλο!) Τζέιμς Μπρους-Λόκχαρτ (για τους φίλους Τζέιμι). Τι δουλειά έκανε ο συγκεκριμένος κύριος; Πως βιοποριζόταν; Αρκεί να αναφέρουμε ότι είχε τον ίδιο εργοδότη με γνωστό φανταστικό ήρωα, τον οποίο τελευταία ενσάρκωσε ο αξιόλογος ηθοποιός Ντάνιελ Κρεγκ.

Επειδή και σήμερα, δυστυχώς, έχουμε κάποιους ελληνόφωνους διπλωμάτες, αληθινούς επιγόνους αρουραίων και Εφιαλτών όπως ο Άγγελος Βλάχος και ο Παναγιώτης Πιπινέλης, να θεωρούν «βάρος» την Κύπρο και εμπόδιο σε μια συνολική διευθέτηση των ελληνοτουρκικών, αναγκαζόμαστε να επαναλάβουμε τα στοιχειώδη.

Η Κύπρος αποτελεί γεωστρατηγική περιοχή ανυπέρβλητης αξίας και οφείλει να συνιστά τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε προσπάθειας για κυριαρχία του Ελληνισμού στο ζωτικό χώρο του, την Ανατολική Μεσόγειο. Ευρίσκεται στο σημείο τομής τριών ηπείρων (Ευρώπη-Ασία-Αφρική) και δύο θαλασσίων αρτηριών κολοσσιαίας σημασίας για την παγκόσμια οικονομία (Ατλαντικός-Μεσόγειος-Ινδικός και Εύξεινος-Μεσόγειος-Ινδικός). Εκτός από τον πλούτο της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της, τύχη αγαθή την έφερε και σε εγγύτητα με άλλες πλουτοπαραγωγικές περιοχές (Βόρεια Αφρική-Νοτιοδυτική Ασία-Καύκασος).

Παράλληλα αποτελεί θαυμάσια βάση για ανάληψη πολεμικών επιχειρήσεων, όπως αυτές τις ημέρες μας υπενθύμισαν οι Βρετανοί με τις «κυρίαρχες βάσεις» τους (αποικιακό κατάλοιπο της ασυγχώρητης, μειοδοτικής Ζυρίχης) από τις οποίες συνέδραμαν στην αναχαίτιση της ιρανικής επίθεσης στο Ισραήλ. Όποιος όθεν κατέχει την Κύπρο με ισχυρές αεροναυτικές δυνάμεις είναι σε θέση να κυριαρχήσει στο σταυροδρόμι της παγκόσμιας κονίστρας, ασκώντας ουσιαστικό έλεγχο στην Ανατολική Μεσόγειο.

Μοίρα ολβιόδωρη και συνάμα σκληρή έκανε αυτό το νησί ελληνικό. Το έδωσε σε μας. Είναι το οικόπεδο των παππούδων μας. Όποιος λησμονεί ή αντιπαρέρχεται όσα καταγράφηκαν ανωτέρω, ή ανόητος είναι, ή κάτι άλλο…