Το Συνέδριο δεν θα σώσει τον ΣΥΡΙΖΑ…

Κανονικά, αρχηγός, υπαρχηγοί, ηγετίσκοι, υποτίθεται “πολλά υποσχόμενοι” και ο σκληρός πυρήνας των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σπαταλούσαν χρόνο κι φαιά ουσία για το άχαρο θέμα της Δημοκρατίας, στο κόμμα και στη χώρα. Άχαρο επειδή στο θεωρητικό αλλά και πρακτικό επίπεδο το θέμα έχει λυθεί από “αρχαιοτάτων χρόνων” εδώ, στη χώρα που γεννήθηκε η ιδέα της Δημοκρατίας.

Στη λαμπρότερη στιγμή της Αθήνας, η Δημοκρατία ήταν «ενός ανδρός Αρχή», λέει ο Θουκυδίδης. Και μόλις ο Άνδρας εξέλιπε, κατέπεσε, ως γνωστόν, η Πόλη και όλο το καθεστώς, θύμα διαδόχων ανίκανων, μικρονοϊκών δημαγωγών. Η άξια ηγεσία δεν μπορεί να αντικατασταθεί από μικρούς, ζηλόφθονες, υπαξιωματικούς, όσα Συνέδρια κι αν γίνουν. Δεν αναδεικνύουν ηγέτες τα Συνέδρια, απλώς τους εκλέγουν.

Στον ΣΥΡΙΖΑ τα περί δημοκρατίας και τα άλλα ηχηρά παρόμοια έχουν να κάνουν αποκλειστικά με το μοίρασμα της εσωκομματικής εξουσίας και τα αγαθά της. Οι αντιπολιτευόμενοι τον Τσίπρα ξέρουν ότι απέχουν παρασάγγας ως προς τις σχέσεις (του) με τις πραγματικές, εξωκομματικές, πηγές εξουσίας. Οι ομαδοποιήσεις, οι Ομπρέλες, οι διεκδικητές, φέξε μου και γλίστρησα, είναι για να περνάει η ώρα! Τίγρης δεν υπάρχει.

Τα ανέκδοτα τελειώνουν όταν η ηγετική ευφυία είναι προφανής και συναφής με την ικανότητα πειθούς και πειθάρχησης του ποικίλλου κοινωνικού σώματος. Αυτά λείπουν από τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο από αυτόν. Την έλλειψή τους και αντίστοιχα την επικράτηση της μετριότητας επιβεβαιώνουν δυο χρόνια δημοσκοπήσεων, έγκυρων, υποβολιμαίων, πληρωμένων (ότι θέλει ο πελάτης), αντικειμενικών. Με τις εκλογές, χαμένες εκ των προτέρων και στραπατσαρισμένο το αρχηγικό προφίλ μετά από τόσες παλινωδίες, περιστροφές και αστοχίες δεν είναι παράξενο που οι Συριζαίοι είναι καθηλωμένοι σε χαμηλές πτήσεις.

ΣΥΡΙΖΑ: Όποιον πάρει ο χάρος!

Η κυβέρνηση άντεχε ως τώρα σε ποικίλες επιθέσεις αλλά ήρθε η ώρα για το βαρύ πυροβολικό. Οι Βρυξέλλες δήλωσαν, μέσω του γνωστού δημοσιεύματος, ότι δεν θα επιτρέψουν ούτε στην κυβέρνηση, ούτε γενικότερα σε “άσχετους” Έλληνες να διαχειριστούν, κατά τη συνταγματική τάξη, τα χρήματα που θα πάρει η χώρα. Υπονοώντας ότι δικοί τους άνθρωποι, αλά Παπαδήμας, θα αναλάβουν, ουσιαστικά, την οικονομία, συνεπώς και τη διοίκηση, της χώρας.

Η Ιταλία (τρίτη Δύναμη στην ΕΕ) υπόκυψε ήδη με τον Ντράγκι δοτό πρωθυπουργό. Προσεχώς η σειρά της Αθήνας. Η Δεξιά αν εμφανίζονταν κάποτε ως υπερασπιστής της εθνικής κυριαρχίας (έναντι των κομμουνιστών), τώρα πια περιφέρει τα κουρέλια της, υποταγμένη όπως οι ανατολικοευρωπαίοι στους Μπολσεβίκους της ΕΣΣΔ και μετά στους Αμερικάνους. Σύσσωμοι, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ (απαλλαγμένο από το κρίσιμο «η Ελλάδα στους Έλληνες») και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις “ούτε είδαν ούτε άκουσαν”.

Η Ελλάδα υπό διπλή εποπτεία, ΕΕ και ΗΠΑ, χωρίς ίχνος εσωτερικών δυνάμεων αντίδρασης στους επικυρίαρχους. Αντιθέτως είναι αναμενόμενο οξείες επιθέσεις και αντιμαχίες εσωτερικών παικτών, εκπροσώπων ξένων αλλά αντίθετων συμφερόντων. Παρατράγουδα, ως συνέπεια της διπλής εποπτείας, που τροφοδοτεί, στην ακραία μορφή, εμφύλιες συγκρούσεις. Τότε αποδιοπομπαίος τράγος ήταν οι κομμουνιστές, τώρα όποιον πάρει ο χάρος.