Άβυσσος η ψυχή του ξεροκέφαλου Αναστασιάδη…
04/08/2019
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι στη φάση του… «ξεροκεφαλισμού». Δεν ανακάλυψε ακόμα τη λέξη ο κ. Μπαμπινιώτης, αλλά πρέπει επειγόντως να την εντάξει στο λεξικό του και δίπλα να γράψει Νίκος Αναστασιάδης. Βεβαίως η λέξη δεν αρμόζει μόνο στον Κύπριο Πρόεδρο, αλλά στο σύνολο του πολιτικού κόσμου στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Πρόκειται για ανθρώπους που πιστεύουν βαθιά πως είναι αλάνθαστοι, που επιμένουν στην άποψή τους και ας γνωρίζουν πως είναι λανθασμένη και καταλήγουν να γίνονται εκνευριστικοί και ενίοτε επικίνδυνοι.
Έχει βγάλει η γλώσσα μας μαλλιά, αλλά ο κ. Αναστασιάδης στέκεται όρθιος και αμετάπειστος. Θέλει να συναντήσει τον κατοχικό ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί, μπορεί και επειδή τον… πεθύμησε. Άβυσσος, ως γνωστόν, η ψυχή του. Παίζει και αυτό. Να τα πουν… λεμεσιανά (γέννημα – θρέμμα της Λεμεσού), να αγκαλιαστούν, να φιληθούν για να διαπιστώσει ο Πρόεδρος της Κύπρου, ότι μπορεί να ασκήσει το αγαπημένο του άθλημα: να ρίχνει αβγά στον τοίχο.
Το βασικό πρόβλημα του Κυπριακού είναι οι Κύπριοι πολιτικοί και οι κατά καιρούς ηγεσίες στην Ελλάδα. Αν και ο νέος Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να είναι διαφορετικός από τους προηγούμενους, με εξαίρεση τον Αντώνη Σαμαρά που γνώριζε καλά το εθνικό μας θέμα. Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε ώς ένα σημείο καλά, μέχρι που παραιτήθηκε ο Νίκος Κοτζιάς και ο τότε Πρωθυπουργός ενστερνίστηκε τις ιδέες του ΑΚΕΛ, οι οποίες πάσχουν από τον γνωστό ροζ «κομμουνιστικό» αρτηριοσκληρωτισμό. Οι άνθρωποι έμειναν στην παλαιολιθική εποχή. Δεν είμαι βέβαιος καν αν γνωρίζουν ότι οι λαοί που επιλέγουν ηγέτες ως και του λόγου τους δεν έχουν κανένα μέλλον. Θα είναι πάντα υποταγμένοι –στην περίπτωσή μας– στις διαθέσεις του κάθε σχιζοφρενή ηγέτη της Τουρκίας.
Από τον κ. Μητσοτάκη ακούσαμε μία κουβέντα που στην Κύπρο μας επέβαλαν να την ξεχάσουμε. Το Κυπριακό, είπε, είναι θέμα εισβολής και κατοχής. Στη συνέχεια το ακούσαμε και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο της Ελλάδας και άλλους αξιωματούχους της ελληνικής κυβέρνησης. Το Κυπριακό δεν είναι ένα θέμα που αφορά τον…«καβγά» δύο κοινοτήτων. Πρόκειται για στρατιωτική εισβολή από την Τουρκία, την οποία βοήθησε η τότε αμερικανική κυβέρνηση, που εγκλημάτησε εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου. Ήταν αισχρή η στάση του Χένρι Κίσινγκερ τότε. Και οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν δεν τη διόρθωσαν ακόμη.
Έχουν χρόνο και μπορούν να επανορθώσουν και τώρα αν και οι αδικοχαμένοι νεκροί δεν μπορούν να επιστρέψουν. Έδωσαν μία άνιση μάχη οι άνθρωποι στην Κύπρο. Και άντεξαν αρκετές μέρες χωρίς βοήθεια από πουθενά. Η τότε Σοβιετική Ένωση αρκέστηκε σε παραστάσεις, αλλά αν είχε επιβληθεί το πραξικόπημα εναντίον του ξεροκέφαλου και ανυπάκουου Μακάριου, σίγουρα η Μόσχα θα αναγνώριζε και το καθεστώς του Νίκου Σαμψών. Άλλωστε τα μέσα «αγιάζονται» με πολύ εύκολο τρόπο…
Πάει πάλι ξυπόλητος
Ο κ. Αναστασιάδης, λοιπόν – για να επιστρέψουμε στο θέμα μας – πάει πάλι ξυπόλητος στ’ αγκάθια και ως παιδί της πόλης και της αριστοκρατίας δεν μπορεί να αντέξει. Πώς μπορεί να πιστεύει ότι θα ακούσει κάτι διαφορετικό -απ’ όσα γνωρίζει- από τον κατοχικό ηγέτη. Ο Ακιντζί εκφράζει τον εαυτό του και δεν συνομιλεί με την Άγκυρα, η οποία παίρνει τις αποφάσεις. Άντε το πολύ να μεταφέρει τις θέσεις της Τουρκίας, τις οποίες γνωρίζει ο Πρόεδρος της Κύπρου. Τις άκουσε από τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου στις μυστικές τους συναντήσεις, όπου το βασικό συμπέρασμα ήταν «αυτοί στον βορρά και οι Έλληνες στον νότο». Αυτή τη «διευθέτηση» θα δεχθούμε; Πρόκειται για παλαβομάρα. Είναι μία επικίνδυνη θέση.
Ο στόχος πρέπει να είναι ο τερματισμός της κατοχής. Εύκολα τα λόγια, θα μου απαντήσετε. Αλλά στα 45 χρόνια δοκίμασαν οι ηγέτες μας οτιδήποτε άλλο; Εκεί… Στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία που είναι πιο καταστρεπτική ακόμα και από τη διχοτόμηση. Με τη σημερινή Τουρκία όλες οι προτάσεις που βρίσκονται στο διαπραγματευτικό τραπέζι εξυπηρετούν την κατοχική δύναμη. Όχι τους Ελληνοκύπριους, ούτε και τους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι ιδιωτικά λένε-λένε αλλά στην ουσία απολαμβάνουν τα δήθεν «καλά» της κατοχής…
Αφού δεν ακούει κανένα, και επιμένει να πάει στη συνάντηση με τον Ακιντζί, να ευχηθούμε στον κ. Αναστασιάδη να πιεί τον καφέ του με τον κατοχικό ηγέτη και την κ. Ελίζαμπεθ Σπέχαρ και να επιστρέψει χωρίς απόφαση που θα αντιστρατεύεται τα συμφέροντα του Κυπριακού Ελληνισμού. Οι διαπραγματεύσεις αυτή την στιγμή εξυπηρετούν μόνο την κατοχική δύναμη, η οποία θα φύγει από το τραπέζι κερδίζοντας τους στόχους της για την ενέργεια. Το έργο το είδαμε πολλές φορές…
Κατά τα άλλα: Η θέση που εξέφρασε ο κ. Μητσοτάκης στον κ. Αναστασιάδη για το Κυπριακό, πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Και την επόμενη φορά κ. Πρόεδρε ρωτήστε και την Αθήνα. Ναι μεν «η Λευκωσία αποφασίζει και η Αθήνα συμπαραστέκεται», αλλά δεν μπορεί να ζητά κανείς από τον Έλληνα Πρωθυπουργό να αποδέχεται χωρίς συζήτηση τα λάθη των Ελληνοκυπρίων ηγετών.
Τίτλος τιμής για τον γερουσιαστή…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Όταν δεν μπορείς να δείρεις το γαϊδούρι, τι κάνεις; Δέρνεις το… σαμάρι, έλεγαν οι σοφοί του χωριού μου. Οι επιθέσεις εναντίον του υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου Νίκου Χριστοδουλίδη από το ελληνόφωνο «αγγλικό λόμπι», που δρα στο νησί, αυξήθηκαν. Θα ενταθούν, και δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία. Αλλά, ας βρουν άλλα επιχειρήματα. Το σχέδιο νόμου East Med Act είναι αποκλειστικά θέμα των ακτιβιστών του HALC, της οργάνωσης που ίδρυσε ο αείμνηστος Νίκος Μουγιάρης, του γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ και άλλων συναδέλφων του. Ό,τι άλλο λέγεται είναι ένα τεράστιο ψέμα, ένα κλασικό fake news, που χαρακτηρίζει αυτούς που το διακινούν…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Ο αγαπητός πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής κ. Γιαννάκης Ομήρου συνεχίζει να δίνει τα διαπιστευτήρια του στη ρωσική πρεσβεία βάλλοντας εναντίον του φιλέλληνα γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ. Εκτός του κ. Ομήρου, τον Αμερικανό νομοθέτη κτυπούν αλύπητα ο Ταγίπ Ερντογάν, ο Άντρος Κυπριανού και το ΑΚΕΛ, και ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης. Να τους χαιρόμαστε…
Θα θυμίσω στον πρώην πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής ότι ο ισλαμιστής ηγέτης της κατοχικής δύναμης χαρακτήρισε τον κ. Μενέντεζ «εχθρό της Τουρκίας». Τίτλος τιμής για τον γερουσιαστή… Τον ρώτησα πως αισθάνθηκε μετά την τουρκική επίθεση και αφιερώνω την απάντησή του στον κ. Ομήρου. Απάντησε ότι ως θέση αρχής θεωρεί ότι διακρίνεται από αυτούς που αντιτίθενται στα σχέδιά του. Εξήγησε ότι αυτό που επιζητεί είναι η ειρήνη και η ευημερία για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Και πρόσθεσε:
«Αλλά όταν η Τουρκία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του δικού της λαού, όταν η Τουρκία δημιουργεί προβλήματα στον Οικουμενικό Πατριάρχη και όταν η Τουρκία διεξάγει παράνομες γεωτρήσεις στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου και όταν συνεχίζει να παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο και τελικά κάνει το πιο αδιανόητο πράγμα με την αγορά αλλά και την παραλαβή του S-400, τότε τα πράγματα είναι περισσότερο από απλώς χλωμά. Και δεν έχει ενεργήσει ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ, αλλά αντίθετα από ό,τι πρεσβεύει το ΝΑΤΟ. Και έτσι υπάρχουν συνέπειες γι’ αυτό. Και αν ο πρόεδρος Ερντογάν σκέφτεται ότι οι συνέπειες γι’ αυτό με κάνουν αντίπαλο του κράτους του, τότε ας είναι έτσι. Είμαι στην ευχάριστη θέση να αποδεχθώ αυτό το όνομα» (εννοεί τη φράση του Ερντογάν ότι ο γερουσιαστής «είναι εχθρός της Τουρκίας»). Αυτό μόνο και αν χρειαστεί θα επανέλθω…
