Συνομιλώντας με έναν παρασκευαστή της φυσικής κόκα-κόλα της Τουρκίας

Ο Χαλίλ Γκεζέρ (Halil Gezer), έκτης γενιάς παρασκευαστής, μιλάει με πάθος για τη διαδικασία και τα οφέλη του ροφήματος: «Είμαι έκτης γενιάς παρασκευαστής σιροπιού γλυκόριζας από το Γκαζιαντέπ. Η ρίζα γλυκόριζας μας έρχεται από το Καρκαμίς, καλλιεργείται στις όχθες του ποταμού Ευφράτη και από έναν τόνο ρίζας περίπου 350 κιλά είναι κατάλληλα για χρήση.

Στη συνέχεια, η ρίζα πολτοποιείται και τοποθετείται σε δεξαμενές για να βγει ο χυμός της. Παρασκευάζουμε την ποσότητα ανάλογα με τη ζήτηση της ημέρας. Ξεκινάμε πολύ νωρίς το πρωί και μέχρι τις 9 π.μ. τελειώνουμε. Σε κάθε σακουλάκι υπάρχουν 1,5 λίτρα σιροπιού γλυκόριζας. Ανακουφίζει το στομάχι, μειώνει τη δίψα και κατεβάζει τη θερμοκρασία του σώματος».

Ο Χαλίλ “usta” συνεχίζει: «Το ρόφημα γλυκόριζας είναι 100% φυσικό και πωλείται σε όλη την Τουρκία. Στα Αδάνα το λένε ‘Haşlama’, στη Σανλιούρφα ‘Meyan Balığı’. Είναι απαραίτητο για την περιοχή και θεωρείται η τοπική “κόκα-κόλα”. Στην Οθωμανική περίοδο, το χρησιμοποιούσαν κατά τη διάρκεια των πολέμων για να προλαμβάνει την πείνα και τη δίψα. Το βιομηχανικό ρόφημα δεν πρέπει να πίνετε περισσότερο από δύο ποτήρια, αλλά το φυσικό μπορείτε να το καταναλώσετε άφοβα. Το δικό μας είναι 100% φυσικό, με μοναδικό πρόσθετο την κανέλα. Ευτυχώς η ζήτηση είναι υψηλή. Στέλνουμε επίσης στην Κωνσταντινούπολη, στην Άγκυρα, στη Σμύρνη, στη Σαμσούντα, την Τραπεζούντα και άλλες πόλεις».

Η φυσική κόκα-κόλα

Η διαδικασία είναι επίπονη και κάθε στάδιο απαιτεί προσοχή: «Η ρίζα συλλέγεται, επιλέγεται, πολτοποιείται και βράζεται σε μεγάλες κατσαρόλες. Αφήνεται να ωριμάσει σε βαρέλια και ξύλινες δεξαμενές και καταναλώνεται με άφθονο πάγο. Εκτός από τη δίψα, είναι ευεργετικό για το στομάχι, τα νεφρά και το ανοσοποιητικό σύστημα. Χρησιμοποιείται και για προβλήματα όπως η εφίδρωση, η χαμηλή πίεση, η ατονία, η κόπωση και η εξάντληση. Θεωρείται ότι βοηθά στις πέτρες στα νεφρά, στο ουροποιητικό και στο στομάχι».

Παρά τη μακρά παράδοση, ο κ. Χαλίλ εκφράζει και τη λύπη του για τη συνέχεια: «Τα παιδιά μου δεν ασχολούνται.. Είναι επιστήμονες, σπούδασαν. Είμαι ο τελευταίος που παράγει. Μετά από μένα θα χαθεί».

Το σιρόπι γλυκόριζας παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή ροφήματα του καλοκαιριού, αποτελώντας πηγή ζωής για τους παραγωγούς του, ενώ η φυσικότητα και η παράδοσή του το κάνουν ξεχωριστό σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Τουρκία.