Οι ανησυχητικές δηλώσεις Παναγιωτόπουλου και η άσκηση “Ατσάλινο Βέλος”

Η συμμετοχή της ελληνικής αεροπορίας σε κοινές ασκήσεις με την Κυπριακή Δημοκρατία δεν γίνεται για πρώτη φορά. Προφανώς και έχει σημασία ο χρόνος διεξαγωγής των ασκήσεων, οι οποίες δεν έχουν τόσο εκπαιδευτικό χαρακτήρα όσο πολιτικό. Στέλνουν μηνύματα. Η χθεσινή κοινή άσκηση Ελλάδας και Κύπρου είχε προ πολλού προγραμματιστεί. Κι αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.

Δεν συνδέεται, δηλαδή, με τις τελευταίες εξελίξεις στο θαλασσοτεμάχιο 7, στο οποίο έχει εισβάλει η Τουρκία με το γεωτρύπανο “Γιαβούζ”. Αυτό, βέβαια, δεν υποβαθμίζει τη σημασία της, την χρησιμότητά της. Για τη χθεσινή άσκηση, η Αθήνα δια του υπουργού Εθνικής Άμυνας, έσπευσε να παινευτεί:

«Τα ελληνικά F-16 πέταξαν σήμερα (χθες) πάνω από την Κύπρο, συμμετέχοντας ουσιαστικά στη διακλαδική Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων ‘Ατσάλινο Βέλος’, μαζί με τα κυπριακά στρατεύματα. Όπως είχα πει, τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη τα θέλουμε στις ασκήσεις και όχι στις παρελάσεις».

Μία “αμφισημία” το Οικόπεδο 7

Την πραγματικότητα την γνωρίζει πολύ περισσότερο ο ίδιος ο κ. Παναγιωτόπουλος. Πρόκειται για τον ίδιο υπουργό που προ ημερών, σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, είπε μεταξύ άλλων πως στο θαλασσοτεμάχιο 7, υπάρχει μια «αμφισημία».
Είπε συγκεκριμένα, πως:

«Δεν είναι καλό πράγμα η συγκέντρωση δυνάμεων σε μια περιορισμένη περιοχή. Η περιοχή αυτή είναι τεράστια. Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, οι Τούρκοι θα επιχειρήσουν σε μια γωνιά του Οικοπέδου 7, για την οποία υπάρχει και μια αμφισημία, εν πάση περιπτώσει εάν μπαίνει στα δικά τους ύδατα ή στη δική τους, την υπό ανακοίνωση Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, την κατά την άποψή τους. Οι Γάλλοι είναι σε μια άλλη περιοχή. Είναι μακριά, λοιπόν, οι μεν από τους δε. Από εκεί και πέρα όμως, η παρουσία και των δύο σε αυτή την περιοχή σημαίνει ότι ο καθένας επιχειρεί να κατοχυρώσει το δυνητικό συμφέρον του. Και αυτό έχει την δική του σημασία».

Η Κύπρος είναι πάλι “μακράν”

Πρόκειται για τον ίδιο υπουργό, ο οποίος στην ίδια συνέντευξη, έσπευσε να αναφέρει- πριν την Γαλλία και την Κυπριακή Δημοκρατία- πως το Παρίσι θα έστελνε φρεγάτα στην περιοχή.
Είπε επί τούτου ανέφερε:

«Δεν θα ζητήσω εγώ στρατιωτική παρουσία με πλοία στην περιοχή. Θα το κάνει αυτό προφανώς ο Κύπριος ομόλογός μου, ή πολύ περισσότερο ο Κύπριος Πρόεδρος. Δεν μπορούσα να το κάνω εγώ αυτό. Απλά, ρώτησα –διερεύνησα τις προθέσεις τους– εάν πρόκειται να απαντήσουν με κάποιου είδους στρατιωτική παρουσία στην περιοχή και μου απάντησαν ότι στέλνουν μία φρεγάτα. Αυτή η εντύπωση νομίζω ότι υπάρχει και από ιταλικής πλευράς. Δεν είμαι σίγουρος, αλλά νομίζω ότι θα στείλουν και οι Ιταλοί κάτι».

Βεβαίως δεν ρωτήθηκε κατά πόσο η Ελλάδα προτίθεται να στείλει. Δεν εξετάζεται το εάν πρέπει ή όχι να στείλει, αλλά αντί να διερευνά τις προθέσεις των άλλων καλό θα ήταν να αποκαλύψει τις δίκες τους προθέσεις.

Η πραγματικότητα είναι μια και πρέπει να το γνωρίζουν οι κρατούντες στην Ελλάδα: Από ψεύτικα μεγάλα λόγια χορτάσαμε. Οι λεπτομέρειες στους στίχους του γνωστού τραγουδιού του Σταύρου Ξαρχάκου σε ποίηση Νίκου Γκάτσου, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.