Μικροκομματικές ανορθογραφίες με σκηνικό τα Rafale

Η έλευση των πρώτων έξι Rafale προκάλεσε έντονη αντιπαράθεση εντός των τειχών του πολιτικού συστήματος. Απο την μια πλευρά η κυβέρνηση της Ν.Δ επιχείρησε την κομματική οικειοποίηση της απαραίτητης αυτής αγοράς για την ασφάλεια της χώρας. Γιατί αντικειμενικά πρόκειται για την πρώτη σοβαρή κίνηση της Ελλάδος μετά από 15 χρόνια εξοπλιστικής απραξίας, που διεύρυνε επικίνδυνα την στρατιωτική ψαλλίδα υπέρ της Τουρκίας.

Η ανεπίτρεπτη αυτή γαλάζια επικοινωνιακή ενέργεια καταδεικνύει το “μικρό δέμας” του πολιτικού προσωπικού εξουσίας και την δραματική του υστέρηση απέναντι στις μεγάλες προκλήσεις της χώρας μας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Εξίσου επικίνδυνη είναι και η προσπάθεια εφησυχασμού με τις “επικές παράτες” διαφόρων πολιτικάντιδων, που ενισχύονται από τις επιδερμικές τηλεοπτικές εκπομπές, ότι με την απόκτηση των rafale έχουμε λύσει το πρόβλημα του τουρκικού κινδύνου, που προέρχεται από τον υπερ-εξοπλισμό της Τουρκίας και την επιθετική στόχευση του κατεστημένου αυτής, είτε πρόκειται για τον Ερντογάν, είτε πρόκειται για τους διαδόχους αυτού.

Από την άλλη πλευρά οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης δεν πρωτοτύπησαν εν σχέσει με την πεπατημένη. Ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ ορθά και δικαιολογημένα επέκρινε την κυβέρνηση για το επικοινωνιακό ανοσιούργημα της επέλεξε ακατανόητα να μην παρευρεθεί στην τελετή της παράδοσης τους. Έχοντας καταψηφίσει τις αμυντικές δαπάνες δίνει τροφή σε όλο εκείνο τον εθνομηδενιστικό θίασο, που λειτουργεί ως η γεωγραφική θέση της Ελλάδας να είναι στην κεντρική Ευρώπη, συνορεύουσα με την Ελβετία.!

Το ΚΙΝΑΛ, ενώ έχει στις αποσκευές του τις πατριωτικές πολιτικές παρακαταθήκες του Ανδρέα Παπανδρέου, αρκείται στην κριτική για την επικοινωνιακή λαθροχειρία της Ν.Δ, ενώ θα περίμενε κανείς υπο την νέα του ηγεσία να επανακάμψει στις πατριωτικές του ρίζες, προβάλλοντας το έλλειμα της εθνικής στρατηγικής, που μεταξύ άλλων απαιτεί την ποιοτική ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων και την αμεση αναγέννηση της αμυντικής βιομηχανίας.

Το ΚΚΕ πιστό στις δογματικές του θέσεις θεωρεί ότι η αγορά των Rafale έγινε πρωτίστως για την ικανοποίηση του Νατοικού σχεδιασμού , ενώ το υψηλό τίμημα τους θα έπρεπε να διατεθεί για τις ανάγκες των λαικών στρωμάτων, χωρίς όμως να ομιλεί για την “ταμπακιέρα” που είναι η αντικειμενική τουρκική πολιτική. Το ΜΕΡΑ25 συνεπές στην υπερβατική ψευδοδιεθνιστική αντίληψη του κατακεραυνώνει κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα, ενίσχυσης της χώρας, διαγράφοντας από το προσκήνιο τις παράνομες τουρκικές επιδιώξεις. Τέλος η Ελληνική Λύση παλινδρομεί εντός ενός άκρατου και ασύνδετου λαϊκίστικού λόγου.

Μικρόνοο πολιτικό σύστημα

Βλέποντας κανείς αντικειμενικά την υπαρκτή και δομική απειλή, την νεοοθωμανική στρατηγική της Γαλάζιας Πατρίδας με στόχο το διαμοιρασμό του Αιγαίου και τη κατάληψη θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω του παράνομου τουρκο-λιβυκού μνημονίου , το υφιστάμενο casus beli στην περίπτωση επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, που είναι νόμιμο δικαίωμα της χώρας μας, και τις συνεχείς ρητορικές επιθέσεις κατά της Ελλάδος και της Κύπρου, μελαγχολεί για το μέλλον του Ελληνισμού, εξαιτίας της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού εξουσίας και της αντιπολίτευσης.

Πρόκειται για ένα “μικρόνοο” κομματικό σύστημα, που απέχει παρασάγγας μακρυά από τις πραγματικές ανάγκες του Ελληνισμού, που βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της τουρκικής στόχευσης για φινλανδοποίηση της χώρας, αλλά και της δημογραφικής συρρίκνωσης.  Αντί πάνω σε αυτά τα δύο κρίσιμα ζητήματα να υπάρξει πραγματικός συναγερμός από όλους και η θεμελίωση ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού με στοιχειώδη πολιτική συναίνεση, πολιτικοί ηγέτες, “ηγετίσκοι” και πάσης φύσεως παρατρεχάμενοι κάνουν τα πάντα για να πληγώσουν τη χώρα.

Να υπονομεύσουν την αδήριτη ανάγκη για μακροπρόθεσμη εθνική στρατηγική για την προστασία του ευρύτερου Ελληνισμού.  Εθνική στρατηγική που στο επίμαχο ζήτημα της αποτρεπτικής δυναμικής της Ελλάδος περιλαμβάνει σωρευτικά και όχι διαζευκτικά τα εξής:

Προτάσεις για μια εθνική στρατηγική

Πρώτον, τον ποιοτικό στρατιωτικό εξοπλισμό και τον άμεσο εκσυγχρονισμό και αναπροσανατολισμό των ενόπλων δυνάμεων στοχευμένα προς αντιμετώπιση της εθνικής απειλής. Πέραν των Rafale και των Belharra που είναι απαραίτητα και κρίσιμα οπλικά συστήματα για την αποφασιστική ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης της χώρας πρέπει να υπάρξει χωρίς τυμπανοκρουσίες η ισχυροποίηση της άμυνας των νησιών του Αιγαίου με τοποθέτηση σύγχρονων πυραυλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς (ήδη η Τουρκία έχει αποκτήσει τέτοιους πυραύλους κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών) και έξυπνων πυραύλων (π.χ. Spike NLOS) προκειμένου να δημιουργηθεί ισχυρή αντιπρόσβαση και να αξιοποιηθεί η αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου με τη δημιουργία ισχυρής αποτρεπτικής ομπρέλας.

Παράλληλα πρέπει να υπάρξει και σοβαρός εκσυγχρονισμός στη στρατιωτική διοίκηση. Απαιτείται η άμεση υλοποίηση της πρότασης που έχουν δημοσιοποιήσει έγκριτοι στρατιωτικοί για ενοποίηση της διοίκησης (ναυτικού και στρατού ξηράς) υπό μια κεντρική διοίκηση ολόκληρου του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Δεύτερον, η άμεση αναγέννηση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας με στόχο την παραγωγή έξυπνων όπλων. Ως πρώτιστος στόχος θα πρέπει μέσω των τεχνολογικών ιδρυμάτων της χώρας να εξευρεθεί και να παραχθεί το συντομότερο δυνατόν αποτρεπτικό σύστημα αντί-drones, λόγω της υπερέκτασης της Τουρκίας στην παραγωγή επιθετικών drones.

Αυτό που είναι εφικτό για τις δυνατότητες της χώρας μπορεί να αποτελέσει όχι μόνο απάντηση στην τουρκική επιθετικότητα, αλλά και εμπορικό κράχτη σε παγκόσμιο επίπεδο, αντίστοιχο με αυτό των τουρκικών drones που ήδη έχουν εξαχθεί σε πολλές χώρες (Ουκρανία, Αζειμπαϊρτζάν, Λιβύη, Αιθιοπία). Περαιτέρω απαιτείται εκ των ων ουκ άνευ η ενίσχυση των ναυπηγείων προκειμένου να παράξουν πολεμικά πλοία έτσι ώστε τις επόμενες δεκαετίες η ισχυροποίηση του πολεμικού ναυτικού να προέρχεται και από ελληνικά χέρια.

Ενίσχυση εθνομηδενισμού

Τα παραπάνω δεν αποτελούν διαζευκτική επιλογή, αλλά αυστηρό μονόδρομο. Για αυτό τόσο αυτοί που υποτιμούν τον τουρκικό κίνδυνο και ζητούν σύμπραξη με την Τουρκία και τη συνέχιση της κατευναστικής πολιτικής λόγω του κυρίαρχου φοβικού συνδρόμου των ελληνικών ελίτ, όσο και αυτοί που κάτω από ψευδοιδεολογήματα και ψευδοδιεθνιστικές κορώνες ενισχύουν τον εθνομηδενισμό, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για το παρόν και το μέλλον του Ελληνισμού.

Μόνο μια συνειδητή και ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική με την παράλληλη ενίσχυση του πατριωτικού φρονήματος του λαού μπορεί να αποτελέσει τη λυδία λίθο για την προστασία του Ελληνισμού μέσω της σοβαρής αποτρεπτικής δυνατότητας της χώρας, που εκ παραλλήλου αποτελεί και προϋπόθεση για την εξασφάλιση της ειρήνης στη περιοχή έναντι του διακηρυγμένου τουρκικού αναθεωρητισμού.