Και οι Αυστριακοί πήραν χαμπάρι την οικογένεια Μητσοτάκη

Δεν θα έγραφα κάτι, αν δεν είχα διαβάσει από καθαρή τύχη και μόνο, τι έγραψαν πριν λίγες μέρες η αυστριακή εφημερίδα Wiener Zeitung για την οικογένεια Μητσοτάκη, αλλά, και τα όσα είπε ο γνωστός τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος.

Δυστυχώς, οι Έλληνες, τα τελευταία χρόνια έχουν φτωχοποιηθεί και ζουν με κουπόνια σοβιετικού στυλ. Είναι παντελώς απαράδεκτο να βλέπουμε εικόνες σοκ από την Ελλάδα και όχι καρτ ποστάλ από νησί! Λίγοι πολιτικοί θα έφταιγαν περισσότερο, όσο οι πολιτικοί της συγκεκριμένης οικογένειας. Που σχεδόν πάντα, όχι μόνο εξευμένιζαν και διατυμπάνιζαν τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού ως τις απολύτως απαραίτητες, αλλά υπήρξαν και οι εισαγωγείς!

Υπάρχει πάντα το πρόβλημα, στην ελληνική πολιτική σκηνή, πως ένας φεύγει, ένας έρχεται. Παραδείγματα: Βαρβιτσιώτης φεύγει, Βαρβιτσιώτης έρχεται! Κεφαλογιάννης φεύγει, Κεφαλογιάννη έρχεται! Παπανδρέου φεύγει, Παπανδρέου έρχεται! Καραμανλής φεύγει, ανιψιός Καραμανλής έρχεται! Βούλτεψης φεύγει, Βούλτεψη έρχεται! Αλλά εδώ, Μητσοτάκης φεύγει… και όλο το Σόι, όλη η Οικογένεια μέσα! Έτσι δεν είναι;

Όταν το 1995, βρέθηκα για πρώτη φορά στο Λονδίνο και επισκέφτηκα τα φτωχότερα προάστια, είδα το πόσο η αγγλική κοινωνία είχε επηρεαστεί από τον θατσερισμό. Έβλεπες συνθήκες ορυχείου μέσα στην κοινωνία, αν πραγματικά ήθελες να δεις. Ο θατσερισμός συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, ακόμη και όταν ανέλαβε ο Τόνι Μπλερ. Σήμερα, μερικές περιοχές της Αγγλίας είναι από τις φτωχότερες της Ευρώπης. Βάρβαρες επιπτώσεις είναι αυτές κι όχι αστεία…

Μεγάλα πορτοφόλια και Αποστασία

Έτσι, και τα μέλη της Οικογένειας αυτής “χτυπάνε” τους φτωχούς και δίνουν συγχωροχάρτι σε πάμπλουτους φίλους, μεγάλα πορτοφόλια, και κολλητούς τους που πλούτισαν εν μια νυκτί. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Γιατί μια κοινωνία χρειάζεται πλούσιους με ήθος και παλιές αξίες, όπως ο αείμνηστος Μουζάκης των Κλωστών “Πεταλούδα”, όπως ο Καρέλιας, ο Θεοχαράκης, αλλά όχι πλούσιους από ύποπτες δραστηριότητες…

Μέσα στο παρελθόν, στο DNA της οικογένειας Μητσοτάκη υπάρχει και η Αποστασία. Που, παραδόξως, τα ελληνικά ΜΜΕ έχουν βοηθήσει αυτή η θλιβερή πράξη να μετατραπεί σε μέρος του μύθου του πατρός Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αλλά και της Οικογένειας. Κάτι απίστευτο! Πώς θα το εξηγούσε αυτό η πολιτική επιστήμη; Μήπως είναι το –είναι και τίτλος βιβλίου– η πολιτική ως επάγγελμα; Στον Αριστοτέλη, όμως, κάθε πολίτης, είναι δυνάμει πολιτικός. Και πως να μην βροντοφωνάξει το πλήθος «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»;

Πού έχει βρεθεί πλέον η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα; Να φιγουράρει κάτω από χώρες της Αφρικής! Καλύτερα να κυβερνούσαν την Ελλάδα “topless dancers”, παρά η οικογένεια αυτή. Να αναφέρουμε ή, να μην αναφέρουμε και τις υποκλοπές; Με ύπουλους, δεν μπορείς να παίζεις με κανόνες ιπποτών. Από σεβασμό στους νεκρούς, δεν αναφέρουμε την τραγωδία στα Τέμπη…

Στις μέρες της οικογένειας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχουν αρχίσει να βαφτίζουν τα κουπόνια οικονομικής στήριξης με αγγλικές λέξεις, ώστε αυτά, να γίνονται λιγότερα αντιληπτά. Πόσο προσβλητικό μπορεί να είναι όλο αυτό… Μα δεν γίνεται έτσι αυτή η οικογένεια, “νονός” (ας μου επιτραπεί η έκφραση) της Ελλάδας; Κατάσταση, που κάποιος με νου, από μακριά, θα αντιληφθεί ως “crime and punishment in Greece…”.

Θάτσερ της Ελλάδας

Πόσο κρίμα είναι επίσης που τόσο “ύποπτα” πλησίασε πολιτικούς του Κέντρου και της Αριστεράς –είναι πολλοί οι μοντέρνοι Αποστάτες!– ώστε να ανέβουν υποκλινόμενοι στο άρμα της οικογένειας Μητσοτάκη. Είναι να λυπάσαι πλέον, πως αριστεροί πολιτικοί ξεχνάνε τον λαό, είναι υποψήφιοι της συντηρητικής παράταξης, ευφραινόμενοι μετά άφθονης σαμπάνιας, μπράντι και πούρων… Σοβαρολογώ: Ο βιομήχανος τάδε ας είναι υποψήφιος… Μία σοβαρή, γκολικού τύπου Δεξιά, δεν είναι ποτέ πρόβλημα.

Κατανοώ, πως μέσα στην Οικογένεια υπάρχει αγώνας (εδώ “φαντάζομαι”, δεν λέω πως συμβαίνει κάτι τέτοιο), να εισέρχονται στις “μάχιμες τάξεις” της αθλητές, δημοσιογράφοι, και πολιτικοί του αριστερού χώρου (μα αυτό δεν είναι άγραφος κανόνας και στους βασιλικούς οίκους;). Ίσως, να μην φαίνεται (εδώ “φαντάζομαι πάλι”, δεν λέω πως συνέβη κάτι τέτοιο) πως μέσα στο DNA της οικογένειας Μητσοτάκη, υπάρχει και η εν δυνάμει έκπληξη, πως μια μέρα, θα σου μιλήσει για την Πολιτεία του Πλάτωνα, που βρίσκεται θαμμένη στο υπέδαφος της Αθήνας και πως πάλι, μόνο αυτή η Οικογένεια θα τη φέρει στο φως. Ζήτω! Για την Ατλαντίδα έχουμε κάτι;

Αυτή η Οικογένεια –σε προσωπικό επίπεδο, σαφώς, είναι όλοι τους συμπαθείς– δεν μπορεί να ισχυρίζεται και να παρουσιάζεται ως εκσυγχρονιστική και μεταρρυθμιστική για τα δημόσια ζητήματα του τόπου. Είναι το άκρως αντίθετο, για αυτό και η Wiener Zeitung, μίλησε για «ελληνική κληρονομική δημοκρατία». Σχεδόν διερωτήθηκε η εφημερίδα: «Είναι αυτό δημοκρατία δυτικού τύπου;».

Υπάρχει η βεβαιότητα, πως κάποιο άλλο κόμμα, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει άκρως καλύτερα τις τρεις μεγάλες απειλές, με τις οποίες είναι αντιμέτωπη η Ελλάδα. Και όχι, η Οικογένεια Μητσοτάκη και το κόμμα, μέσα από τις οργανωτικές δομές του οποίου δραστηριοποιείται. Είδαμε τις απειλές για την Ελλάδα, στο προηγούμενο άρθρο, και αυτές είναι: το δημογραφικό, η οικονομική κρίση, και η τουρκική απειλή…

Η Θάτσερ της Ελλάδας δεν μπορεί… Οικογενειοκρατία, νεποτισμός, και “εργαλειοθήκη” του σιδηρού θατσερισμού δεν αρμόζουν στο έθνος του Περικλή. Ούτε κουπόνια αρμόζουν, κύριε τραγουδοποιέ της μετα-χρεοκοπημένης ντόπιας ελίτ! Μένει να αποφασίσει ο ελληνικός λαός αν θα πει, ένα δυνατό: “Καληνύχτα Θάτσερ”! “Καληνύχτα Οικογένεια!”…