Το “γαλάζιο” τρίγωνο και η εξίσωση του ανασχηματισμού

Δίχως καθαρό πολιτικό στίγμα και σαφή στόχευση είναι ο χθεσινός ανασχηματισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός συγκρότησε ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το μεγαλύτερο κυβερνητικό σχήμα της Μεταπολίτευσης, παρότι υποτίθεται ότι το επιτελικό κράτος με την πάροδο του χρόνου θα επιτύγχανε ακριβώς το αντίθετο.

Επίσης εξακολουθεί να έχει περιορισμένο αριθμό γυναικών, στοιχείο που είχε επισημανθεί από τον διεθνή Τύπο από την αρχή της κυβέρνησης και είχε αναγκάσει τον πρωθυπουργό να υποσχεθεί ότι στην πορεία θα το διορθώσει. Ενδεικτική είναι η αμηχανία ακόμη και των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, που αναπαρήγαγαν αυτούσιες τις διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου. Σύμφωνα λοιπόν με τις επίσημες διαρροές:

«Η ανακοίνωση του ανασχηματισμού τις πρώτες ημέρες του νέου έτους σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα… Οι όποιες αλλαγές αποκρυσταλλώνουν τις προτεραιότητες του επόμενου χρονικού διαστήματος, αλλά και την προσπάθεια για υπέρβαση καθυστερήσεων». Φυσικά, σταθερή στρατηγική επιλογή παραμένει η «προώθηση των μεταρρυθμίσεων». Στο πλαίσιο αυτό, όμως, δεν είναι σαφές πώς θα γίνει το “νέο ξεκίνημα” με τον ίδιο κορμό της κυβέρνησης στα υπουργεία Οικονομικών, Ανάπτυξης, Εξωτερικών, Άμυνας, Υγείας, Δημοσίας Τάξεως, Μεταφορών και Ψηφιακής Πολιτικής.

Ή γιατί ο συμπαθής Γιώργος Στύλιος θα προωθήσει πιο αποτελεσματικά τις μεταρρυθμίσεις στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης από τον προκάτοχό του Γρηγόρη Ζαριφόπουλο, που όταν είχε διοριστεί είχε προβληθεί ως το «επιτυχημένο στέλεχος της Google που άφησε την διαπρεπή καριέρα στον ιδιωτικό τομέα για να προσφέρει στον εκσυγχρονισμό του ελληνικού κράτους». Γιατί ο Κώστας Σκρέκας θα είναι πιο “μεταρρυθμιστής” στον τομέα της Ενέργειας από τον Κωστή Χατζηδάκη.

Τα παραλειπόμενα του ανασχηματισμού

Από τα παραλειπόμενα του ανασχηματισμού έχει ενδιαφέρον ότι οι δύο χαμένοι (ο Τάκης Θεοδωρικάκος που έμεινε εκτός και ο Κωστής Χατζηδάκης που υποβαθμίστηκε) σύμφωνα με πληροφορίες πλήρωσαν την σύνδεσή τους με επιχειρηματικά συμφέροντα που έχασαν στο παιχνίδι της επιρροής έναντι ανταγωνιστών τους. Πάντως και οι δύο υπουργοί είχαν έλθει σε ρήξη –ο κ. Θεοδωρικάκος περισσότερο– με το Μέγαρο Μαξίμου.

Ο κ Χατζηδάκης θα προωθήσει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στο υπουργείο Εργασίας, ενώ θα διαχειριστεί και την επικουρική ασφάλιση που είναι από τα μεγάλα project του πρωθυπουργού και που έχει ήδη μείνει πίσω. Μετά την απομάκρυνσή του, ο κ. Θεοδωρικάκος μέσω φίλων του έλεγε ότι θα συμβάλλει στον πολιτικό σχεδιασμό, όπως άλλωστε έκανε μέχρι τη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές. Ωστόσο δύσκολα θα επιβεβαιωθεί, αφού ο Μητσοτάκης τοποθέτησε στο Μέγαρο Μαξίμου σε θέση υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ τον Θεόδωρο Λιβάνιο, ακριβώς γι’ αυτή την δουλειά.

Παρομοίως ισχύει και για το νέο κυβερνητικό εκπρόσωπο Χρήστο Ταραντίλη. Με τα δύο αυτά πρόσωπα, της απολύτου εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού, ενισχύεται και τυπικά ο πυρήνας του επιτελικού κράτους, ειδικά αν ισχύουν οι πληροφορίες ότι ο Στέλιος Πέτσας δεν απομακρύνεται, αλλά με στάτους αναπληρωτή υπουργού θα είναι τοποτηρητής του Μαξίμου στο υπουργείο Εσωτερικών και θα έχει και την ευθύνη για σημαντικά ευρωπαϊκά κονδύλια.

Στο πλαίσιο αυτό η αναβάθμιση του Μάκη Βορίδη έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα, ενώ δίνει στους δεξιούς δημάρχους, που ενάμιση χρόνο τώρα διαμαρτύρονται για το μεταναστευτικό, έναν υπουργό με τον οποίο νιώθουν πιο κοντά από τον «πρώην κομμουνιστή και πασόκο κ. Θεοδωρικάκο». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ικανοποιεί την Κοινοβουλευτική Ομάδα που ήθελε περισσότερα μέλη της με χαρτοφυλάκια υπουργών και υφυπουργών, παρότι βέβαια δυσαρεστεί όσους έμειναν να περιμένουν στην ουρά.

Αναξιοποίητα στελέχη της παλιάς φρουράς

Σημειώνεται ότι ο Μητσοτάκης δεν έβαλε στην κυβέρνηση στελέχη της παλιάς φρουράς, όπως την Ντόρα Μπακογιάννη, την Μαριέττα Γιαννάκου, τον Νικήτα Κακλαμάνη ή τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, που τροφοδοτούσε μόνος του τις σχετικές διαρροές. Επίσης, απέφυγε πολιτικούς από την καραμανλική ομάδα, όπως τον Θεόδωρο Ρουσόπουλο, τον Ευριπίδη Στυλιανίδη, ή τον Μάξιμο Χαρακόπουλο. Ο Κώστας Σκρέκας, παρά τις οικογενειακές παραδόσεις, πρώτα αξιοποιήθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά και τώρα είναι μητσοτακικός.

Ο Κώστας Κατσαφάδος είναι μεν καραμανλικός, ωστόσο μπήκε στην κυβέρνηση στο Ναυτιλίας, ως παλαιότερος και πάντα ισχυρός βουλευτής του Πειραιά. Άλλωστε, με το που ανακοινώθηκε ο διορισμός του, ευχαρίστησε με δημόσια ανακοίνωση τον πρωθυπουργό. Ο δε πρωθυπουργός διατήρησε την ίδια σύνθεση στα υπουργεία, που στην επόμενη χρονιά θα βρεθούν στο επίκεντρο των εξελίξεων, δηλαδή στο Οικονομικών, στο Εξωτερικών και στο Άμυνας.

Ενδιαφέρον έχει ότι τον Άγγελο Συρίγο, που η ειδίκευσή του είναι η εξωτερική πολιτική, κυρίως τα ελληνοτουρκικά, τον έβαλε στην κυβέρνηση, στη θέση του υφυπουργού Παιδείας για τα Πανεπιστήμια. Προφανώς, τον έβαλε για να μην εκφράζει “αιρετικές” απόψεις. Ο κ. Συρίγος, πάντως, θα κληθεί να διαχειριστεί την αυστηροποίηση του πλαισίου επιτήρησης στα ΑΕΙ.

Στο Υγείας παραμένει ο Βασίλης Κικίλιας. Θα ήταν ομολογία αποτυχίας να τον αλλάξει εν μέσω πανδημίας, αλλά αναβάθμισε σε αναπληρωτή τον Βασίλη Κοντοζαμάνη, στον οποίο άλλωστε είχε εκχωρήσει σημαντικές αρμοδιότητες. Ενδιαφέρον έχει τέλος η απουσία και από αυτή την κυβέρνηση της Όλγας Κεφαλογιάννη. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα την άφηνε εκτός από την στιγμή που έκανε την επικριτική δήλωση για την παρουσία του πρωθυπουργού στην Πάρνηθα. Η κα Κεφαλογιάννη έχει αρχίσει και σκέφτεται την επόμενη ημέρα της στην πολιτική, που δεν θα είναι κυβερνητική.