Η καπιταλιστική δημοκρατία φροντίζει για όλα!

Στην, δε, πρώτη, έχουμε τους ολιγάρχες αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, οι οποίοι ανταγωνίζονται και αυτοί λυσσωδώς μεταξύ τους, σε συνεργασία, μάλιστα πολλές φορές, κάποιων από αυτούς με τους χρηματοδότες τους, με “αποστολή” να “ικανοποιήσουν” και αυτοί τους ψηφοφόρους τους. Αυτή είναι η παγκόσμια διαχρονική επικαιρότητα. Στην Ελλάδα η επικαιρότητα δεν μπορεί, σε ότι αφορά τα χαρακτηριστικά της, να διαφέρει από αυτήν της παγκόσμιας επικαιρότητας.

Στις δευτεράντζες χώρες, όπως είναι η Ελλάδα, παίζονται και άλλα παιχνίδια, όπου οι ιθαγενείς κομματικοί ολιγάρχες, για να αυξήσουν το αξιόπιστο των ενεργειών-καταγγελιών τους, αναζητούν υποστηρικτές και στο εξωτερικό, όπως έγινε πρόσφατα, όπου οι ιθαγενείς ολιγάρχες, σε αγαστή συνεργασία με τους συνοδοιπόρους, τους “δημοκράτες” της ΕΕ, ανακήρυξαν την Ελλάδα ως μια μη δημοκρατική χώρα!

Ακόμα και οι κομμουνιστές “δημοκράτες” ολιγάρχες της ΕΕ, οι οποίοι εκλέγονται από τα μέλη τους με 99,9%, μας λυπήθηκαν όλους εμάς τους καταπιεσμένους, και τσοντάρισαν και αυτοί για να προκύψει το “μεγαλοπρεπές” ψήφισμα-καταδίκη της Κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, με την οποία σχεδόν όλοι αυτοί σε αγαστή συνεργασία μεταξύ τους ψήφισαν το νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια με το “δημοκρατικό” περί ισότητας επιχείρημά τους, που παραβιάζει θεμελιώδη αρχή της δημοκρατίας, αυτήν της ισότητας όλων των παιδιών να έχουν το δικαίωμα να ανατρέφονται σε φυσικό περιβάλλον, όπως το ορίζει, όχι μόνον η φύση, αλλά και η επιστήμη (βλ. Εθνική Ακαδημία των ΗΠΑ).

Με αποτέλεσμα οι κύριοι αυτοί να προσθέτουν και άλλα άτυχα παιδιά σε αυτά που ήδη υπάρχουν, είτε γιατί έχασαν τους φυσικούς τους γονείς, είτε γιατί γεννήθηκαν σε ακατάλληλο οικογενειακό περιβάλλον, κι αυτό ως αποτέλεσμα των παραλείψεων των “κατήγορων” ολιγαρχών να συνδράμουν, ώστε όλα τα παιδιά να γεννιούνται σε κατάλληλο φυσικό οικογενειακό περιβάλλον.

Ολιγάρχες θα σώσουν τα πανεπιστήμια…

Κρίμα όμως, γιατί όλη αυτή η “δουλειά” και ο κόπος να βγει, επιτέλους, το περιβόητο ψήφισμα της Ευρωβουλής δεν κράτησε για πολύ την ικανοποίηση και τα πανηγύρια των εν λόγω ολιγαρχών, γιατί έρχεται ο άλλος, ο “αχάριστος”, ονόματι Αλέξης Τσίπρας, και με τις αποκαλύψεις του, σε ότι αφορά τις ημέρες και τα έργα της πρώτης φοράς αριστερής κυβέρνησης, και τινάζει το ευρωπαϊκό επίτευγμα των “δημοκρατών” ολιγαρχών στον αέρα, γιατί αποκαλύπτει πως όλοι τους την ίδια δουλειά κάνουν, ότι, δηλαδή, όλοι τους δεν έχουν στην πράξη καμιά σχέση με τη δημοκρατία!

Εντάξει, υπάρχουν και μερικοί αγαθοί και “αγαθοί” ολιγάρχες με καλές προθέσεις, αλλά και με αυτές δεν ζήσαμε ή απολαύσαμε παρά μόνον τα αγαθά της καπιταλιστικής δημοκρατίας, με κάποιους προσωρινούς καλλωπισμούς της. Για παράδειγμα το “open.gov”, χάριν στο οποίο σταμάτησε, κατά κάποιους, η λεηλασία του παραγόμενου πλούτου. Βέβαια δεν μπορώ να μην πω πως μειώθηκε η γραφειοκρατία της λεηλασίας, για κάτι για το οποίο και οι πιο θιασώτες καπιταλιστές, προφανώς, χαίρονται. Και αυτό συμβαίνει, γιατί ακόμα και αυτοί, των καλών προθέσεων ολιγάρχες, προσπαθούν να μας πείσουν ότι υπηρετούν τη δημοκρατία!

Πάρτε, για παράδειγμα, το συνωστισμό που παρατηρούμε να συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Bουλή με όλους αυτούς τους “δημοκράτες” ολιγάρχες, οι οποίοι προσπαθούν να μας προστατέψουν από το κακό που μας έρχεται με την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων. Ο κόσμος το έχει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι! Δεν πήραν ακόμα χαμπάρι ότι η Ελλάδα, από καιρό, έχει κατακλυστεί από ιδιωτικά πανεπιστήμια, των οποίων οι απόφοιτοί τους προτιμώνται από τους ντόπιους καπιταλιστές, γιατί τους βρίσκουν πιο καταρτισμένους από αυτούς που προέρχονται από τα κρατικά πανεπιστήμια. Τι να κάνουν οι άνθρωποι πρωτότυπη και ανταγωνιστική παραγωγή θέλουν να πετύχουν και αυτό δεν επιτυγχάνεται με τους ροπαλοφόρους και τα κομματικά τάγματα, που έχουν εισβάλει εδώ και πολύ καιρό στα πανεπιστήμια.

Καπιταλισμός και πανεπιστήμια 

Τώρα, μιας και συζητάμε για καταρτισμένους, καλό είναι να ειπωθεί πως όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο από το να μας παράγουν, απλώς, καταρτισμένους. Από όλα λείπει το άλλο μισό η παιδεία και φυσικό είναι αυτό, γιατί το σύστημα προτιμά τη βαρβαρότητα. Κι’ αυτό γιατί κάνει καλύτερα τη δουλειά του, από του να νοιάζεται για παραγωγή και πολιτισμένων καταρτισμένων, που μπορεί, μάλιστα, και να το σαμποτάρει.

Ο Μαρξ κάτι τέτοιο διέγνωσε και συνταγογράφησε ως αντίβαρο τα βάρβαρα στίφη του συνδικαλισμού. Κάποιος θα έπρεπε να φροντίσει την απαλλαγή των κοινωνιών από την πληθώρα των καπιταλιστών. Όπως άλλωστε απέδειξε το σοβιετικό καθεστώς, δεν χρειάζεσαι περισσότερους από έναν, όπως δεν χρειάζεσαι και περισσότερους από έναν πολιτικό. Ένας, μάλιστα, φτάνει που να μπορεί να φοράει και τα δυο καπέλα! Έτσι επιτυγχάνεται και εξοικονόμηση πόρων!

Το διεφθαρμένο καπιταλιστικό καθεστώς δεν νοιάζεται για τον υγιή ανταγωνισμό και ένας τρόπος με τον οποίο τον νοθεύει είναι και η κατάρτιση. Στην έδρα του κατ’ αρχήν νοιάζεται να διαθέτει τους καλλίτερους καταρτισμένους σε όλους τους τομείς, για το λόγο αυτό διαθέτει τα καλύτερα πανεπιστήμια που στηρίζονται με τους απαραίτητους πόρους για επιστημονική έρευνα. Δεν είναι τυχαίο που διαθέτει πανεπιστήμια, όπως το Columbia της Νέας Υόρκης κ.ά.. Αλλά, επειδή έχει ανάγκη και τα φθηνά χέρια, καθώς και τα φθηνά μυαλά, φροντίζει και να τα διαθέτει. Για αυτά διαθέτει την περιφέρεια και σε αυτήν βρισκόμαστε και εμείς.

Είμαστε εδώ για να εξυπηρετούμε το διεφθαρμένο καπιταλιστικό σύστημα, με τα κρατικά μας πανεπιστήμια. Δεν αμφισβητώ την χρησιμότητά τους. Μαζί με το βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα! Όχι χωρίς κόστος, που αντανακλάται στη δυσφήμιση της δημοκρατίας. Η ακροδεξιά μεγαλώνει, ιδιαίτερα στις χώρες από όπου προέρχονται και οι συνοδοιπόροι των δικών μας “δημοκρατών” ολιγαρχών οι οποίοι απεφάνθησαν πως η δημοκρατία στην Ελλάδα χωλαίνει, ενώ στις δικές τους αυτή, πυρετωδώς, ακμάζει, και ευημερεί! Παράδοξο θα πει κανείς: Η δημοκρατία ευημερεί, αλλά η ακροδεξιά καλπάζει.