Περί Αιγαίου ή περί Tourkaegean ο λόγος...

Υπενθυμίζοντας από πότε οι Έλληνες υπερασπίζονται και κατοχυρώνουν την κυριαρχία τους στο Αιγαίο, μία υπενθύμιση, ίσως χρήσιμη, σε όσους, κατ’ επάγγελμα η ποιητική αδεία, ασχολούνται με την χάραξη “ορίων και ζωνών” στο Αιγαίο η δεν έχουν ταμπού σε ότι αφορά τα ελληνικά δικαιώματα και τις τούρκικες απαιτήσεις στις διαφαινόμενες η στις εν εξελίξει ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις για την αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου στο Αιγαίο…

Σύμφωνα με την ιστορία μας… ο Αρταξέρξης, βασιλιάς των Περσών, μετά τις αλλεπάλληλες ήττες από τον Κίμωνα στην Κύπρο, έστειλε αντιπροσωπεία με επικεφαλής τους στρατηγούς, Αρτάβαζο και Μεγάβυζο , στην Αθήνα, ζητώντας τη σύναψη ειρηνευτικής συνθήκης. Οι Αθηναίοι απάντησαν με την αποστολή, στα Σούσα, ειδικής πρεσβείας υπό τον Καλλία. Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει απόλυτη ομοφωνία για την ακριβή χρονολογία σύναψης αυτής της σημαντικής συνθήκης είναι αρκετό ότι έχουν περισωθεί οι όροι αυτής της συνθήκης ειρήνης και το ιστορικό της πλαίσιο.

Είναι αρκετή η τεκμηρίωση της αρχέγονης ελληνικής ασυμβίβαστης προστασίας του Αιγαίου ως κοιτίδας του Ελληνικού πολιτισμού. Η Συνθήκη αυτή έχει αποτελέσει και αποτελεί αντικείμενο διεθνούς ενδιαφέροντος. Στην “Encyclopedia Iranica” για παράδειγμα η συνθήκη χαρακτηρίζεται «θρίαμβος του Καλλία». Οι τέσσερεις όροι της συνθήκης είναι οι εξής:

Οι ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας αποκτούν την αυτονομία τους.
Περσικός στρατός δε θα πλησιάζει στις ακτές σε απόσταση μικρότερη των τριών ημερών.
Τα περσικά πλοία δε θα εισέρχονται στο λιμάνι της πόλης Φασήλιδος στην Παμφυλία, δηλαδή δε θα πλέουν στη δυτική ακτή της Μικράς Ασίας πέρα από αυτό το σημείο. Επίσης, τα πολεμικά πλοία δε θα προχωρούν πέρα των Κυανών και Χελιδονίων νησίδων.
Οι Αθηναίοι δεν θα έκτιζαν αποικίες στην χώρα του μεγάλου Βασιλέως.

Χελιδονίδες νήσοι και Φασηλίδα

Επεξηγηματικά για τις περιοχές που αναφέρει η συνθήκη: «Η Φασηλίδα (αρχ. Φασηλίς), υπήρξε για πολλούς αιώνες ελληνική πόλη και σημαντικό λιμάνι στη νότιο Μικρά Ασία, απέναντι από την Κύπρο και δυτικά, κοντά στη σημερινή Αττάλεια, και είναι γνωστή κυρίως για την πολιορκία της από τους Έλληνες το 469 ή 466 π.Χ.[2] κατά την εκστρατεία τους εναντίον των περσικών δυνάμεων που είχαν τότε συγκεντρωθεί στις εκβολές του Ευρυμέδοντα ποταμού (ποταμός της Μικράς Ασίας που εκβάλλει στον κόλπο της Αττάλειας και όπου οι Αθηναίοι συνέτριψαν τους Πέρσες στα 466 π.Χ.)…

Οι Χελιδονίδες νήσοι, γνωστές και ως Χελιδόνιαι, Χελιδονίαι ή Πέντε Νησιά (λατινικά: “Chelidoniae Insulae”, τουρκικά: “Beş Adalar”, ιταλικά: “Celidoni”) είναι συστάδα νησιών στα ανοιχτά του Χελιδόνιου ακρωτηρίου στη νότια ακτή της Μικράς Ασίας, στην Τουρκία. Χελιδόνιον ήταν η αρχαία ελληνική του ονομασία, αλλά ήταν επίσης γνωστό και ως Ιερόν Ακρωτήριον, ενώ στα τουρκικά ονομάζεται Gelidonya Burnu. Το μεγαλύτερο νησί της συστάδας ονομάζεται Μελανίππεια. Άλλα νησιά περιλαμβάνουν την Κορύδελα και την Κραμπούσα. Βρίσκονται σε απόσταση 73 χλμ ανατολικά του Καστελλόριζου..(πηγή Βικιπαίδεια).

Κυανοί Νήσοι είναι τα πριγκιπονήσια στην Θάλασσα του Μαρμαρά και Φασηλίς είναι ελληνική πόλις της Νοτίου Μικράς Ασίας, ισχυρό εμπορικό λιμάνι, που βρίσκεται απέναντι από την Κύπρο.

Ποιος είναι ο Καλλίας

Αξίζει όμως να δούμε ποιος είναι ο Καλλίας ώστε να διαμορφώσουμε άποψη για το ειδικό βάρος, το κύρος του διαπραγματευτή που απέστειλαν οι Αθηναίοι να διαπραγματευθεί.
Ο Καλλίας επιλεγόμενος ο Β, είναι γόνος αριστοκρατικής Αθηναϊκής οικογένειας. Η οικογένεια διατηρούσε τιμητικό ρόλο και τίτλο των Δαδούχων στα Ελευσίνια Μυστήρια. Ο παππούς του Καλίας ο Α υπήρξε, διπλωμάτης αλλά και Ολυμπιονίκης στους 54ους Ολυμπιακούς αγώνες στο ιππικό αγώνισμα Κέλη. Είχε διακριθεί και σε άλλους αγώνες στο Τέθριππον.

Γνωστός ως φανατικός εχθρός της τυραννίδος και των Πεισιστρατών, ο Καλλίας ο Β, υπήρξε πολιτικός φίλος και υποστηρικτής του Περικλή διετέλεσε πρέσβης των Αθηνών στην Δηλιακή Συμμαχία, Διακρίθηκε στην μάχη του Μαραθώνα και αλλού. Υπήρξε τρεις φορές Ολυμπιονίκης, όπως επίσης και νικητής στους Ίσθμιους τους Πύθιους και τους Νέμεους αγώνες.

Photo εξώφυλλου ο Κίμωνας: Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός, ο φόβος των Περσών