Από τη στοχοποίηση των Εβραίων, στη στοχοποίηση των Ρώσων!

Η κυριαρχία του Χίτλερ στην Γερμανία, στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό στην προπαγάνδα, πως “για όλα φταίνε οι Εβραίοι”. Η κυριαρχία των Αμερικανών, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στο φόβητρο του κομμουνισμού. Το κυρίαρχο σύστημα, για να λειτουργήσει και να δικαιολογήσει τις τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες και τις αντιδημοκρατικές επεμβάσεις, πάντα χρειάζεται ένα μπαμπούλα. Από τη στοχοποίηση των Εβραίων περάσαμε στην στοχοποίηση των Ρώσων.

Στην Ευρώπη, “διάδοχοι” της Σοβιετικής Ένωσης που κατέρρευσε το ‘90, ήταν οι Ρώσοι. Αυτοί επελέγησαν, επειδή είναι και μεγάλη πυρηνική δύναμη. Όλο αυτό για να δουλέψει, χρειάζεται και ισχυρή προπαγάνδα. Κατασκευή των στοιχείων και περιορισμό, έως απόκρυψη της αντίθετης άποψης.

Συνθήκες της περιόδου του μακαρθισμού αναβιώνουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Η επιρροή της δύσης στους διεθνείς οργανισμούς οδήγησε στον αποκλεισμό οτιδήποτε ρωσικού από τη διεθνή ζωή. Αποκλεισμούς στον αθλητισμό, ακόμα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες (!) και μάλιστα πριν την εισβολή στην Ουκρανία. Μικρό το κακό αν έμεναν εκεί.

Όμως αυτό που ζούμε στις τέχνες και τον πολιτισμό, είναι πρωτοφανές για την εποχή μας. Για παράδειγμα ο Ρώσος μουσικός διευθυντής της ορχήστρας της Τουλούζης στη Γαλλία Τουγκάν Σοκίεφ (ο οποίος είναι επίσης αρχιμουσικός στο θέατρο Μπολσόι στη Μόσχα) έλαβε εντολή να καταδικάσει την εισβολή της Ρωσίας, πριν από την επόμενη εμφάνισή του.

Νέος μακαρθισμός…

Ο Τουγκάν Σοκίεφ, τελικά, υπέβαλε την παραίτησή του από τα Μπολσόι, αλλά και από τη θέση του ως μουσικός διευθυντής στην ορχήστρα της Τουλούζης. Και δήλωσε συγκλονισμένος: «Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών βίωσα κάτι που πίστευα πως δεν θα έβλεπα ποτέ στη ζωή μου. Σήμερα στην Ευρώπη είμαι αναγκασμένος να κάνω μια επιλογή και να επιλέξω μία από τις μουσικές μου οικογένειες έναντι της άλλης. Καλούμαι να επιλέξω έναν καλλιτέχνη έναντι άλλου. Καλούμαι να επιλέξω μια πολιτιστική παράδοση έναντι άλλης. Καλούμαι να επιλέξω έναν τραγουδιστή έναντι άλλου. Σύντομα θα κληθώ να επιλέξω μεταξύ Τσαϊκόφσκι, Στραβίνσκι, Σοστακόβιτς έναντι Μπετόβεν, Μπραμς, Ντεμπισί. Συμβαίνει ήδη στην Πολωνία, μια ευρωπαϊκή χώρα, όπου η ρωσική μουσική απαγορεύεται».

Οι Ρώσοι καλλιτέχνες εκδιώκονται και απολύονται από παντού στη Δύση. Στη Γερμανία, ο Ρώσος επικεφαλής μαέστρος της Φιλαρμονικής του Μονάχου, Valery Gergiev, απολύθηκε λόγω της άρνησής του να πάρει θέση κατά της εισβολής. Η Εθνική Λυρική Σκηνή της Πολωνίας έφτασε στο σημείο να εγκαταλείψει μια παραγωγή του “Μπορίς Γκοντούνοφ” του Μουσόργκσκι, μιας από τις μεγαλύτερες ρωσικές όπερες, για να εκφράσει «αλληλεγγύη στον λαό της Ουκρανίας». Πιο ηχηρή περίπτωση, ήταν η απόφαση της Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης να απομακρύνει την επί 20 χρόνια σούπερ σταρ σοπράνο Άννα Νετρέμπκο, διότι αρνήθηκε να καταγγείλει τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν.

Καλό όμως είναι όλα αυτά να μην τα μαθαίνουμε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε σαρωτικούς περιορισμούς στη μετάδοση του Russia Today και του Sputnik στην Ευρώπη, στο πλαίσιο των κυρώσεων κατά της Μόσχας, με το επιχείρημα ότι αυτά τα ρωσικά ΜΜΕ έκαναν προπαγάνδα (!) για αιτιολόγηση και στήριξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Προς τιμή της, η ένωση δημοσιογράφων της Ολλανδίας κατέθεσε αγωγή ενάντια στην απαγόρευση που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, κάνοντας λόγο για παραβίαση των δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών στην ελευθερία της ενημέρωσης.

Μόνο οι Ρώσοι είναι ολιγάρχες!

Η ελευθερία στην ενημέρωση είναι όμως επικίνδυνη, όταν η ίδια η Δύση παραβιάζει θεμελιώδεις κανόνες δικαίου. Χαρακτηρίζοντας όλους τους Ρώσους επιχειρηματίας «ολιγάρχες», που πριν την εισβολή ήταν καλοδεχούμενοι επιχειρηματίες στις ευρωπαϊκές χώρες και οι δράσεις τους νόμιμες, δημεύει χωρίς δικαστικές αποφάσεις περιουσιακά τους στοιχεία. Μπορεί ο Έλον Μάσκ, ο Μπιλ Γκέιτς, ο Τζεφ Μπέζος ή ο Γουόρεν Μπάφετ να είναι περισσότερο “ολιγάρχες” με πολλαπλάσια περιουσία από τους Ρώσους, αλλά είναι Αμερικανοί φίλοι και ευσεβείς επιχειρηματίες. Είναι τα αφεντικά!

Και αφού ανακοίνωσαν κατασχέσεις, τώρα αναζητούν κοινό νομικό πλαίσιο σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ για να επεκτείνει τις κυρώσεις σε 1.000 Ρώσους “ολιγάρχες” με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία! Η Κομισιόν αναζητά εκ των υστέρων (!) απαντήσεις γύρω από αυτό το θέμα, το οποίο είναι περίπλοκο και νομικά αλλά και πολιτικά. Και αυτό διότι η δήμευση είναι επί του παρόντος ζήτημα ποινικού δικαίου σε πολλές χώρες της ΕΕ, που απαιτεί καταδίκη, ενώ οι κυρώσεις αποτελούν διοικητική διαδικασία.

Και τι σκέφτηκαν να κάνουν για να ξεπεράσουν αυτό το εμπόδιο; Σύμφωνα με το προσχέδιο της Κομισιόν προβλέπεται «μια νέα δυνατότητα δήμευσης, όπου δεσμεύονται περιουσιακά στοιχεία με βάση την υποψία (!) εμπλοκής σε δραστηριότητες οργανωμένου εγκλήματος». Εάν «το εθνικό δικαστήριο πειστεί ότι τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες», δεν απαιτείται καταδίκη!

Η σύγκριση με τις νατοϊκές επιχειρήσεις στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, με την βίαιη απόσχιση εδάφους του ιστορικού για τους Σέρβους Κοσσυφοπεδίου, καθώς και η απρόκλητη εισβολή στο Ιράκ με ψευδή στοιχεία, δεν ενόχλησαν τις “υποδειγματικές” δυτικές δημοκρατίες και δεν τιμωρήθηκαν οι εισβολείς. Δύο μέτρα, δύο σταθμά και βαθύ σκοτάδι για να μείνουμε όλοι εμείς φρόνιμοι και υπάκουοι και να πιστεύουμε ότι μας λένε. Να περιορίζεται διαρκώς το εισόδημά μας, αλλά να το υπομένουμε, γιατί θα είμαστε ασφαλείς μέσα στο ΝΑΤΟ!