Πλημμύρες: Τί έπρεπε ήδη να κάνει και δεν κάνει η κυβέρνηση

Η κυβέρνηση βούλιαξε (μαζί με τη χώρα) μία φορά στις πλημμύρες, όταν και αποδείχτηκε πως σπατάλησαν οι εκλεκτοί της (και η ίδια) εκατοντάδες εκατομμύρια. Βουλιάζει όμως και μια δεύτερη φορά, αμέσως μετά, με διάρκεια και χωρίς τέλος. Η κυβέρνηση εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την καταστροφή στη Θεσσαλία περίπου σαν έναν τοπικό σεισμό με κάποια γκρεμισμένα σπίτια και όχι ως εθνική κρίση, όπως πραγματικά είναι.

Πέρα από τους νεκρούς, η χώρα αντιμετωπίζει στρατηγική καταστροφή αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ βρίσκεται και σε εθνικό κίνδυνο λόγω των γεγονότων. Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός κάνει σόου και οι υπουργοί κρύβονται. Μια από τους σημαντικότερες περιφέρειες σε επίπεδο ΑΕΠ, αγροτοδιατροφικής και βιομηχανικής παραγωγής, έχει εξαφανιστεί μέχρι νεοτέρας από την εθνική οικονομία.

Οι απώλειες στο ΑΕΠ είναι ακόμα ανυπολόγιστες. Η καταστροφή ζωικού κεφαλαίου όπως και της αγροτικής παραγωγής θα φουντώσει τον πληθωρισμό και διακυβεύει τη διατροφική ασφάλεια της πατρίδας μας για άγνωστο ακόμα χρόνο. Η καταστροφή όχι μόνο της παραγωγής, αλλά και των μέσων παραγωγής (μονάδων παραγωγής, μηχανημάτων κλπ.) είναι πάρα πολύ δύσκολο να αποτιμηθεί και κυρίως να αποκατασταθεί διότι δεν υπάρχουν πρώτα απ’ όλα τα αναγκαία διοικητικά και χρηματοδοτικά εργαλεία.

Λείπει το ανθρώπινο δυναμικό που θα μπορούσε να δουλέψει στην ανοικοδόμηση, επομένως θα πρέπει να “εισαχθεί” και άρα θα έχει αυξημένο κόστος. Λείπουν τα αναγκαία μηχανήματα για την αποκατάσταση. Ίσως ακόμα χειρότερη είναι η πιθανότητα να αναγκαστούν παραγωγοί να εγκαταλείψουν την παραγωγική δραστηριότητα για άλλες δραστηριότητες (φωτοβολταϊκά κλπ), ή και να φύγουν εν γένει από τη γη τους. Αυτά θα προκαλέσουν μόνιμη οικονομική αιμορραγία και περαιτέρω παραγωγική απίσχναση.

Οι πλημμύρες έκοψαν τη χώρα στα δύο

Οι πλημμύρες έκοψαν τη χώρα στα δύο, γεγονός το οποίο είναι πάντοτε καταστροφικό και εν δυνάμει επικίνδυνο, αν μη τι άλλο διότι δείχνει ευάλωτες υποδομές σε στιγμές τυχόν πολεμικών κρίσεων. Μια μεγάλη υγειονομική κρίση βρίσκεται στα σκαριά, η οποία θέτει σε κίνδυνο την υγεία χιλιάδων συμπολιτών μας και επιδεινώνει ακόμα περισσότερο την οικονομική κατάσταση. Καταναλωτές, παραγωγή, παραγωγοί, δημόσια διοίκηση, αιμορραγούν.

Αποδεικνύεται εν μέσω όλων αυτών ότι η δημόσια διοίκηση και διακυβέρνηση έχουν καταρρεύσει σε πολλαπλά κομβικά σημεία. Απέναντι σε όλα αυτά απαιτείται συγκεντρωτική και άκρως αποτελεσματική δημόσια διοίκηση-διακυβέρνηση. Τουναντίον, η πλήρης αποδιοργάνωση δεν κρύβεται. Ο σύγχρονος κοτζαμπασισμός βουλιάζει και μαζί του βουλιάζει η χώρα.

Η κυβέρνηση και η δημόσια διοίκηση θα έπρεπε ήδη να δουλεύουν σε πολλαπλά επίπεδα. Θα έπρεπε να έχουμε επιβολή διατιμήσεων πανελλαδικώς σε επηρεαζόμενα, άμεσα ή εμμέσως, προϊόντα. Θα έπρεπε να έχουμε προγραμματισμό εισαγωγών από όπου είναι αναγκαίο. Θα έπρεπε να έχουμε διεκδίκηση χρηματοδοτικών ενισχύσεων από την ΕΕ με ουσιαστικό τρόπο (όχι με επικοινωνιακά σόου) και εκτός ΕΕ ή και Δύσης (αλήθεια, οι ΗΠΑ σε όλες αυτές τις κρίσεις που έπληξαν την πατρίδα μας, πού είναι;).

Θα έπρεπε να…

Θα έπρεπε να έχουμε δήλωση περί μονομερούς, αναστολής του Συμφώνου Σταθερότητας για όσο απαιτηθεί, ακόμα και αν επανέλθει το Σύμφωνο Σταθερότητας από την πλευρά της ΕΕ. Θα έπρεπε να έχουμε εκτεταμένες επιτάξεις ξενοδοχείων, ιδιωτικών κλινικών και μέσων. Θα έπρεπε να έχουμε πλήρη κινητοποίηση όχι μόνο των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και επίταξη των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών, προκειμένου άμεσα να αποκατασταθεί όσο είναι εφικτό το εθνικό οδικό δίκτυο, αλλά και η επικοινωνία αποκλεισμένων χωριών.

Θα έπρεπε να έχουμε δημόσια διοίκηση για τη διάσωση και την ανοικοδόμηση του τύπου “Γενικής Διοίκησης Θεσσαλίας”, με όλες τις αρμοδιότητες συγκεντρωμένες, αντί για τις καταφανώς ανίκανες και διεφθαρμένες περιφέρειες. Θα έπρεπε να έχουμε πλήρη κινητοποίηση του στρατού και ενιαία διοίκηση πολιτικών και στρατιωτικών μονάδων για να ανακάμψει ο τόπος από τις πλημμύρες.

Θα έπρεπε να υπάρχουν επαρκή και διεσπαρμένα υγειονομικά κλιμάκια, αντί να ζητούμε από τους κατοίκους να περισυλλέξουν τα νεκρά ζώα με γυμνά χέρια. Θα έπρεπε να έχουμε τηλεφωνικό αριθμό δήλωσης αγνοουμένων. Θα έπρεπε να έχουμε όχι αναστολή αλλά διαγραφή υποχρεώσεων φορολογικών και άλλων. Θα έπρεπε να έχουν ήδη ξεκινήσει οι συλλήψεις εργολάβων. Θα έπρεπε να υπάρχει συντονισμός σε διακομματικό επίπεδο με συνάντηση αρχηγών κομμάτων.

Τι από όλα αυτά και από πολλά άλλα που απαιτούνται έλαβε χώρα; Τίποτα. Ό,τι γίνεται έχει να κάνει με την αλληλεγγύη και την κινητοποίηση των ντόπιων και δικτύων αλληλεγγύης. Το κράτος είναι αποσπασματικώς παρόν, οι δε αιρετοί κοιτούν πώς θα επανεκλεγούν ως κοινοί πολιτικάντηδες. Οι στομφώδεις κωδικές ονομασίες κρύβουν ως επί το πλείστον σχέδια επί χάρτου. Η κυβέρνηση βυθίζεται μαζί με τη χώρα εν μέσω εθνικής κρίσης…