Καλύπτεται επιτέλους ένα σημαντικό κενό: Θα κυκλοφορήσει το Eau de Space

“Η NASA φέρνει τη μυρωδιά του διαστήματος στη Γη με ένα νέο άρωμα, το Eau de Space. Το άρωμα δημιουργήθηκε από τον χημικό Στιβ Πιρς, ο οποίος έχει συμβόλαιο με τη ΝΑΣΑ από το 2008 για να αναδημιουργήσει τη μυρωδιά του διαστήματος” λέει η διαφήμιση.

Αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα. Χώρια που κανείς δεν μπορεί με βάση τους νόμους της φυσικής να ξέρει πώς μυρίζει το κενό στο χάος που μας περιβάλλει. [Αυτό βέβαια μπορεί να είναι και θετικό για τον επιχειρηματία που προμοτάρει το άρωμα, γιατί ποτέ και κανένας δεν θα μπορέσει να πει “μα δεν μυρίζει έτσι”.] Η ειδηση προβλήθηκε κι απο το CNN με το σκεφτικό “να πάρουμε μια μυρωδιά από διάστημα”.

Υπάρχει ένα ψήγμα αλήθειας στη σχέση της ΝΑΣΑ με αυτό το νέο προϊόν και την προώθησή του πάντως. Ο χημικός που το παρασκευάζει,  ο Στίβεν Πιρς, (αναδημιουργώντας με χημικές ενώσεις την μυρωδιά του χάους), κάποτε είχε συνεργαστεί με τη ΝΑΣΑ, για να δημιουργήσει μυρωδιές που αντιμετωπίζουν στον διαστημικό σταθμό οι αστροναύτες και να προσαρμόζονται πιο βατά στη ζωή τους εκεί μέσα. Χρησιμοποιούσε δηλαδή χημικές ενώσεις ώστε η μυρωδιά να προσομοιάζει στις περιγραφές των αστροναυτών.

Και για να  επανέλθουμε στη “μυρωδιά του διαστήματος” που μόνο άρωμα δεν ειναι,  ούτε οι αστροναύτες έχουν μυρίσει ποτέ το χάος. Εκεινο που μπορουν να περιγράψουν ειναι  το πώς μυρίζουν οι στολές και τα σκάφανδρά  τους όταν επιστρέφουν μέσα στο σταθμό μετά από περίπατο.

Ας μην μπούμε σε άκομψες λεπτομέρειες, όλοι καταλαβαίνουν πώς περίπου μπορεί να μυρίζει ένας ερμητικά κλειστός χώρος όπου συμβιώνουν έστω και σε μικρό αριθμό άτομα, όταν υπάρχει οξυγόνο για να αναπνέουν, αλλά εξακολουθούν βεβαίως να έχουν φυσικές ανάγκες, μυρωδιές από εκκρίσεις, από τρόφιμα ή ποτά που έχουν μαζι τους εκεί απο την γη ως παρηγοριά κ.λπ.  Σε αυτό τον “αρωματισμένο” χώρο, προστίθεται και η μυρωδιά που νομίζουν ή όντως φέρνουν απ΄έξω, όταν βγαίνουν για “ξεμουδιασμα” και επισκευές ή άλλες εργασίες.

Η μυρωδιά της στολής όταν γυρίζουν μέσα στο σκάφος, δηλαδή, δεν αντανακλά απαραιτήτως την εξωτερική, θεωρητική ή πραγματική μυρωδιά του διαστήματος, γιατί αυτό που μυρίζει π.χ. το σκάφανδρο, είναι η αντίδραση των ουσιών που έχει επάνω του με τις ουσίες που υπάρχουν στην εσωτερική ατμόσφαιρα του διαστημικού σταθμού. Οπότε αν υποθέσουμε ότι όντως έχει κάποια μυρωδιά το κενό, πολύ πιθανόν να μην έχει σχέση με τη μυρωδιά που “φέρει”  μετά η στολή του αστροναύτη.

Σύμφωνα με τους χημικούς, δηλαδή, αυτό που τους μυρίζει  όταν μπαίνουν στο σταθμό, είναι το “προϊόν”  ή αποτέλεσμα των κραδασμών των σωματιδίων που φέρνουν  μέσα απ΄έξω, καθώς τα σωματίδια αυτά αναμιγνύονται με τον εσωτερικό αέρα.

Με τις γνώσεις του για τη χημεία της γεύσης και των αρωμάτων, ο Πιρς χρησιμοποίησε τις περιγραφές των αστροναυτών για τη μυρωδιά του Eau de Space ώστε να βρει συνδυασμούς που να ταιριάζουν με αυτό που περιγράφεται ως «όζον, ζεστό μέταλλο και τηγανητή μπριζόλα».

«Είναι μια πικρή μυρωδιά σε συνδυασμό με οσμή καπνού και καμμένου, σαν μυρωδιά από ένα πυροβόλο όπλο, αμέσως μετά τον πυροβολισμό», είπε η αστροναύτης Πέγκι Γουίτσον. Αλλοι συνάδελφοί της είπαν ότι οι στολές μυρίζουν σαν “μείγμα πυρίτιδας, μπριζόλας, μούρων”, άλλος μίλησε για “τσίκνα  και ρούμι». Άλλος για θειάφι.